11 sene. Dile kolay 11 sene boyunca besledim, her üzüldüğümde gittim ona anlattım her sevindiğimde gittim ona söyledim. Belki dediklerimi anlamıyordu ama ne yapayım hiç arkadaşım yoktu ki... Bir evcil hayvandan öte ailemizin bir parçası olmuştu. Hep böyle foruma girip muhabbet kuşum öldü isimli konuları okur ve bir gün bende böyle bir şey yaşayacağım der ağlardım. Gün bu günmüş. Bu sabah uyandığımda her zaman duyduğum ciyaklamayı duyamadım. Annem ile abim yanıma geldi ve maalesef maviş öldü dediler. Hafife almayın arkadaşlar uzun süre besleyip kaybeden anlar bu acıyı. Bir kız arkadaşım olduğu için çok ilgilenemiyordum, öpmeye, sevmeye üşeniyordum ama kafesinden çıkarıp oynuyordum da en azından 2 günde bir ilgileniyordum. Dün yeni yem ve su koydum sadece tartakladı hiç yemedi sabah baktığımda olduğu gibi duruyordu zaten. Annem dizi izlerken bir anca ciyaklaya ciyaklaya tüneğinden düşmüş hiçbir şey yokken bir anda... İnternetten baktım kafesini düzenli aralıklarla temizlemezseniz bakteri oluşumundan ölür yazıyor. Annem bugün temizleyecekti belki de dün temizleseymiş bugün yaşıyor olacaktı. Uzun lafın kısası bir evcil hayvan sahiplenmeden önce iki kez düşünün. Şu an da bir evcil hayvanınız varsa rica ediyorum gidin ilgilenin kafesini temizleyin benim yapmadıklarımı yapın ki vicdan azabı çekmeyin. Anlatmak istedim hem burada bir anı olarak kalsın belki de bundan seneler sonra okuyup geçmişi hatırlayacağım. İyi forumlar
