Ciddi anlamda kimsem kalmadı diyebilirim. Herkes ya benden soğuyor ya da ben onlardan bir annem kaldı, başka görüştüğüm kimsem yok. Eskiden girdiğim her ortamda sayılırken şimdi tüm gün evde yatıyorum, kendimi bir aptal gibi hissediyorum. Sanki büyüyünce karakteri oturunca kimseyle iletişim kurmayı bilmeyen, kimseyle anlaşamayan, geçinemeyen zor bir insanmışım gibi hissediyorum. Geçmişte arkadaşlarımla iletişimimi kesme sebebim dışlanmam veya sürekli yakın arkadaş zorbalığı görmemdi. Şimdilerde ise bunlar yüzünden yeni insanlarla tartışıyorum ya da anlaşamıyorum.
Kimseyle anlaşamamak
- Konuyu başlatan 484169
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 2
- Görüntüleme 2.362
egesarı
Femtopat
- Katılım
- 13 Mayıs 2023
- Mesajlar
- 3
Belli ki insanlara sabriniz kalmamis o yüzden insanlara tahammül edemiyorsunuz ve ona göre davranıyorsunuz ben de aynisini yasadim inaan bosluktaymis gibi hissediyor evet ama çözümsüz bir olay değil daha sabirli olun güler yüzlü olun komik olmak zorunda değilsiniz kibar ve neşeli olun geçer kısacası.
Hocam kendi yaşıtlarım anneye küfür edip samimi olduğunu zannediyor. Bir çocuğa annene küfür ediyor niye sessizsin dedim sana ne arkadaşız diyor ama ben tahammül edemiyorum ve direkt tepki gösteriyorum yani en basit örnek bu.
