UPG
Decapat
- Katılım
- 15 Eylül 2019
- Mesajlar
- 19
Kendimi hiç sevmiyorum. Maddi durumumuz çok iyi olmadığından ne istediğim gibi giyinebiliyorum ne de düzgün hobiler edinebiliyorum. Kendi odam yok, evimiz çok küçük ve mahremiyet dediğimiz kavram yok. Kişisel alanlarıma saygı duyulmuyor. Kıyafetlerimi koyacak Adam akıllı yerim bile yok. Parasızlığın verdiği eziklik hissiyatı hiç yakamı bırakmıyor. Ailemi de zor duruma sokmak istemiyorum. Anksiyetemin bunlardan kaynaklı olduğunu düşünüyorum. İnsanlarla konusuyken genel kültürümün yüksek olduğunu görebiliyorum. Çoğunlukla böyle olduğundan yaşadığım çevrenin de biraz cahil kesim olduğu apaçık. Üniversiteye daha geçmedim ama yine ekonomik sorunlar yakamı bırakmayacak. Herhangi bir yerden burs ve yurt çıkmadığı durumda ailemden alacağım taş çatlasa miktar 1000 Türk lirası. Hadi 1000 Türk lirası ile Türkiye'de temel, barınma, ulaşım, yemek masraflarını karşılayın. İyi bir üniversite kazanmazsam ve evde boş boş kalırsam kendime zarar vereceğimi tahmin ediyorum. Mutlu olmak istiyorum artık, gelecek kaygılı saçma sapan bir hayatın içindeyim. Keşke olmasaydım.