Ölmek mi daha korkutucu? Yoksa bilincinizi kaybetmek mi?

Ölüm korkutucu değil ayrıca.
Kesinlikle katılmıyorum. Başka bir yerde daha yazmıştım, insan sonunu bilmediği şeyden korkar. Ölümden sonra ne olacağını biliyor musun? Var mı oraya gidip dönen tanıdığın falan?
Dine göre ölümden sonra karşımıza bir melek çıkıp; kitabımız, dinimiz, peygamberimizi soracak, ona göre kıyamet gününe kadar bi' odada bekleteceğimizi kıyamet sonrası hak ettiğimiz yere gideceğimiz bildirilir ama kimse bunun doğruluğunu %100 kanıtlayamaz.
 
Ruhun ölümsüz olması gibi şeyler benim fikrimce saçmalıktır. Ölmeyi bilincimi kaybetmeye tercih ederim zira sadece dünya kaynaklarını tüketen, düşün(e)meyen bir canlı olmak istemezdim.
Sonsuz huzur. Doğmadan önce neyse o. Ölebileceğimiz için şanslıyız.
 

Kendi fikrim hocam, ölüm beni korkutmuyor. İsterse doğumdan önce neyse o olsun. İsterse bir Yaratıcı tarafından sorguya çekileyim. Dinlerin ve Tanrı'nın %100'de 100 kanıtı olmadığı için öldüğün zaman hiçbir şey olmamış gibi hissedeceksin. Korksan bile öldüğün zaman her şeyin bitecektir. Tanrı eğer bizi sorguya çekerse iki taraftan birine gideceksin. Buda senin ebedi hayatını oluşturacak.
 
Ölmek çünkü o zaman hayata dönemeyiz o ruh artık o beden de değil. Ama bilicimizi kaybedersek en azından hayatta olacağız.
 
Bu güne kadar yaşadığın her şeyi unutmuş olacaksın, senin varlığın silinmiş olacak. Yaşayan kişi sen değil başkası olacak, ölmüş olacaksın yani:")

Sürekli kötü düşünüp kendi kendine sinirlenip canın sikilmayacak bunu düşünmek bile bana huzur verdi.
 
Bilinci kaybedip birkaç yıl farklı biri olarak yaşadıktan sonra bilincinizin tekrar geldiğini düşünün. Bilinciniz tekrar geldiğinde o birkaç yılı yaşayan kişiyi öldürmüş oluyorsunuz. Bunun düşüncesi bile ölümün kendisinden korkutucu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…