Mutluluk, insan için en temel amaç ise; bu da onun her şeyi kapsamasını gerektirir. İnsanın hakikat bilgisine sahip olmadan, sahip olduğu bilginin sınırlarında edinilen amaçların her şeyi kapsaması mümkün değildir. Mutluluk zannedilenin de gelip geçer olmasının ana sebebi budur. Bedeni istekler, para, galibiyet, ün ve benzerleri; insana mutluymuş hissi verebilir lakin bunlar gerçek mutluluğa ulaşmasına engel oyalayıcılardır.
"Her varlık, son olgunluğu elde etmek için yaratılmıştır, ve varlık düzeninde kendine has olan yere uygun başarı gösterebilecek durumdadır. Bu olgunluktan insana ayrılana en üstün mutluluk denir" Aristo
Yine bu çerçevede mutluluk olgusunun, anca "insan-ı kamil"in, yani varlık, madde, kavram bilgilerine, bunların arasındaki ilişkilere, ahlaki yasalara haiz ve bunları uygulayan insanın elde edebileceği bir durum olduğu ifade edilebilir.