Lise biteceği için boşlukta hissetmek

BerserkSeverim

Hectopat
Katılım
1 Şubat 2022
Mesajlar
1.366
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Arkadaşlar 1.5 ay sonra okul bitiyor. Bu sene saldım seneye denerim artık sınav işini. Neyse okula gitmeyi şu an bile istemiyorum. Hocaların çoğunu hiç sevmiyorum. Hatta sınıftakilerin çoğu ucube gibi geliyor. Ama niye bilmiyorum bunlara rağmen düşünmeye başladım 1.5 ay sonra okul bitecek ondan sonra ne olacak diye. Ne kadar sevmesem de alışmışım her gün okula gitmeye artık gitmeyecek olmak beni garip hissettiriyor. Sınıf ortamını sevmiyorum dedim ama bazen de sohbet falan ediyorum hoşuma gitmese bile. Son zamanlarda garip duygular içerisindeyim aslında. Sadece bu değil de artık pek kişiyle görüşmüyorum. Kimseyle bir yere gitmiyorum zaten çağıran vs. de olmuyor. Artık kimseye herhangi bir derdimi veya sorunumu anlatasım gelmiyor. Yani anlatmak istiyorum ama beynim bunun boşuna olduğunu anlatsam bile bir şeyin değişmeyeceğini ve anlattığım kişinin fazla umursayacağını aklıma getiriyor. Kendi kafamda karmaşalar yaşıyorum ama bunu da tam olarak açıklayamıyorum. Neyse işte belediyenin açmış olduğu dershaneye gidiyorum. Oraya da gitmek istemiyorum aslında dediğim gibi bu sene dersleri falan pek iplemediğimden boşa gidiyorum gibi biraz. Annem üzülmesin diye. Orada da 2-3 arkadaşım oldu. İyi insanlar ama orası bittikten sonra onlarla da pek görüşmeyiz gibi çünkü sanırım o kadar yakın arkadaşlar değiliz. Sadece dershanede yakın arkadaşları olmadığı için beraber takılıyoruz gibi aslında bu çoğu insan için böyle ama benim kafama takılan bir durum. Okulda mezuniyet balosu olacağını söylediler. En yakın arkadaşım vs gitmediği için bende gitmiyorum. Ama bir yandan da hoş bulduğum bir kız gidiyormuş ona da içim gidiyor. Tabii konuşmayı beceremediğim için tanışma fırsatım falan olmadı ama yapacak bir şey yok ben böyleyim. Alakasız şeyler söylemiş olabilirim ama içimi dökmek istedim. Yazmak istediğim daha çok şey var aslında ama yukarıda bahettiğim düşüncem bunu engelliyor. En yakın arkadaşım dediğim çocuğa bunları anlatsam (ne kadar sevsem de biraz cıvık birisi)muhtemelen dalga geçer ve sonrasında söyleyeceği tek ciddi kelime kafaya takma boş ver vs. olur. Neyse işte konuşacak kimsem olmadığından buraya yazmak istedim. Zamanınızı alıyorsam kusuruma bakmayın. Kısacası da insanların duyguları ve bazı davranışları bana garip geliyor ve biraz boşlukta ve saçma hissediyorum. Benden kaynaklı bir şey.
 
Arkadaşlar 1.5 ay sonra okul bitiyor. Bu sene saldım seneye denerim artık sınav işini. Neyse okula gitmeyi şu an bile istemiyorum. Hocaların çoğunu hiç sevmiyorum. Hatta sınıftakilerin çoğu ucube gibi geliyor. Ama niye bilmiyorum bunlara rağmen düşünmeye başladım 1.5 ay sonra okul bitecek ondan sonra ne olacak diye. Ne kadar sevmesem de alışmışım her gün okula gitmeye artık gitmeyecek olmak beni garip hissettiriyor. Sınıf ortamını sevmiyorum dedim ama bazen de sohbet falan ediyorum hoşuma gitmese bile. Son zamanlarda garip duygular içerisindeyim aslında. Sadece bu değil de artık pek kişiyle görüşmüyorum. Kimseyle bir yere gitmiyorum zaten çağıran vs. de olmuyor. Artık kimseye herhangi bir derdimi veya sorunumu anlatasım gelmiyor. Yani anlatmak istiyorum ama beynim bunun boşuna olduğunu anlatsam bile bir şeyin değişmeyeceğini ve anlattığım kişinin fazla umursayacağını aklıma getiriyor. Kendi kafamda karmaşalar yaşıyorum ama bunu da tam olarak açıklayamıyorum. Neyse işte belediyenin açmış olduğu dershaneye gidiyorum. Oraya da gitmek istemiyorum aslında dediğim gibi bu sene dersleri falan pek iplemediğimden boşa gidiyorum gibi biraz. Annem üzülmesin diye. Orada da 2-3 arkadaşım oldu. İyi insanlar ama orası bittikten sonra onlarla da pek görüşmeyiz gibi çünkü sanırım o kadar yakın arkadaşlar değiliz. Sadece dershanede yakın arkadaşları olmadığı için beraber takılıyoruz gibi aslında bu çoğu insan için böyle ama benim kafama takılan bir durum. Okulda mezuniyet balosu olacağını söylediler. En yakın arkadaşım vs gitmediği için bende gitmiyorum. Ama bir yandan da hoş bulduğum bir kız gidiyormuş ona da içim gidiyor. Tabii konuşmayı beceremediğim için tanışma fırsatım falan olmadı ama yapacak bir şey yok ben böyleyim. Alakasız şeyler söylemiş olabilirim ama içimi dökmek istedim. Yazmak istediğim daha çok şey var aslında ama yukarıda bahettiğim düşüncem bunu engelliyor. En yakın arkadaşım dediğim çocuğa bunları anlatsam (ne kadar sevsem de biraz cıvık birisi)muhtemelen dalga geçer ve sonrasında söyleyeceği tek ciddi kelime kafaya takma boş ver vs. olur. Neyse işte konuşacak kimsem olmadığından buraya yazmak istedim. Zamanınızı alıyorsam kusuruma bakmayın. Kısacası da insanların duyguları ve bazı davranışları bana garip geliyor ve biraz boşlukta ve saçma hissediyorum. Benden kaynaklı bir şey.
Başka şeyler dene hocam. Din , sanat vs. bir dal bulursun kendine.
 
Arkadaşlar 1.5 ay sonra okul bitiyor. Bu sene saldım seneye denerim artık sınav işini. Neyse okula gitmeyi şu an bile istemiyorum. Hocaların çoğunu hiç sevmiyorum. Hatta sınıftakilerin çoğu ucube gibi geliyor. Ama niye bilmiyorum bunlara rağmen düşünmeye başladım 1.5 ay sonra okul bitecek ondan sonra ne olacak diye. Ne kadar sevmesem de alışmışım her gün okula gitmeye artık gitmeyecek olmak beni garip hissettiriyor. Sınıf ortamını sevmiyorum dedim ama bazen de sohbet falan ediyorum hoşuma gitmese bile. Son zamanlarda garip duygular içerisindeyim aslında. Sadece bu değil de artık pek kişiyle görüşmüyorum. Kimseyle bir yere gitmiyorum zaten çağıran vs. de olmuyor. Artık kimseye herhangi bir derdimi veya sorunumu anlatasım gelmiyor. Yani anlatmak istiyorum ama beynim bunun boşuna olduğunu anlatsam bile bir şeyin değişmeyeceğini ve anlattığım kişinin fazla umursayacağını aklıma getiriyor. Kendi kafamda karmaşalar yaşıyorum ama bunu da tam olarak açıklayamıyorum. Neyse işte belediyenin açmış olduğu dershaneye gidiyorum. Oraya da gitmek istemiyorum aslında dediğim gibi bu sene dersleri falan pek iplemediğimden boşa gidiyorum gibi biraz. Annem üzülmesin diye. Orada da 2-3 arkadaşım oldu. İyi insanlar ama orası bittikten sonra onlarla da pek görüşmeyiz gibi çünkü sanırım o kadar yakın arkadaşlar değiliz. Sadece dershanede yakın arkadaşları olmadığı için beraber takılıyoruz gibi aslında bu çoğu insan için böyle ama benim kafama takılan bir durum. Okulda mezuniyet balosu olacağını söylediler. En yakın arkadaşım vs gitmediği için bende gitmiyorum. Ama bir yandan da hoş bulduğum bir kız gidiyormuş ona da içim gidiyor. Tabii konuşmayı beceremediğim için tanışma fırsatım falan olmadı ama yapacak bir şey yok ben böyleyim. Alakasız şeyler söylemiş olabilirim ama içimi dökmek istedim. Yazmak istediğim daha çok şey var aslında ama yukarıda bahettiğim düşüncem bunu engelliyor. En yakın arkadaşım dediğim çocuğa bunları anlatsam (ne kadar sevsem de biraz cıvık birisi)muhtemelen dalga geçer ve sonrasında söyleyeceği tek ciddi kelime kafaya takma boş ver vs. olur. Neyse işte konuşacak kimsem olmadığından buraya yazmak istedim. Zamanınızı alıyorsam kusuruma bakmayın. Kısacası da insanların duyguları ve bazı davranışları bana garip geliyor ve biraz boşlukta ve saçma hissediyorum. Benden kaynaklı bir şey.

Kendinize hedefler belirleyin hayatınızda sadece üniversite bölümü için hedef belirlemeyin demiyorum mesela ben bu yaz gitar çalmayı öğreneceğim yüzmeyi öğreneceğim gibi vs şeyler böyle boşluk dönemleri oluyor mesela ben sınav senemde hangi bölümü yazacağımı bilmiyordum bu sene yine gireceğim sınava ama hangi bölümü yazacağımı hedefleyerek gireceğim
 

Geri
Yukarı