Kız arkadaşımın amacı ne?

Norms dedi:

Aynı sınıftan bir kızla sevgili olduk. İkimizin de sınav senesi. Kız gerçekten çok düzgün, akıllı ve güzel bir kız ve birçok erkek kızın peşinden koşuyor ve kendisi erkeklerle takılan bir kız değil kendi halinde bir kız. Genel olarak somurtkan bir yapısı var sevgili olmadan önce de sevgili olup her şeyin en düzgün olduğu dönemde bile somurtkan dönemleri oluyordu sık sık. 2 ayın 1.5 ayını oldukça güzel geçirdik diyebilirim. Son zamanlarında annesine kanser teşhisi kondu ben ona yardımcı olmaya çalıştım ama bana hiçbir şey anlatmadı. Arkadaşıyla bu konuları konuşurken bana tek bir şey söylemedi, ben arkadaşından öğrendim. Teşhis konmadan önceki hafta da bana soğuk davranmaya başlamıştı normalde bana sarılır öperdi ama son zamanlar da ben onu öpsem ne karşılık veriyordu ne de güzel bir söylüyordu. Ben ona sürekli iyi davrandım, kimseye olmadığım kadar kibar oldum birçok meselede alttan alıp haklı olsam bile konuştum, soğuk yapmadım ve konuyu çözmeye uğraştım.

Dediğim gibi son zamanlarda bana soğuk davranıyordu ama arkadaşlarıyla gülüp eğleniyordu ben yanına geldiğimde somurtuyordu. Annesine kanser teşhisi konduğunda da ben çok üzüldüm onu nasıl mutlu edebilirim diye düşünürken o bana daha da soğuk davranmaya başladı. Arkadaşlarıyla gülerken, mutluyken ben yanına oturduğum da sanki annesinin kanser olduğunu hatırlıyormuşçasına yüzünü asıyor sorularıma bile kısa ve göz teması kurmadan cevap veriyordu. Ben de aynı gün kendisiyle daha fazla devam edemeyeceğimi kendisinin mutsuz tavırlarının beni de etkilediğini ama sen böyle bir durumdayken ben senden ayrılıp kötü kişiye dönüşmemek için sen benden ayrıl dedim ve direkt ikimiz için de en iyisi bu olur dedi ve ilişki sonlandı. İkimiz de hiçbir şekilde birbirimize pas vermiyoruz, ortak arkadaşlarımızla hala samimiyiz? Daha önceki ilişkilerin de ayrıldığı kişiler ona ilk günlerden dönmek istemiş yani buna alışkın ancak ben 2 haftadır inanılmaz mutluymuş gibi davranıyorum. Derslere katılmadığım kadar katılıyor, arkadaşlarımla gülüyorum ve kendisi de böyle yapıyor.

Dün bir arkadaşım kendisiyle konuşmuş ve ne zaman barışacaksınız tarzı sorular sormuş ve kız barışmak istemiyorum vs. demiş. Kızla konuştuktan sonra arkadaşım koridorda yanıma gelip bana bunları anlatmaya başladı ve kızın kızardığını gördüm. Gün boyu çok mutlu olan kız bu teneffüsten sonra durgunlaştı ve ders boyu kafasını koyup yattı. Sonraki teneffüs ağladığını öğrendim, gözleri de kızarmıştı. Bugün sınıfımızdaki 2 ortak yakın erkek arkadaşımla daha önce kurmadığı şekilde fiziksel temas kuruyor kollarını tutuyor gülüyor, ellerini elliyor vs. arkadaşlarımla bu konuyu konuştuğumda onlar da kızın farklı davrandığını ve kıskandırmaya çalışıyor olabileceğini söylediler.

Başkalarına anlattığım da onlar da aynı fikirdeler. Aynı zamanda konunun başında söylediğim gibi somurtkan olan yapısı ayrıldığımızdan beri hiç yok. Çok mutlu gözüküyor, en basit şeylere bile gülüyor ve arkadaşlarımla şakalaşıyor. Benim ona daha ilk günlerden geri döneceğimi düşünüyordu muhtemelen ama dediğim gibi ona çok değer verdiğini gösteren bir insanın 2 hafta geçmiş olmasına rağmen hiç üzülmemiş gibi durması onun kafasında soru işaretleri oluşturmuş gibi gözüküyor. İlişkimizin güzel zamanlarında beni sevdiğini gerçekten hissedebiliyordum bunu da belirtmek istedim. Sizce kızın amacı nedir? Benim geri dönmemi mi bekliyor? Yoksa her şeyi ben mi yanlış anlıyorum ve beni istemiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Müco bey dedi:

Senin geri dönmeni istemiyor. Seni kıskandıracak. Sende sazan gibi atlar, ona yazarsan egosu tatmin olacak. Seni peşinden koşturacak. Mümkün olduğunca göz teması kurma, kendisinin ne yaptığını gözlemleme. @Grim Reaper hocam son sözü söylemek istiyor galiba hissettim şimdi bak.

Genişletmek için tıkla...

Norms dedi:

Bugün gelişmeler yaşandı. Okulda bir konu açıldı ve uzadı. Akşamında yazışarak tartıştık ve ağır sözler söyledi. Bugüne kadar alttan alan ben bu sefer kendimi tutamadım ve karşılık verdim. Beni Spotify, Instagram'dan engellemedi ama çıkardı WhatsApp'de PP'sini kaldırıp beni engelledi ama arada engeli kaldırıyor yani engeli kaldırıp kaldırmadığını fark etmemem için. Belki de bu konuyu yıllar sonra okuyacaklar için çıkardığım derslerden biri kimseye gerekenden fazla yüz vermeyin, ilgi göstermeyin, sürekli onu düşünmeyin ya da düşündüğünüzü belli etmeyin yoksa bu şekilde nankörlük yapıp sizi incitebiliyorlar. Sizi seveni sevin, sizi üzeni üzmeyin ama sevmeyin de. İyi insan olmak zor değil ama kötü insan olmak çok kolay. Basit olmayın. Ben 5 ay daha haftanın 5 günü 9 saat bu kızın yüzünü göreceğim hem de sınav senem de. Bana insani bir soru sorsa dahi yüzüne bakmayacağım, daha dün onun için güzel şeyler düşünürken bugün bunları düşünmeme sebep olacak şeyler dedi anlayacağınız. Kız milletinden hayır gelmez tarzı bir klişe kurmayacağım ama kuranları anlayabiliyorum. Sevdiğim, önemsediğim, merak ettiğim ve salak gibi onu hayatımın merkezine koyduğum için inanılmaz bir hayal kırıklığı yaşıyorum. Aileniz dışında bir insanı çok sevmek size zarar verir. Şu an henüz 17 yaşımdayım ve ilk uzun ilişkim oldu bu ve etkisinden çıkamadım. Gerçekten sevdim ve onun da beni sevdiğini düşündüm ya da gerçekten hiç sevmedi ama kendimi aptal gibi hissediyorum. Onun için kötü bir gelecek ummuyorum, umarım mutlu olur. Ama en azından bana hissettirdikleri için pişmanlık duymasını isterdim. İlklerimi yaşadığım, gerçekten ilk defa sevdiğim birini nasıl unutacağım bilmiyorum. Umuyorum ki bu yazdıklarımı yıllar sonra okurum ve yüzümde tatlı bir tebessüm oluşur. Söyleyecek, anlatacak çok şeyim, ifade etmek istediğim çok duygum var ama parmaklarım yoruldu. İlk defa böyle bir şey yaşamış olmanın verdiği duygularla döktüm buraya içimi ve gidiyorum. Ancak içimden atamadığım ve dökemediğim bir şey varsa o da hissettiğim aptallık duygusu…

Yok arkadaş içim rahat etmiyor. Daha fazla şey anlatmak daha fazla konuşmak istiyorum. İçim de inanılmaz bir duygu karmaşası var. Kıza karşı hala hislerim ama aynı zaman da indirgenemez bir öfkem var. Ne hissedeceğimi, ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum. Evet kabul ediyorum ergenim ve iki aylık ilişki bana bu kadar koydu çünkü aptalım. Bana verdiğim değerin karşılığını vermeyen bir insana bu kadar düşünmem, mesai harcamam ileri de duyacağım büyük pişmanlıklardan birisi olacağıma eminim ama ölene kadar aklımın bir köşesinde gülüşü, bana Ömer bebek deyişi kalacak gibi hissediyorum. Ona gerçekten saf duygularımla yaklaştım ama bugün bana söyledikleri… Seni takmıyorum, ciddiye alınacak biri değilsin gibi sözleri ona hiç bir kötülük yapmamış olmama rağmen rahatlıkla söylemesi ona satırlarca yazmam sonrasında bana bitti mi söyleceklerin diye küçümseyip dalga geçmesi bana çok koydu evet. Her meselede onun iyiliğini düşünen bana bunları söylemesi bana inanılmaz koydu. Şu yaşıma kadar birine nasıl davranmam gerektiğini, duygularımı bu kadar belli etmemem gerektiğini anlamadığım için kendime çok kızıyorum. O laf vardır ya hani “bir daha kimseyi onun kadar sevemeyeceğim” lafı işte gerçekten böyle hissediyorum. Kızın umrunda değilim ve hatta bu yazdıklarımı okusa dalga bile geçer ama ben hala bir şeyler hissediyorum. Yanakları, gözleri, bazı meselelerdeki tutumu ve yaklaşımı… İşte bu yüzden aptal hissediyorum, bu yüzden hayal kırıklığı yaşıyorum. Onu seviyorum diyemiyorum ona karşı bir şeyler hissediyorum diyebiliyorum sadece çünkü diğer türlüsünü demeyi gururuma yediremiyorum, o kadar da olmasın be Ömer diyorum kendime. Keşke hiç var olmasaydın be kızım. Hala seni kıskanıyorum çünkü, bir başkasının sana dokunduğunu, seni gülümsettiğini, sana kendisini düşündürtecek olmasını yediremiyorum kendime. Daha ne yapmalıydım? Sana seni sevdiğimi keşke hiç belli etmeseydim belki bahsettiğim kişi olabilirdim. Belki 1 yıl sonra belki 1 ay sonra hatta 1 hafta sonra başkasını bulursun diye içim ürperiyor. Evet takıntı haline getirmiş manyağın tekiyim resmen. Şu dediklerime, düşündüklerime bir baksana halen daha? İşte beni bu hale getirdiğin için sana öfke duyuyorum. Ya da suçlayacak birini arıyorum, beni bu hale sen getirmedin, ben böyleyim. Ben aptalım.

Genişletmek için tıkla...