Obsesif Kompülsif Bozukluk Nasıl Anlaşılır?

15 yaşındayım. Henüz bu durum için doktora vs. gitmedim ama sanki biraz beni anlatıyor gibi geldi belirtileri.

İnsanların dediklerini veya bazı şeyleri normalde olmaması gerekenden fazla kafaya takabiliyorum. Cevabını aldığım şeylerin bile bazen hâlâ cevabını sorabiliyorum. Şuan sadece bunlardan ibaret kısaca bazı durumları kafaya takabiliyorum, ha sonrasında ne mi oluyor derseniz. Ya o düşüncemin yerini daha ağır başka bir düşünce alıyor ya da biraz süre sonra uçup gidiyor ve o kafaya taktığım konu için "aman ne olacak" vs. Diyorum.

Sizce bu hastalıkla bağdaşıyor muyum?

Olabilir. Psikiyatriye gidersen anlayabilirler ne olduğunu.

Böyle ciddi bir konuda kişisel çıkarım yapmamanız ve uzman gözlemine başvurmanız çok daha iyi olur.

P4L dedi:

15 yaşındayım. Henüz bu durum için doktora vs. gitmedim ama sanki biraz beni anlatıyor gibi geldi belirtileri.

İnsanların dediklerini veya bazı şeyleri normalde olmaması gerekenden fazla kafaya takabiliyorum. Cevabını aldığım şeylerin bile bazen hâlâ cevabını sorabiliyorum. Şu an sadece bunlardan ibaret kısaca bazı durumları kafaya takabiliyorum, ha sonrasında ne mi oluyor derseniz. Ya o düşüncemin yerini daha ağır başka bir düşünce alıyor ya da biraz süre sonra uçup gidiyor ve o kafaya taktığım konu için "aman ne olacak" vs. diyorum.

Sizce bu hastalıkla bağdaşıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

İğrenç bir hastalıktır demeyelim de değişikliktir. Yoldan geçen birine bakıp ona gereğinden fazla empati yapıyorsanız başlamıştır. Bende 14 yaşında başladı 17 yaşında bitti. Hocam rahatlamaya bakın, hayatın tadını çıkarın. İbadetle rahatlayabiliyorsanız namaz kılabilirsiniz. Şahsen secdeye yatarak hastalığıma büyük ölçüde çare buluyordum. Dindar birisi değilim ama namaz kılarım, bir kişiye gereğinden fazla empati yapmayın hocam. Tedirgin olmayın, ve en önemlisi strest ortamından uzak durun.

siyahgiyemeyenadam dedi:

İğrenç bir hastalıktır demeyelim de değişikliktir. Yoldan geçen birine bakıp ona gereğinden fazla empati yapıyorsanız başlamıştır. Bende 14 yaşında başladı 17 yaşında bitti. Hocam rahatlamaya bakın, hayatın tadını çıkarın. İbadetle rahatlayabiliyorsanız namaz kılabilirsiniz. Şahsen secdeye yatarak hastalığıma büyük ölçüde çare buluyordum. Dindar birisi değilim ama namaz kılarım, bir kişiye gereğinden fazla empati yapmayın hocam. Tedirgin olmayın, ve en önemlisi strest ortamından uzak durun.

Genişletmek için tıkla...

Yok hocam aslında yoldan geçen biriyle tersleşmediğimiz sürece veya bu tanıdığım bir insanla da olabilir, kafaya takmam. Ama bir şey söyler mesela aklıma takılır. Diğer bir durumum da bir şeyi çok sormamdır. Mesela bir kez sordum yanıtını aldım fakat azıcık süre sonra yine sorabiliyorum. Diğer bir şey ise yeni aldığım ve kaliteli bir şey ise özellikle fazla sahip çıkıyorum. Mesela tabletimi aldığımda ekran koruyucu takmamıştım ve biraz çizik oluşturduğumu fark ettim. Ve bu durumu fazla kafaya taktım. Ekran koruyucu aldıktan bir süre sonra "Biraz çizik oldu ama önemli olan daha fazla olmasını önlemendi zaten" diye bu düşünce de uçup gitti. Kısaca bir süre geçtikten sonra o düşüncenin üzerinden kendisi kayboluyor.

Benim merak ettiğim eğer bu hastalık ben de varsa, illa doktor, psikiyatrist, ilaç vs. Mı gerekiyor? Yoksa kendimi rahat mı hissetsem de vs. Kendiliğinden geçebilen bir şey mi? Buna düşük ihtimal deniyor diye duydum kendiliğinden geçmesine yani.

Ben acaba bu hastalık sahibi miyim diye bir daha hiç rahat olamayacak mıyım diye düşünüyorum. Kanser gibi falan yani. Ve hiç geçmeyeceğini, ömür boyu kalacağını vs. Düşünüyorum. Bu düşünce doğru mudur?

10 yılı aşkındır OKB hastasıyım. Ve 1 arkadaşım ile bu hastalığı çok ciddi şekilde yaşadık. Arkadaşım atlattı fakat ben hala durumu aileme anlatamadığım için tedaviye başlayamadım. Eğer gerçekten sadece yazdığınız şeyler ise durum daha basit bir şey olabilir. "Eğer gerçekten" diyorum çünkü benim çevremde bile OKB olduğumu bilen kimse yok, yaşadığım şeyleri anlatmaya çekiniyorum dalga geçerler, garip bakarlar diye.

OKB hastasıysanız internette yazan her belirtiye sahip olmanıza gerek yok. Unutmayın hiçbir psikolog ve psikiyatr sizin hislerinizi 30 yıl da araştırsa tezinde sizi yine tam olarak anlatamayabilir.

Evet anlattığınız şeyler bende de olan şeyler ve daha tam olarak aslında beyninizi duygularınıza teslim etmemişsiniz üstelik çok da gençsiniz. Hemen aileniz ile paylaşıp, ilaç kullanmaya gerek kalmayacak seviyeye gelmeden psikoloğa gidin. Ben uzman değilim ama bu durumda bir ilaca gerek yok gibi de duruyor açıkçası.

Unutmayın OKB her zaman tam olarak çözüme ulaşmayabilir. Bu iğrenç şey sizinle ömür boyu kalabilir. OKB ile kendi kafanızda deal etmeyi öğrenmeniz gerek. Çok zor bir süreç biliyorum. Eğer bir şeye ihtiyacınız olursa bana her zaman sorabilirsiniz.

Hayır. İlk olarak psikiyatri doğru olmayabilir.

oliber dedi:

Hayır. İlk olarak psikiyatri doğru olmayabilir.

Genişletmek için tıkla...

Neden? (sadece merak ettim)

KtPt dedi:

Neden? (sadece merak ettim)

Genişletmek için tıkla...

Psikolog önce tanıyı koyup hastalığının seviyesini belirlesin. Zaten uygun görürse psikiyatr'a yönlendirip ortak çalışma yapar.

oliber dedi:

Psikolog önce tanıyı koyup hastalığının seviyesini belirlesin. Zaten uygun görürse Psikiyatr'a yönlendirip ortak çalışma yapar.

Genişletmek için tıkla...

Ben yanlış anlamışım başta sorunları ile kendisi başa çıksın ya da çözümü kendi üretsin gibi bir şey sandım