Keyifler yerinde mi?

Hayata bakış açınızda önemli. Mesela ben bir sınavdan düşük alırsam direkt çözüme odaklanırım, yani "Bu sorun neden yaşandı?", "Bir daha olmamasını nasıl sağlarım?", "Bu sorunu nasıl düzeltirim?" gibi çözüm odaklı düşünüyorum. Bazı şeyleri gözünüzde büyütmemek gerek, dine inanıyor musunuz bilmiyorum fakat emeklerinizin eninde sonunda karşılık bulacağını düşünmek zaten yeterli oluyor. Bir kağıt parçası yüzünden de ağlayacak değilim. Mesela bu arkadaşın bu mesajları benim ufkumu genişletmişti ve Einstein'ın şu sözü var : "If you want to live a happy life tie it to a goal not to people or things." Basitçe hayatınızı bir amaca bağlayın, insanlara veya "şeylere" yani notlara veya bir üniversiteye değil.
4 yılı lisede de iyi bir ortamla değerlendirip hem gelişip hem de iyi yerlere gidebiliyorsunuz. Hayat toz pembe olmadığı için aksilikler çıkıyor. Yorulduğunuz, bunaldığınız zamanlar oluyor ama hayat felsefenizi takip ettiğiniz sürece sorun yaşamıyorsunuz. Şahsi deneyimlerim bu şekilde. Bu kadar kötü bir sistemde başarılı birisi olduğumu düşünüyorum. Gelecek nesillerin bu saçma sistemi görmesini istemem.

En büyük tavsiyem: sadece derslerinize çalışmayın. Dersler sizi iyi bir üniversiteye götürebilir ama oraya boş gittiğiniz zaman hiçbir şey elde edemezsiniz. Kendinizi geliştirin, boş durmayın. Bir kere geldiğiniz hayatı değerlendirin. 5 yıl sonra hayatınızda önemi olmayacak şeylere kafanızı 5 dakikadan fazla takmayın. Üniversitede çok iyi bir gelişme ve öğrenme alanıdır ama ülkemizde çok kısıtlı sayıda bu tür üniversiteler var. Geneli lisenin devamı şeklinde olan sadece bir kağıt parçası için 2/4 yılınızı vereceğiniz yerler.

Bu hayatta vazgeçenler her zaman kaybetti. Vazgeçmeyenler kazandı.

Sadece bir kere geldiğin dünyada umutsuzluğa kapılmak yerine harekete geçmeni öneririm. Sadece bir kere sahip olduğun bir şansı iyi değerlendirmek de kötü değerlendirmek de senin elinde.

Sosyalleşmeyi dene, kendine yeni hobiler bul, arkadaşlarınla eğlenceli vakitler geçir. Hayattan tat almak istediğin zaman yapabileceğin çok şey var. İçinde bulunduğun durum ne olursa olsun her zaman bir ümit var. Cidden bunu klişe olsun diye konuşmuyorum. Ne zorluklar atlatıp hayata tutunanlar gördüm, senin de bunlardan birisi olmaman için hiçbir sebep yok. Sadece inan ve vazgeçme.
 
Üzülüyorum hocam tatsız bir olay yaşadım.


Baskıcı ailem olsa bile benim için pek dert değil hocam.
nası oluyo o knk. Ben sana şöyle diyim. Annem bir hafta önce telefonumu aldı ve hattımı kapattı yazılılar kötü diye. Okulda grup projelerimi zar zor yaptım. Whatsapp falan yok zaten hat gidince. Hadi kalbi kırılmasın diye bir şey demiyorum ama birikiyo içine.
 
Nasıl oluyor o kanka. Ben sana şöyle deyim. Annem bir hafta önce telefonumu aldı ve hattımı kapattı yazılılar kötü diye. Okulda grup projelerimi zar zor yaptım. WhatsApp falan yok zaten hat gidince. Hadi kalbi kırılmasın diye bir şey demiyorum ama birikiyor içine.

Boş ver hocam en azından annen hayatta bu tür şeyleri kafaya takma bunlar benim de başıma geliyor.
 
Hayat işte geçip gidiyor.
şu Dota2'ye arkadaş bulabilsem çok daha iyi olacak
 

Geri
Yukarı