Her geçen gün daha da mutsuzlaştım. Bunun nedenini çevresel koşullardan çok her geçen sene bilgimin ve farkındalığımın artması nedeniyle mutluluğum azaldı. Eskiden hiçbir şey bilmiyorduk ve öyle yaşıyorduk, rahattı. Şimdi en küçük şeyde bile birden fazla kez düşünme gereksinimi hissediyorum. Adımlarımın daha sağlam olmasını sağlasa da mutluluğuma engel oluyor. Bunlara rağmen olduğum durumdan gayet memnunum. Farkındalığı ve bilgiyi, umusamazlığa ve cahilliğe tercih ederim.