Moralim bozuk

Arthur_Callahan

Hectopat
Katılım
8 Nisan 2020
Mesajlar
2.055
Makaleler
2
Çözümler
3
Yer
Ankara
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Corona'nın başlangıcından beri böyleyim. Hayat artık çok boş geliyor. İnsanlara laf anlatmaktan, tartışmaktan, kendimi ifade etmek zorunda kalmaktan bıktım artık. Corona başladığında zaten normal kilomdaydım, yani 65 kilo civarındaydım. Şimdi 80'e ramak kalmış. Zaten vakalar düşüyor (kesinlikle düşüyor) ve sınavlar da olacak gibi duruyor. 2. döneme ait hiçbir bilgi birikimim de yok. Konuştuğum zaten 3-5 tane arkadaşım vardı, corona geldi ve onlar da yok oldu. Sınavların stresi yetmezmiş gibi bir de öğretmenlerin bir ton dönem ödevi vermesi ve nefes almaya zaman bırakmamasıyla beraber artık sırtımda büyük yük var. Bence daha 16 yaşından bunları yaşamamam lazımdı. Belki sırtımdaki yükler bir Afganistan'lı veya Somali'li genç kadar ağır değil ama artık ben de rahat yaşamak istiyorum. Sizce ne yapabilirim?
 
Ben üniversite okumama rağmen hemen hemen aynı sorunları yaşıyorum.(kilo alma hariç) dostum elimizden gelen hiçbir şey yok, şu an çevrendeki hemen hemen herkes aynı problemleri yaşıyor. Benim bazı arkadaşlarım bu dertlerin üzerine bir de çalışmak zorunda... Senin için en iyi önerim kendini 3 5 gün rahatlat, gerekirse tek başına parka falan git dolaş psikolojini iyice topla ve üniversite sınavına hünharca hazırlan. Üniversiteye girdikten sonra dönüşü yok, elinden gelenin en iyisini yapmaya bak.
 
Corona'nın başlangıcından beri böyleyim. Hayat artık çok boş geliyor. İnsanlara laf anlatmaktan, tartışmaktan, kendimi ifade etmek zorunda kalmaktan bıktım artık. Corona başladığında zaten normal kilomdaydım, yani 65 kilo civarındaydım. Şimdi 80'e ramak kalmış. Zaten vakalar düşüyor (kesinlikle düşüyor) ve sınavlar da olacak gibi duruyor. 2. döneme ait hiçbir bilgi birikimim de yok. Konuştuğum zaten 3-5 tane arkadaşım vardı, corona geldi ve onlar da yok oldu. Sınavların stresi yetmezmiş gibi bir de öğretmenlerin bir ton dönem ödevi vermesi ve nefes almaya zaman bırakmamasıyla beraber artık sırtımda büyük yük var. Bence daha 16 yaşından bunları yaşamamam lazımdı. Belki sırtımdaki yükler bir Afganistan'lı veya Somali'li genç kadar ağır değil ama artık ben de rahat yaşamak istiyorum. Sizce ne yapabilirim?
Hocam neden insanlara laf anlatıyorsunuz?
 
Corona'nın başlangıcından beri böyleyim. Hayat artık çok boş geliyor. İnsanlara laf anlatmaktan, tartışmaktan, kendimi ifade etmek zorunda kalmaktan bıktım artık. Corona başladığında zaten normal kilomdaydım, yani 65 kilo civarındaydım. Şimdi 80'e ramak kalmış. Zaten vakalar düşüyor (kesinlikle düşüyor) ve sınavlar da olacak gibi duruyor. 2. döneme ait hiçbir bilgi birikimim de yok. Konuştuğum zaten 3-5 tane arkadaşım vardı, corona geldi ve onlar da yok oldu. Sınavların stresi yetmezmiş gibi bir de öğretmenlerin bir ton dönem ödevi vermesi ve nefes almaya zaman bırakmamasıyla beraber artık sırtımda büyük yük var. Bence daha 16 yaşından bunları yaşamamam lazımdı. Belki sırtımdaki yükler bir Afganistan'lı veya Somali'li genç kadar ağır değil ama artık ben de rahat yaşamak istiyorum. Sizce ne yapabilirim?

Aynı duygular içerisindeyim kilo hariç ben hep arkadaşları tarafından hep dalga geçilen birisiydim (kısa ve sıska olmamdan dolayı) birden kilo ve boy attım 6 ay içinde 20 kilo + 15 cm boy attım benden uzun ve kalıplı olan 3-5 dostla bir araya geldik (malum sınavlardan dolayı) işler tersine döndü bir o bir tık moral oldu onun dışında hayatı sorgular oldum hiçbir şey zevk vermiyor aile baskısı gelecek kaygısı tepemde bir 6 yıllık laptopum var bir Valorant oynayayım diyorum 45 FPS Max veriyor 15.3 ms monitörle bir halt olmuyor :( ne yapacağım bilmiyorum Avrupa'da gençler hayatını yaşıyor biz burada depresyonla karşı karşıyayız.
 
Bende aynı sizin gibiyim oyun oynamaktan başka hiçbir şey zevk vermiyor. Sınavlar moralimi iyice düşüyor.
Tek çarem ve tesellim o zaten hocam. Her gün oyun oynuyorum. Galiba kilonun sebebi de o. Aslında dışarı çıksam ve spor yapsam çok rahat kilo veririm çünkü geçmişte de kilo verme deneyimlerim oldu ama sokak kısıtlamaları var. Resmen kara deliğe doğru sürükleniyor gibi hissediyorum. Gelecekten umudum falan da kalmadı ismimin Umut olmasına rağmen. :(
 
Bunlar tırt. Yaşadığın bir şey yok daha. (Türkiye şartlarından bahsediyorum.) Çok daha kötü günler seni bekliyor.
Dost acı söylüyor.
 
Bunlar tırt. Yaşadığın bir şey yok daha. (Türkiye şartlarından bahsediyorum.) Çok daha kötü günler seni bekliyor.
Dost acı söylüyor.
Hocam yaşça büyük olabilirsin de ne bileyim bence yine 16 yaşa göre böyle şeyler olmamalıydı. Fazla baskı var üzerimde. Gelecekte bu baskı kalkacak ve başka bir türlü baskı gelecek. Yine bir şey değişmeyecek.
 
Hocam yaşça büyük olabilirsin de ne bileyim bence yine de 16 yaşına göre böyle şeyler olmamalıydı. Fazla baskı var üzerimde. Gelecekte bu baskı kalkacak ve başka türlü baskı gelecek. Yine bir şey değişmeyecek.
Eğer ki bu ülkeden kaçıp kurtulamazsan aynen öyle olacak. Maalesef böyle.
16 yaşına göre yaşadıkların fazla ama Türkiye'de normal. 3. dünya ülkesiyiz.
 
Corona'nın başlangıcından beri böyleyim. Hayat artık çok boş geliyor. İnsanlara laf anlatmaktan, tartışmaktan, kendimi ifade etmek zorunda kalmaktan bıktım artık. Corona başladığında zaten normal kilomdaydım, yani 65 kilo civarındaydım. Şimdi 80'e ramak kalmış. Zaten vakalar düşüyor (kesinlikle düşüyor) ve sınavlar da olacak gibi duruyor. 2. döneme ait hiçbir bilgi birikimim de yok. Konuştuğum zaten 3-5 tane arkadaşım vardı, corona geldi ve onlar da yok oldu. Sınavların stresi yetmezmiş gibi bir de öğretmenlerin bir ton dönem ödevi vermesi ve nefes almaya zaman bırakmamasıyla beraber artık sırtımda büyük yük var. Bence daha 16 yaşından bunları yaşamamam lazımdı. Belki sırtımdaki yükler bir Afganistan'lı veya Somali'li genç kadar ağır değil ama artık ben de rahat yaşamak istiyorum. Sizce ne yapabilirim?
30 gün boyunca yürüyememek. Ayak tarağım burkularak kırıldı. 21 yaşına girmeme 1 ay kalmıştı. Geçen sene oldu bu. Alçı çıktıktan sonra bana topal dediler, güldüler ve en kötüsü de akrabam olacak şahıs, ayağım alçılı olduğu halde benim düşmeme sebep oldu. Bunu bile bile yaptı. Alçı çıktıktan sonra topal dediler bana. Öyle canım çok yandı ki. 30 gün alçıda, 10 gün evde sabaha kadar yürüyüş yaptım. Toplamda 40 gün dışarı çıkmadım. O süre zarfında birçok kitap okudum. Kitaplar benim arkadaşım oldu. Karamsar olmayın. Güçlü olun. Kötünün çok kötüsü de vardır. Yaz ayında ölümden döndüm. Tansiyonum çok yükseldi. Nedeni stresten... Stres yapmayın, ve sevdiğiniz şeylerle uğraşın. Evde egzersiz yapabilirsiniz. Bana faydası oldu. Origami yapabilirsiniz. Canınızı sıkmayın. Sağlıklı günler dilerim.
 

Geri
Yukarı