Güzel kardeşim kendi eğitim hayatımı anlatmak istiyorum, bi parça uzun olabilir hakkını helal et.
Ben 24 yaşında bir gencim.
O zamanlar İstanbul'daydım ve laylaylom geçirirdim. Çok başarılıydım, hiç ders çalışmadan hep 100 alırdım takdirler falan filan...
Bizim zamanımızda SBS vardı (bugünkü adı LGS), totalde 400 puan aldım ve okulum bana dedi ki:
-Meslek lisesinden başka hiçbir yere gidemezsin, senden bi nane olmaz!
9. sınıfın başında, özel sebeplerden ötürü Mardin'e taşındık. Meslek lisesinden birine gittiğimde oradan bir hocamız bana anadolu lisesine gitmemi söyledi ve anadolu lisesine kayıt yaptırdık.
Orada da tatsız olaylar oldu, terör olayları vs. 9-10 ve 11'in ilk yarısı harap oldu. Terör mağduruyum özetle.
Ankara'ya geldik, liseden kalmamak için dil bölümü seçtim, zar zor bitirdim okulu. Diploma notum 78. Hocalarımdan da rica ettim, 12.sınıftayken dilden değil sayısaldan hazırladım kendimi, çünkü hayalim bilgisayar bölümü okumaktı.
2017'de YGS'ye girdim, (bugünkü adı TYT) 180 puan barajı vardı 236 puan, 600k sıralama ile Ankara Üniversitesi Bilgisayar Programcılığı kazandım. Yaklaşık 22,5 net Türkçe, 4 net Matematik, 12,5 net Fen ile kazandım bu puanı.
Ailemin ekonomik sıkıntılarından ötürü gitmedim ayrı mesele. Ticarete atılmayı seçtim.
İçimde ukte kaldığı için bu sene yine hazırlanıyorum, hala çalışıyorum sınava. Dil bölümü mezunu olduğum için, dersane ile vakit kaybetme lüksüm olmadığı için, 2 yıllık okuduktan sonra ya bilgisayarla alakalı bir işten yürürüm, ya da 4 yıllığa bir gün tamamlarım.
Diyeceğim o ki sana bir abi tavsiyesi olsun. LGS'nin hiçbir önemi yok bunu asla unutma. Dünyanın da sonu değil. Önemli olan üniversite diploması. En kötü lisede okusan bile, önemli olan şey senin mezun olduğun bölüm ve üniversite diploman. Bunu sakın aklından çıkarma, asla kendini salma, moralini bozma.
Gelecekte umarım her şey gönlünce olur. Hayatta başarılar dilerim.
) üzülürsen yorulursun, yorulursan hasta olursun, hasta olursan annen baban daha çok üzülür.
