Ne yapmalıyım?

Arfidala

Hectopat
Katılım
21 Kasım 2020
Mesajlar
91
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba herkese iyi günler. Anne ve babam ayrıldı yıllarca babaannem de kaldım Adana'nın kötü bir mahallesinde zor koşullarda büyüdüm yırtık ayakkabılar giydim başkalarının verdiği kıyafetleri giydim. Babaannemde kalırken annemin kötü bir iş yaptığını öğrendim, anladınız siz. Annemin o işte çalıştığını öğrenince yıkıldım ama ne olursa olsun o benim annem. Lise 1 de okulu bıraktım anneme destek olmak için yanına gittim. Öz babamdan hiç bahsetmiyorum gaddar bir adam kendisi. Şu anda 19 yaşımın yarısındayım açık öğretimde liseyi hala bitiremedim. Şu an üvey babamın 2 karısı var biri annem. Kendisi galerici hile hurdayla haram mal satarak ayda binlerce lira kazanmasına rağmen bana hiçbir maddi desteği yok üstüne ev faturalarının yarısını bana ödetiyor (aylık 5000TL alıyorum). Az para almama rağmen kendime bilgisayar topladım ama hiç oynayasım gelmiyor artık. Neredeyse her gün üvey babamın kötü laflarına maruz kalıyorum. Üvey babam annemle neredeyse her ün kavga ediyorlar bazen şiddette uyguluyor. Aralarına çok girmek istemiyorum çünkü girersem kanlı bıçaklı olacağım. Garip olan konu annemin hala bu adama nasıl katlandığını aklım almıyor. Defalarca kez bu evimizi satıp (ev annemin üstüne) başka şehre yerleşelim diyorum ama annem sürekli konuyu geçiştiriyor veya istemiyor. Annem neden böyle düşünüyor anlamaya çalışıyorum ama bulamıyorum. Evden ayrılma gibi bir düşüncem var, maalesef hiç arkadaşım yok. Ailemin hepsi darmadağın hiçbirinin yanına gitmek istemiyorum. Defalarca psikoloğa gittim ağır ilaçlar kullandım artık hiçbirini içmiyorum psikoloğa gitmeyi de bıraktım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Psikolojik olarak hiç iyi değilim.

Bu yazıyı yazma amacım hiç kimseden maddi yardım falan almak değil. "seninki de acı mı" demeyin. Derdimi anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazdım bir nebze de olsa içim rahatlar diye. Okuduysan teşekkür ederim.
 
Merhaba herkese iyi günler. Anne ve babam ayrıldı yıllarca babaannem de kaldım Adana'nın kötü bir mahallesinde zor koşullarda büyüdüm yırtık ayakkabılar giydim başkalarının verdiği kıyafetleri giydim. Babaannemde kalırken annemin kötü bir iş yaptığını öğrendim, anladınız siz. Annemin o işte çalıştığını öğrenince yıkıldım ama ne olursa olsun o benim annem. Lise 1 de okulu bıraktım anneme destek olmak için yanına gittim. Öz babamdan hiç bahsetmiyorum gaddar bir adam kendisi. Şu anda 19 yaşımın yarısındayım açık öğretimde liseyi hala bitiremedim. Şu an üvey babamın 2 karısı var biri annem. Kendisi galerici hile hurdayla haram mal satarak ayda binlerce lira kazanmasına rağmen bana hiçbir maddi desteği yok üstüne ev faturalarının yarısını bana ödetiyor (aylık 5000TL alıyorum). Az para almama rağmen kendime bilgisayar topladım ama hiç oynayasım gelmiyor artık. Neredeyse her gün üvey babamın kötü laflarına maruz kalıyorum. Üvey babam annemle neredeyse her ün kavga ediyorlar bazen şiddette uyguluyor. Aralarına çok girmek istemiyorum çünkü girersem kanlı bıçaklı olacağım. Garip olan konu annemin hala bu adama nasıl katlandığını aklım almıyor. Defalarca kez bu evimizi satıp (ev annemin üstüne) başka şehre yerleşelim diyorum ama annem sürekli konuyu geçiştiriyor veya istemiyor. Annem neden böyle düşünüyor anlamaya çalışıyorum ama bulamıyorum. Evden ayrılma gibi bir düşüncem var, maalesef hiç arkadaşım yok. Ailemin hepsi darmadağın hiçbirinin yanına gitmek istemiyorum. Defalarca psikoloğa gittim ağır ilaçlar kullandım artık hiçbirini içmiyorum psikoloğa gitmeyi de bıraktım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Psikolojik olarak hiç iyi değilim.

Bu yazıyı yazma amacım hiç kimseden maddi yardım falan almak değil. "seninki de acı mı" demeyin. Derdimi anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazdım bir nebze de olsa içim rahatlar diye. Okuduysan teşekkür ederim.
Hocam bu kadar acıya katlanabildiysen helal olsun, benim tavsiyem biraz para biriktir ve ailenle ilgili herkesi hayatından sil.
 
Hocam bu kadar acıya katlanabildiysen helal olsun, benim tavsiyem biraz para biriktir ve ailenle ilgili herkesi hayatından sil.

Hocam bu Türkiye şartlarında ayrı eve çıkmak hayal gibi oldu. Ne yapacağımı inan bilmiyorum, ev tuttum desem askerliğim var daha. İki ucu boklu değnek gibi.
 
Evi satmasını istememesinin sebebi babanızın baskısı olabilir. Eğer sözlü/fiziksel şiddet varsa polise başvurabilirsiniz.

Ben polisi zamanında aradım zaten. Hatta gözümün önünde annemi bıçakladığını gördüm. İkisini ayırıp annemi odaya kilitledim. Ama annem şikayetçi olmuyor. Kısacası annemden artık umudu kestim ona destek falan da olmak istemiyorum. Annemin verdiği her yanlış karar benim hayatımda büyük yıkımlar yarattı.
 
Ben polisi zamanında aradım zaten. Hatta gözümün önünde annemi bıçakladığını gördüm. İkisini ayırıp annemi odaya kilitledim. Ama annem şikayetçi olmuyor. Kısacası annemden artık umudu kestim ona destek falan da olmak istemiyorum. Annemin verdiği her yanlış karar benim hayatımda büyük yıkımlar yarattı.
Anneni tehdit ettiklerinden dolayı mı şikayetçi olmuyor?
 
Sanırım ondan olabilir bende bilmiyorum ama başka şehre gitsek ne yapabilir ki. Annemin düşünce yapısını oğlu olmama rağmen çözemedim hala.
Şu anda maddi gücünüz çok yok sanırım o yüzden büyük şehirler sizin için biraz zor olur. Her şeyden önce bir hesap yapmanız gerekir. Evi satınca gitceğin şehirde aynı paraya ev alabilecek misin? İş bulabilecek misin? Bunları hesapladıktan sonra karar vermelisiniz. Ayrıca annen şikayetçi olmuyorsa bile sana bir şey yaptılarsa sen şikayetçi olabilirsin.
 
Şu anda maddi gücünüz çok yok sanırım o yüzden büyük şehirler sizin için biraz zor olur. Her şeyden önce bir hesap yapmanız gerekir. Evi satınca gitceğin şehirde aynı paraya ev alabilecek misin? İş bulabilecek misin? Bunları hesapladıktan sonra karar vermelisiniz. Ayrıca annen şikayetçi olmuyorsa bile sana bir şey yaptılarsa sen şikayetçi olabilirsin.

Hocam o evi satıp başka şehre gitme konusu annemde bitiyor ah bir ikna edebilsem. Öyle iş seçen biriside değilim günde 14-16 saat çalıştığımda oldu her türlü iş bulurum. Ama artık bilmiyorum hiçbir şeye umudum kalmadı. Fiziksel olarak şükürler olsun bir engelim yok ama ruhsal olarak çöktüm artık. Her gün hayatımı sorguluyorum neden bunları yaşıyorum, neden böyle oldu? Depresyon mu desem bilemedim üstüne yalnızlık da gelince insan kendini çok değişik zalimce düşünceler içinde buluyor.
 

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı