Ölüm korkusu nasıl geçer?

  • Konuyu başlatan kds5433
  • Başlangıç Tarihi
  • Mesaj 45
  • Görüntüleme 784
Evet ilaç kullandım. 1 yıl boyunca doktora düzenli giderek kullandım ve sonrasında bıraktım. Bu dediğim üniversite zamanlarıydı. Sonrasında elbette tekrarladı ama nasıl başa çıkılır az çok kendim öğrenmiştim. Tamamen geçmedi ama hafifledi diyebilirim. Bu hastalığı buraya yazarak çözüm bulamazsın malesef. Yaşamayan bilmez. Her daim ölüm korkusuyla yaşamak. Beyin kimyasının bozulmasıyla alakalı bir durum. Ayet, hadis paylaşanlar var, takma kafana diyenler var. Bu iş o kadar kolay değil. Tedavi olmadığın sürece hayatın zindan olur.
Bir süre kendim deneyeceğim, çünkü dediğim gibi beni ölüm değil, ölümden sonrası korkutuyor. Sadece kafam karışık, "hiçlik mi, yoksa cennet ve cehennem mi?" diye düşünüyorum. Yine de cevap verdiğin ve zamanını ayırdığın için teşekkürler.
 
Bir süre kendim deneyeceğim, çünkü dediğim gibi beni ölüm değil, ölümden sonrası korkutuyor. Sadece kafam karışık, "hiçlik mi, yoksa cennet ve cehennem mi?" diye düşünüyorum. Yine de cevap verdiğin ve zamanını ayırdığın için teşekkürler.
Hayatını yaşamaya engel olacak kadar ilerlerse elbette gidersin. Şimdilik kendini gözlemle.
 
İlaç mı kullandınız? Eğer kullandıysanız, işe yaradı mı? Bir de özel değilse bu durum sizde neden başladı?

Haklısın aslında, fakat beni nasıl ya da ne zaman öleceğim değil de, ölümden sonrası daha çok korkutuyor. Normalde cennet ve cehenneme inanan biriyim ama son zamanlarda gelen hiçlik düşüncesi kafamı çok bozdu. Bir de sevdiklerimin ölmesi falan aklıma geliyor, bu da beni daha kötü hissettiriyor. Sadece sevdiklerim değil, artık videolarda gördüğüm insanların yaşına bile bakıyorum ara sıra, onları görünce de moralim bozuluyor. Nasıl atlatacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Unutmaya, düşünceyle savaşmaya çalıştıkça daha çok artıyor gibi hissediyorum. Yine de cevap verdiğin ve zamanını ayırdığın için teşekkürler.

Kafamı karıştıran kısım da zaten bu. Dediğim gibi, ben normalde Allah'a ve dine inanan biriyim. Fakat hiçlik düşüncesi biraz mantıklı geldiği için kafamı karıştırıyor. Bir de az önce bir konuda okudum, o da biraz kafamı karıştırdı: Allah geleceğimizi biliyorsa, nereye gideceğimiz de belli değil mi? Eğer öyleyse, değiştiremeyeceğimiz bir şey için neden dünyaya gönderildik ki?

Hocam değiştirememek değil siz kaderi ve Allah'ı zaman çerçevesinde düşünüyorsunuz yani olaylar gibi düşünüyorsunuz öyle değil. Bunlar zamandan bağımsız şeyler. 2 tür kader vardır biraz araştırırsanız görürsünüz. Yaşamınız elinizde ahirette nasıl muamele göreceğinizde.
 
Biliyorum ama ölümden sonrası hiçlikse, uğruna öleceğim bir hayatı yaşamak bana mantıksız geliyor.

Yani cevabı bulabilsen bile elinden bir şey gelmez öldük ten sonra cennet değil de hiçlik olduğunu kabullendiğinde hiçbir şey yapmak istemeyip bitki gibi mi yaşayacak sın? Sana ne diyebilirim bilmiyorum ama kendi düşüncelerimi yazacağım bana göre öldükten sonra hiçlik var ve bu beni korkutmuyor, keder, kaygı, korku, gerilim, üzüntü gibi insani duyguları bir kenara bırakıp sonsuz bir uyku gibi görüyorum hatta bir kurtuluş gibi. Benim için rüya görmediğimiz uykuda 8 saatlik bir ölümdür gözlerini kapattığında bilincin kapanıyor 8 saatin nasıl geçtiğini anlamadan uyanıyorsun ölümün bunun sonsuz hali olduğunu düşünüyorum. Benim var olma ihtimalim neredeyse 0 ama 0 değil çünkü buradayım imkansızı başarıp bilinç kazandıktan sonra yaşama isteğini kaybedip hayata küsmeyi doğru bulmuyorum sevdiklerimin ve en başta kendimin mutluluğu için elimden geleni yaparak yaşıyorum evet hayat çok acımasız kader adil değil bazı insanlar AP açık şekilde her şeye sahip olarak dünyaya geliyorlar iken bazıları ise tam tersi büyük yokluk ve zorluklarla başlıyor, hatta zekamızı genetiğimiz ve yaşadığımız çocukluk belirliyor iken her yaşamın aynı sınava tabii tutulup sonsuz cennet ya da cehennem e tabii tutulmasını doğru bulmuyorum ama elden ne gelir?
 
Son düzenleme:
Yani cevabı bulabilsen bile elinden bir şey gelmez öldük ten sonra cennet değil de hiçlik olduğunu kabullendiğinde hiçbir şey yapmak istemeyip bitki gibi mi yaşayacak sın? Sana ne diyebilirim bilmiyorum ama kendi düşüncelerimi yazacağım bana göre öldükten sonra hiçlik var ve bu beni korkutmuyor, keder, kaygı, korku, gerilim, üzüntü gibi insani duyguları bir kenara bırakıp sonsuz bir uyku gibi görüyorum hatta bir kurtuluş gibi. Benim için rüya görmediğimiz uykuda 8 saatlik bir ölümdür gözlerini kapattığında bilincin kapanıyor 8 saatin nasıl geçtiğini anlamadan uyanıyorsun ölümün bunun sonsuz hali olduğunu düşünüyorum. Benim var olma ihtimalim neredeyse 0 ama 0 değil çünkü buradayım imkansızı başarıp bilinç kazandıktan sonra yaşama isteğini kaybedip hayata küsmeyi doğru bulmuyorum sevdiklerimin ve en başta kendimin mutluluğu için elimden geleni yaparak yaşıyorum evet hayat çok acımasız kader adil değil bazı insanlar AP açık şekilde her şeye sahip olarak dünyaya geliyorlar iken bazıları ise tam tersi büyük yokluk ve zorluklarla başlıyor, hatta zekamızı genetiğimiz ve yaşadığımız çocukluk belirliyor iken her yaşamın aynı sınava tabii tutulup sonsuz cennet ya da cehennem e tabii tutulmasını doğru bulmuyorum ama elden ne gelir?
Aslında beni tam olarak hiçlik değil, hiçliğin nasıl bir şey olacağı korkutuyor diyebilirim. Hiçliği düşünememek endişelendiriyor beni. İnançlı birisi olarak bir yandan cennet ve cehenneme inandığım için, diğer yandan buna inanmayı denemek benim için zor oluyor. Düşünerek bir sonuca varamayacağımı biliyorum, yani hepsinin farkındayım sadece düşünmeyi durdurmak istiyorum ama bu, istemsizce gelen bir şey ve gitmiyor.
 
Ölüm korkusu varsa daha iyi yaşamalısın. Bunu iyiye kullanmalısın yani. Hayatına daha çok önem verirsin. Hiçlik konusuna gelince de, uyuyunca nasıl oluyorsa öyle bir şey olur o da.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı