Şu an buraya işlediğim günahları, yaptığım kötülükleri, yediğim hakları, yaptığım karaktersizlikleri bir bir yazsaydım 20 tane daha dosya açılırdı adıma.
Şu dünyadan gittiğimde ardımdan üzülecek tek kişi annem, kız kardeşim ve tombik kedim olurdu. Aslında dünyadan göçüp gitmek son 5 yılda en çok yapmak istediğim şeylerden birisi.
Kimine göre cennete giderim, kimine göre cehenneme giderim. Fakat hak ettiğim, yaşattığım onca şeyden sonra dünyadaki ilahi adalet ve Karma sisteminin beni rahat bırakacağını hiç düşünmüyorum. Ne mutlu bir şekilde ölürüm ne de huzurlu ama tek istediğim şey annemden ve kız kardeşimden önce göçüp gitmek. İstediğim şey bu ama bunu bile yapamıyorum onları üzmemek için.
Umarım yaptığım kötülüklerin hesabını bu dünyada hak ettiğim şekilde veririm ve ruhlar alemine huzurlu bir şekilde varırım.
Daha önce 1 defa ölüm tribine girdim ve sesli bir şekilde fatiha suresini okuduğumu hatırlıyorum. Sonraki 15 saat yok.
Uzun lafın kısası parmaklarımda da yazdığı gibi "Live Fast" die young mottosu ile yaşıyorum. Bu hayat, bu ülke uzun yıllar boyunca çekilecek çile değil.