Neden bu kadar yalnızım?

Forziett

Decapat
Katılım
31 Ekim 2021
Mesajlar
52
Çözümler
1
Her daim iletişimde bulunduğum insanlara karşı nezaketliydim. Hiçbir zaman aşağılama veya zorbalık yapmadım. Güler yüzlü olmaya, insanlara yardımcı olmaya ve ve kişilerde iyi bir izlenim oluşturmaya çalıştım. Ancak bağcığımı bağlarken geride kalan kişi daima ben oldum... Nerede yanlış yapıyorum diye sürekli sorguladım ancak nafile, hiç yakın arkadaşım olmadı. Hiç samimi olduğum derdimi ve sorunlarımı anlatabileceğim biri olmadı. Şu an 15 yaşındayım bir süre önce de Almanya'ya taşındık ve dilin etkisiyle tamamen pasif ve içine kapanık biri oldum. Hoşlandığım biri var fakat hoşlandığım kız çok hareketli ve konuşkan biri. Tip olarak kendimi açılmaya hazır hissetsemde ben sanırım asosyalim... Herkes teneffüslerde arkadaşlarıyla takılırken benim yalnız kalmam çok koyuyor. Alıngan kişiliğimden dolayı ise bu durumlar beni çok kötü etkiliyor. Bundan kurtulmak için her türlü öneriye açığım. Artık bende yemek yemeğe çağırılmak istiyorum...
 
Psikolojik destek alabilirsiniz. O yaşlarda bence asosyallik kolay atılabilecek bir konu iyi bir arkadaş çevresi edinebilirseniz zamanla düzeltebilirsiniz. Fakat tek başına yeterli olmayabilir. Vücut geliştirme ve kültürlenmeniz sizin faydanıza olur. Almanya'da isenizde tavsiyem basitte olsa bir işe girin gelir elde edin o konuda büyük fayda sağlayacaktır. Bu sorunu çözmek istiyorsanızda bu sene çözmeye çalışın ertelemeyin. Ailenize durumu anlatmanız belki fayda sağlayabilir. Fakat aileniz size kızıyorsa ya da evde sizi baskılıyorlarsa büyük yanlıştalar sizi zorlayarak asosyalliğinizi attıramazlar fakat sizde çabalamadan problem yaşamadan bunu atamazsınız. Hiç topluluk önünde konuşmadıysanız tabii ki çekinmeniz normal insan için girdikçe ve bu tarz konuşma yaptıkça normalleştikçe bu durum çekinceleriniz azalıyor.

Giyimine saç stiline konuşmana tavırlarına dikkat et. İnsanlar hep sana gelip yanaşmasını beklersen 1 kere gelirler 2 kere gelirler sonra gelmezler. Eğlenceli olma konusundada insan içine sık sık girmen lazım. İllaki okulda tanışmak isteyen olmuştur senle sen devam ettirmezsen onlarda devam ettiremez. Almanyadaysanda okullarda aktivilere katılma şansında fazladır büyük ihtimal onlara katılabilirsin.
 
Psikolojik destek alabilirsiniz. O yaşlarda bence asosyallik kolay atılabilecek bir konu iyi bir arkadaş çevresi edinebilirseniz zamanla düzeltebilirsiniz. Fakat tek başına yeterli olmayabilir. Vücut geliştirme ve kültürlenmeniz sizin faydanıza olur. Almanya'da isenizde tavsiyem basitte olsa bir işe girin gelir elde edin o konuda büyük fayda sağlayacaktır. Bu sorunu çözmek istiyorsanızda bu sene çözmeye çalışın ertelemeyin. Ailenize durumu anlatmanız belki fayda sağlayabilir. Fakat aileniz size kızıyorsa ya da evde sizi baskılıyorlarsa büyük yanlıştalar sizi zorlayarak asosyalliğinizi attıramazlar fakat sizde çabalamadan problem yaşamadan bunu atamazsınız. Hiç topluluk önünde konuşmadıysanız tabii ki çekinmeniz normal insan için girdikçe ve bu tarz konuşma yaptıkça normalleştikçe bu durum çekinceleriniz azalıyor.

Giyimine saç stiline konuşmana tavırlarına dikkat et. İnsanlar hep sana gelip yanaşmasını beklersen 1 kere gelirler 2 kere gelirler sonra gelmezler. Eğlenceli olma konusundada insan içine sık sık girmen lazım. İllaki okulda tanışmak isteyen olmuştur senle sen devam ettirmezsen onlarda devam ettiremez. Almanyadaysanda okullarda aktivilere katılma şansında fazladır büyük ihtimal onlara katılabilirsin.
psikolojik destek almak benim de aklıma gelmiş hatta ciddi olmadığım bir tavırla bunu belirtmiştim ve aldığım cevap "sen deli misin ki?" olmuştu. Ailem yüzünden bunu bir süre ertelemek zorundayım. Vücut geliştirme ve kültürlenme kısımlarında size katılıyorum ve bu konuda çaba göstereceğim. İş konusuna gelecek olursa 18 yaşına kadar Almanya'da çalışmak yasak. Söylediklerinize gerçekten hak veriyorum, küçük bir çocuk gibi ağlayıp didinmektense bir an önce harekete geçmem en doğrusu olacaktır. Önerileriniz için minnettarım. Teşekkür ederim.

Sıkıcı bir insansındır.
Evet sanırım öyleyim, ne espri yapabilirim, ne insanları güldürebilirim ne de başka bir şey. Ancak insanların, özellikle çevre yaşıtlarımın güldüğü şeyler gülünç seviyede. Penis şakası yapan mı dersin, derste zır zır bağıran mı dersin, birbirlerinin üzerlerine atlayan kişiler mi dersin, başka birinin sırtında cetvel kıran mı dersin. Nezih bir ortamda ciddiye bile almayacağın bu tarz kişiler alfa, sosyal, eğlenceli olmanı rağbet görmeni sağlıyorsa ben böyle değilim ve bunları yapamam.
 
Son düzenleme:
Hocam, merhabalar öncelikle. Hayatımız boyunca yalnız olacağız. Acı ve yalnızlıktan ders almamız gerekiyor çünkü onlar en büyük öğreticilerdir. Herkes yalnızdır bu hayatta. Çünkü tüm ilişkiler çıkar ilişkisine dayalı, karşılık beklemeye dayalıdır. Yalnızlıktan bu kadar korkmamalı aksine ona alışmanız gerekiyor. Yoksa bu hayatta baştan kaybedersiniz.
 
Almanya'daysan Almanca öğren. Senin için büyük nimet aslında bu. Her türlü imkana sahip olursun. Kendini geliştirirsen açılırsın biraz.
 
Her daim iletişimde bulunduğum insanlara karşı nezaketliydim. Hiçbir zaman aşağılama veya zorbalık yapmadım. Güler yüzlü olmaya, insanlara yardımcı olmaya ve ve kişilerde iyi bir izlenim oluşturmaya çalıştım. Ancak bağcığımı bağlarken geride kalan kişi daima ben oldum... Nerede yanlış yapıyorum diye sürekli sorguladım ancak nafile, hiç yakın arkadaşım olmadı. Hiç samimi olduğum derdimi ve sorunlarımı anlatabileceğim biri olmadı. Şu an 15 yaşındayım bir süre önce de Almanya'ya taşındık ve dilin etkisiyle tamamen pasif ve içine kapanık biri oldum. Hoşlandığım biri var fakat hoşlandığım kız çok hareketli ve konuşkan biri. Tip olarak kendimi açılmaya hazır hissetsemde ben sanırım asosyalim... Herkes teneffüslerde arkadaşlarıyla takılırken benim yalnız kalmam çok koyuyor. Alıngan kişiliğimden dolayı ise bu durumlar beni çok kötü etkiliyor. Bundan kurtulmak için her türlü öneriye açığım. Artık bende yemek yemeğe çağırılmak istiyorum...

Bazen yalnız olmak sosyal olmaktan daha fazla getirisi olur hem manevi açıdan hem de fiziksel açıdan Bu sebepten yalnız olduğun için üzülme ama yalnızlığını daha doğrusu yalnız hissettiğin duyguyu yok etmek için bir şeylerle uğraşmaya çalış koleksiyon yapabilirsin müzikle ilgilenebilirsin oyun oynayabilirsin belki bu amaçlarla biraz da olsa sosyalleşebilirsin tam sosyalleşmek olmasa da yalnız olmak iyidir üzülme
 

Yeni konular

Geri
Yukarı