Son 1 ayda çok samimi olduğum 4-5 arkadaşı bir bıçak gibi kesip attım hayatımdan. Artık kafam daha rahat emin ol. He birkaçı iş yerinden ama, artık sadece "merhaba - merhaba" fazla samimiyete gerekde yok. İnsanlara ya da aslında dostum dediklerime ne kadar gülümsersem, iyi olursam o kadar fırsatını buldukça hemen sırtıma çıkıyorlar ve bununla kalmayıp bu sefer birde beni küçümsüyorlar.
Benim size tavsiyem ki,
Yani işin aslı şu;
"Ne kadar az insan, o kadar çok huzur."