bane
Hectopat
- Katılım
- 17 Haziran 2020
- Mesajlar
- 112
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Kavga olacakken hemen titreme halsizlik geliyor. Biri küfür etmediği sürece laf attığında argo kullandığında susarım hemen zaman geçsin olay kapansın diye fakat.
Ondan sonra çok büyük takıntı pişmanlık geliyor neden karşılık vermedin neden korktun diye her gece aklımdan çıkaramıyorum. İlk ben laf attım bende hata kabul ediyorum. Sonra o laf attı bende işine bak falan dedim. Çocuk diyorum çünkü benden küçük. Susmadı yine de dedim işine bak. Dayak yemekten korkmuyorum. Rezil olmaktan, sanki vuracağım zaman boşa gidecek korkusu beni hayli yoruyor. Kendime inanıyorum kavga olduğu zaman ne kadar dayak yesem de yorulmadan pes etmeden karşılığını veririm cesaretimi gösteririm. Fakat bu ilk vurmayı yapamıyorum. Şu an bayağı pişmanlık duyuyorum o çocuğu dövmeden rahatlayamayacağım sanırım. Yolda giderken üzerine doğru gittim çocuk çekildi hemen bir laf atmasını bekledim ama bir şey demedi devam etti. Fakat bu bana yeterli gelmiyor. Karşılık vermedim diye çocuğun egosu kalktı kendini mahalle abisi zannediyor. Tek sorun bu değil yani uzun oldu özet geçersek kavga anında rezil olma korkusu var. Ne yapacağım bilmiyorum. Tek çare kavga çıkarıp fena dövüp kendimi rahatlatmak sanırım başka türlü olmayacak gibi.
Bende de öyle oluyor hemen titiriyorum ve kavga etmek istemiyorum diyesim geliyor ama yapamıyorum aynı durum kardeşimdede var içinizden korku yok deyin kavga anında 5 kere bende yarıyor.