Öfke Kontrolü

Arkadaşlar öyle kolay kolay sinirlenen birisi değilim, ama sinirlenince kırıcı konuşan bir insanım, küfür etmem, hakaret etmem, aşağılamam ama karşı tarafı anlayışsızlıkla suçlar ve bağları koparma derecesine getiririm. Saman alevi gibi aniden yükselir tez sönerim. Bunun önüne nasıl geçebilirim, derin nefes de alsam olmuyor, uzaklaşsam da olmuyor, psikoloğa gitmem, adamlar saate bakarak saniye sayıyor ve ilaç yazmak için sabırsızlanıyorlar, ki gitmeye de ihtiyaç duymuyorum henüz o derece olmadım.

Öfkemi şöyle anlatayım size, kalitesizin biri yüzüme sövse kılım kıpırdamaz ama bir olayda haksızlık görürsem ya çözülecektir yada küplere binerim. Birini uyarırım uyarıma rağmen inat eder yapar ve olayın sonunda benim dediğim çıkar sinirlenirim. ( Tabi bunlar ben ve çevremdekilerle alakalı olaylar için geçerli ).

İstemeden kalp kırdığım ( en azından o kişiler kırdığımı söylüyorlar ) yada insanların hatalarını patır patır yüzlerine vurduğum için (şu davranışın hiç hoş değil, bunu almasan daha iyiydi, beğenmedim olmamış vs. ) bir zaman sonra sevilmeyen değilde hani nasıl derler yanında tedirgin olunan rahat davranılamayan biri haline gelmeye başladım. Aslında derdim kimseyi üzmek yada boşu boşuna kalp kırmak değil, sadece insana olmayanı yakışmayanı tutmayanı sırf onu mutlu etmek için poh pohlamak değilde olmamış bu diyerek yararlı eleştiri yapmak.
Ama günümüzde kimse en ufak bir eleştiriyi kabul edemiyor. E o zaman bana fikrimi neden soruyorsun kardeşim?
Ben nasıl düzelebilirim? Yada ben yalnız mıyım bu ruh halinde olan birisi olarak?

20 yaşındayım, ağzımdan kimseye karşı en ufak kötü söz bile çıkmamıştır şu ana kadar şaka dışı. Bunu ise umursamayarak sağladım. Bir insana laf anlatmaya uğraşacağıma kitap okudum. Haksızlığa geldiğimde umursamayıp müzik dinledim, piyano çaldım. Kendi hayatımda kendimi geliştirebileceğim belkide 50 belkide 10 sene varken ben neden insanlar için kendimi yorayım ki dedim her seferinde kendime. Git kendini geliştir, haksızlığa gelemiyorsun vicdani ve sosyal açıdan gelişmiş bir arkadaşımızsın demek ki. Kendini geliştirdikçe sinirlendiğin şeylerin ve sinirlendiğin insanların ne kadar boş geldiğini anlıyorsun. Ve meditasyon yap tabii günde en az 1 saat.

pullmeunder dedi:

20 yaşındayım, ağzımdan kimseye karşı en ufak kötü söz bile çıkmamıştır şu ana kadar şaka dışı. Bunu ise umursamayarak sağladım. Bir insana laf anlatmaya uğraşacağıma kitap okudum. Haksızlığa geldiğimde umursamayıp müzik dinledim, piyano çaldım. Kendi hayatımda kendimi geliştirebileceğim belkide 50 belkide 10 sene varken ben neden insanlar için kendimi yorayım ki dedim her seferinde kendime. Git kendini geliştir, haksızlığa gelemiyorsun vicdani ve sosyal açıdan gelişmiş bir arkadaşımızsın demek ki. Kendini geliştirdikçe sinirlendiğin şeylerin ve sinirlendiğin insanların ne kadar boş geldiğini anlıyorsun. Ve meditasyon yap tabii günde en az 1 saat.

Genişletmek için tıkla...

Meditasyon gözümden kaçmadı ama ne koşullar uygun ne mekan .

NITRO dedi:

Meditasyon gözümden kaçmadı ama ne koşullar uygun ne mekan .

Genişletmek için tıkla...

Meditasyon için temel anlamda mekan zaman önemli değildir. Bir arkadaşım demiştir bunu bana meditasyon esnasında mekanda, zamanda, sende yoksundur diye.

Ben bu konuda çok hassasım mesela bu yazıyı yazman beni biraz mutsuz etti mesela. Sizden dolayı değil yanlış anlamayın. Çok derin bir hafızam var ve aklıma kötü, alev gibi püsküren canavar olduğum zamanlar geldi..

Değişmedim. Sadece daha güçlü ve daha sabırlı oldum. Eskisine göre daha donanımlıyım da. İnsanlara ne anlatmaya çalışırsan anlat, onlar anlamak istedikleri gibi anlayacaklar. Boşuna polemiğe girme kendine saygın için uzak durmayı dene. Çünkü biliyorsunuz ki sinirlendiğnizde sadece ona karşı değil kendimize de zarar veriyoruz. Sonra sakinleşince üzülüyorüz. Kimisi özür diler. Kimisi susar.

İnsanlarla olan bağımı minimum seviyeye düşürdüm. Çünkü çevrem güzel değildi.
Yalnız kalmanın bana verdiği rahatlığı ve mutluluğunu yaşıyorum. Fazlası zarar tabi ki.
Sizi zaten üzen kıran sevdiğniz değer verdiğniz insanlar oluyor. Kim olursa olsun mesafeli olmak en iyisi.

Tabii benim durumumun aile faktörü de var. Psikolojik baskıdan nefret ederim. Bana bu şekilde yaklaşan insanoğlunun kafasını ağzını koparasım geliyor mesela. Şeytanın aklına gelmeyecek şeylerle dolu olabilirim.

Çünkü insan sinir kriz geçirdiği zaman, ne olduğunu hatırlayamıyor. Uzak durun.

İnsanlara ne anlatmaya çalışırsan anlat, onlar anlamak istedikleri gibi anlayacaklar. Boşuna polemiğe girme kendine saygın için uzak durmayı dene. Çünkü biliyorsunuz ki sinirlendiğnizde sadece ona karşı değil kendimize de zarar veriyoruz. Sonra sakinleşince üzülüyorüz. Şu cümlenizde kesinlikle haklısınız. Diğerlerinde de haklısınız da bunu özellikle vurgulamak istedim.

NITRO dedi:

İnsanlara ne anlatmaya çalışırsan anlat, onlar anlamak istedikleri gibi anlayacaklar. Boşuna polemiğe girme kendine saygın için uzak durmayı dene. Çünkü biliyorsunuz ki sinirlendiğnizde sadece ona karşı değil kendimize de zarar veriyoruz. Sonra sakinleşince üzülüyorüz. Şu cümlenizde kesinlikle haklısınız. Diğerlerinde de haklısınız da bunu özellikle vurgulamak istedim.

Genişletmek için tıkla...

Aynı hisseleri paylaşmak, anlaşılmak beni mutlu etti teşekkür ederim.