Ölüm Korkusuyla Nasıl Baş Ediyorsunuz?

acv dedi:

Hiçlikten korkmayı hiç anlayamadım. Bunun dini inanışlardan ötürü olduğunu düşünüyorum. Kişi kendini evrende çok önemli ve ön plandaki bir varlıkmış gibi düşünüyor. Ayrıca öldükten sonra bilincinin sonsuza kadar yarı açık yarı kapalı bir şekilde varlığını sürdüreceğini mi hayal ediyor nedir?

Genişletmek için tıkla...

Öldükten sonra bilinç kayboluyor, yukarıda yazı yazdım okumanızı tasvip ederim.

Bazen ölmek istediğim için korkmuyorum. Bazen ise hayatın güzelliklerini görünce yaşamak istediğimde ölüm korkusu biraz tedirgin ediyor. Öyle durmadan aklıma gelen bir durum değil. Benim pek problemim yok.

Clarence Morrow dedi:

Korkmuyorum aksine merak ediyorum. Hatta kafasına sıkan bir insan tam o anda ne yaşar onu bile düşünmüştüm.

Genişletmek için tıkla...

Bugün benzerini düşündüm 4 bir taraftan kafama sıkılsa acaba nasıl hissederim çok canım yanar mı gibisinden falan.

KırAtlıLiberal dedi:

Öldükten sonra bilinç kayboluyor, yukarıda yazı yazdım okumanızı tasvip ederim.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim yazınızı okumuştum zaten. Ben de onun için dedim, öldükten sonra nasıl olsa bilinç kayboluyor. Anılarınız, deneyimleriniz, bu dünyada nasıl yaşadığınız, bunların hiçbirinin bir anlamı kalmıyor. Bundan ötürü ölmeyi, ölen kişi için bir kayıp olarak göremiyorum ben.

Hocam biz zaten her gün ölüyoruz. Hiç kimse uykunun nasıl bir şey olduğunu bilmiyor, sadece uyandıktan sonra güzel bir şey olduğunu fark ediyoruz.

İnsanın ölüm korkusu iki şeyden olur. Birincisi insanın fıtratında sonsuz yaşama arzusu vardır ve hayatının bu dünyadaki ölümle biteceğini düşünür. Genelde ölümden sonraki hayata inanmayanlar böyle düşünür. Diğeri ise dünyada yaptıklarından dolayı cehenneme gideceğini düşünmesinden dolayı ölümden korkar. İnsana Allah yaratılışı itibariyle sonsuz yaşama isteği vermiştir. Aynı zamanda sonsuz mutluluğa (ebedi saadet) ulaşma isteği de vermiştir. Müslümanlar üzerinden değerlendirirsek bir kişi ölümden değil de ölümden sonraki hesaptan korkar yani Allah'a ne cevap vereceğinden ve günahları çoksa cehenneme gitmekten dolayı korkar. Ama İslam'da şöyle bir şey var ki: "Müslüman korku ve ümit arası bir yerde olmalıdır" denilir. Yani herkes cehenneme gidecekse sadece bir kişi cennete alınacaksa o ben miyim diye ümitli, herkes cennete gidecekse ve bir kişi cehenneme girecekse o ben miyim diye korku içinde olmalıdır. Ama bu korku öyle bir korkudur ki dünyadaki tüm kokrulardan farklıdır. Dünyada korktuğunuz her şeyden uzaklaşır, kaçınırsınız ama sadece Allah korkusu Allah'a yakınlaştırır. Çünkü insan O'ndan başka gidecek bir kapısının olmadığını, O'nun rahmetinin gazabını geçtiğini ve rahmetini umarak hareket ederse ebedi saadete yani cennete ulaşacağını bilir.

Her canlı ölümü tadacaktır. Ben ölmekten istediklerimi yapamamaktan korkuyorum. Belli bir yaşa geldikten sonra sorumluluklar farklı oluyor. Pandemi sürecindeyiz. Ben kronik hastalar grubundayım. Şeker ve tansiyon hastasıyım. Pek çok insana göre corona olursam daha çabuk ölürüm. Kendim için korkmuyorum. Geride kalanlar için korkuyorum.

acv dedi:

Teşekkür ederim yazınızı okumuştum zaten. Ben de onun için dedim, öldükten sonra nasıl olsa bilinç kayboluyor. Anılarınız, deneyimleriniz, bu dünyada nasıl yaşadığınız, bunların hiçbirinin bir anlamı kalmıyor. Bundan ötürü ölmeyi, ölen kişi için bir kayıp olarak göremiyorum ben.

Genişletmek için tıkla...

Ölen kişi için olmaz, zaten belki ilerleyen yıllarımız da bilim bir şey bulur. O biraz'da ölümüne bağlı açıkçası bir boğazının bıçakla kesilerek ölmek var, bide sessiz bir ölüm ile şahsen bana sorarsanız, ufak acı çekmeden kalp krizi ile ölmek isterim ama bide şu var o zaman belki bizi bir aşı ile acısız bir şekilde öleceğiz, ben 15 yaşındayım 60 sene en az yaşarım diye düşünüyorum, kaza falan olmassa o zamana kadar bilim, tıp büyük ihtimalle çağ atlıyacak.

Allah yoksa bu dağları kim yarattı diyip geçiyorum.

Şaka bir yana bu tür meseleleri çok da kafana takmayacaksın yoksa yer bitirir seni. Nasıl rahat yaşıyorsan o şekilde yaşa.

Doğmadan önce neysek, öldükten sonra da o olacağız. Benim fikrim bu şekilde.

Ölümden sonra hayat yoksa korkmanıza gerek yok. Çünkü zaten hiç bir şey hissetmeyeceksiniz. Sadece bir karanlık olacak. Bir dine inanıyorsanız, zaten dinlerin hepsi ölümden sonraki hayatı müjdeliyor. Ölüm korkusu için ise şöyle diyeyim. Zaten bir gün öleceğim. O yüzden yaşayacağım güzel günleri ölümü düşünerek heba edemem. İstediğiniz kadar korkun veya sinirlenin; ölüm doğanın kanunu.
Sadece ölüm korkusu için değil, diğer korkular için de bir tavsiyem var. En çok neyden korkuyorsunuz? Anne ve babanızı kaybetmekten mi? Bir gün onları kaybedeceksiniz. Red yemekten mi korkuyorsunuz? Elbet bir gün red yiyeceksiniz. Korkularınız neyse hepsi bir gün başınıza gelecek. Hayatınızı korkularınıza göre yaşamayın. Ne derler bilirsiniz. Cesurlar 1 defa ölürler, korkaklar 1000 defa.