Onur Haha Atan
Hectopat
- Katılım
- 19 Mart 2018
- Mesajlar
- 203
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba, ben şu an Lise 2'ye geçtim. Geçen sene lisenin ilk gününde en ön sıraya tek başıma oturmuştum. İlk 1 hafta insanlarla toplam 5 dakika bile sohbet etmemişimdir. Her neyse işte, normalde sınıfta herkes beni sever yani sınıfta bir yaramazlık olunca en son benden şüphelenirler birisi bana merhaba demeden merhaba diyemeyen biriyim. 1 sene boyunca sınıfta tek başıma oturdum (hocanın zorunlu oturttukları hariç, onlarda da yanımdakiler hemen kaçtı zaten) ve hiç arkadaşım olmadı. Hep kantine tek gidiyordum, tenefüslerde boş boş koridorda geziniyordum. Erkekler ile kızlar eşit sayıdaydı sınıfta. 3 tane oturma sırası var giriş kapısının önünden arkaya uzanan sıra, orta sıra, bir de öğretmen koltuğunun önündeki sıra. Yer düzeninin hoca yapsa bile bütün erkekler kapının önündeki sıraya diziliyordu. Kızlar da orta sıraya diziliyordu. Ben tek başıma öğretmen masasının önündeki sırada (koca sırada tek başıma kalıyordum) herhangi bir erkeğe soru sorsam hı hı deyip geçiştiriyor yada hiç yüzüme bakmıyordu (2 dakika sonra arkadaşıyla kol kola girip kantine gidiyorlardı) ve sınıfta benim dışımda bütün erkekler sigara içiyor. Sınıfta sürekli sigara, kavga muhabbetleri dönüyor ve ben zaten konuya yabancı olduğum uzaktan dinliyorum sadece. Aslında girişken olmak istiyorum, her zaman her istediğimi söyleyebilmek istiyorum ama yapamıyorum. Dışlanıyor muyum, ben mi aralarına giremiyorum anlamadım. Ailem tek başıma dışarı çıkmama izin vermediği için arkadaşlarım gibi (olmayan arkadaşlarım gibi) sosyal olamıyorum.
Daha hiç okuldakilerle okul dışı bir yerde görüşmedim hayatımda. Bi kere bi kız bana Whatsapp'tan ödev sormuştu, ben de bilmiyorum diye cevap vermiştim. O an neredeyse dünyalar benim oldu 1 gün boyunca sevindim sebebi ise birinin bana mesaj yazmasıydı. Evet evet, cidden biri bana mesaj yazmıştı. Çok nadir birilerinin bana günaydın dediğinde veya ders programını sorduğunda hatta kalem istediğinde bile oluyor bu çok seviniyorum. Hocalara gelirsek hocalar beni çok sever sözlü notlarımıda yüksek verir ama mesela bir sınavda bütün herkes kopya çekiyorken ben çekemiyorum çünkü herkese arkadaşı kopya veriyor ben tek başıma bildiğimi yapmak zorunda kalıyorum. Böyle olunca hiç çalışmayan çocuk ile aynı notu alıyorum (orta çalışkan biriyim) hatta hiç abartmıyorum matematik sınavında 0 alacak çocuk bütün soruları kopya çekip 100 alıyor ben 70 almak için ter döküyorum. Genelde kimse çıkarı olmadan benimle konuşmaz. Mesela bana kantinden istedikleri şeyi söyleyip para verirler gidip alırım ya da hoca okuyup özet çıkarmamızı ister. Benimle bi çocuğa aynı kitabı verir, o çocuk benden özeti ister falan. Kız konusuna gelirsek. Allah inandırsın 1 sene boyunca tüm kızlarla toplam 10 dakika konuşmamışımdır (konuştuklarımda ders icabı) ama ben böyle olmak istemiyorum. Arkadaşım olsun istiyorum, bi konu hakkında konuşabileceğim insanlar olsun istiyorum. Kavga etmek istiyorum. Samimi olarak küfür etmek istiyorum (sınıftaki nerdeyse kızlar dahil herkes küfürleşerek konuşur ben de biriyle aynı şekilde konuşsam muhtemelen ciddiye alınır dayak yerim) Aslında arkadaşlarımın yapabildiği her şeyi yapma potansiyeline sahibim, onlardan daha fazla ve yaratıcı espiriler biliyorum. Daha çok yeteneğim var ama uygulayacak cesaretim yok. Bu sene de aynı sınıfa gideceğim. Verebileceğiniz bir taktik falan varsa yazarsanız çok sevinirim. Dediğim gibi, girişken olmak istiyorum ama düşünsenize geçen sene hiç konuşmayan, hiç çevresi ya da arkadaşı olmayan, küfür etsek cevap veremeyecek çocuk olarak biliniyorum. Bu sene birden girişken olursam garip karşılanmaz mı? Önerilerinizi bekliyorum.
Daha hiç okuldakilerle okul dışı bir yerde görüşmedim hayatımda. Bi kere bi kız bana Whatsapp'tan ödev sormuştu, ben de bilmiyorum diye cevap vermiştim. O an neredeyse dünyalar benim oldu 1 gün boyunca sevindim sebebi ise birinin bana mesaj yazmasıydı. Evet evet, cidden biri bana mesaj yazmıştı. Çok nadir birilerinin bana günaydın dediğinde veya ders programını sorduğunda hatta kalem istediğinde bile oluyor bu çok seviniyorum. Hocalara gelirsek hocalar beni çok sever sözlü notlarımıda yüksek verir ama mesela bir sınavda bütün herkes kopya çekiyorken ben çekemiyorum çünkü herkese arkadaşı kopya veriyor ben tek başıma bildiğimi yapmak zorunda kalıyorum. Böyle olunca hiç çalışmayan çocuk ile aynı notu alıyorum (orta çalışkan biriyim) hatta hiç abartmıyorum matematik sınavında 0 alacak çocuk bütün soruları kopya çekip 100 alıyor ben 70 almak için ter döküyorum. Genelde kimse çıkarı olmadan benimle konuşmaz. Mesela bana kantinden istedikleri şeyi söyleyip para verirler gidip alırım ya da hoca okuyup özet çıkarmamızı ister. Benimle bi çocuğa aynı kitabı verir, o çocuk benden özeti ister falan. Kız konusuna gelirsek. Allah inandırsın 1 sene boyunca tüm kızlarla toplam 10 dakika konuşmamışımdır (konuştuklarımda ders icabı) ama ben böyle olmak istemiyorum. Arkadaşım olsun istiyorum, bi konu hakkında konuşabileceğim insanlar olsun istiyorum. Kavga etmek istiyorum. Samimi olarak küfür etmek istiyorum (sınıftaki nerdeyse kızlar dahil herkes küfürleşerek konuşur ben de biriyle aynı şekilde konuşsam muhtemelen ciddiye alınır dayak yerim) Aslında arkadaşlarımın yapabildiği her şeyi yapma potansiyeline sahibim, onlardan daha fazla ve yaratıcı espiriler biliyorum. Daha çok yeteneğim var ama uygulayacak cesaretim yok. Bu sene de aynı sınıfa gideceğim. Verebileceğiniz bir taktik falan varsa yazarsanız çok sevinirim. Dediğim gibi, girişken olmak istiyorum ama düşünsenize geçen sene hiç konuşmayan, hiç çevresi ya da arkadaşı olmayan, küfür etsek cevap veremeyecek çocuk olarak biliniyorum. Bu sene birden girişken olursam garip karşılanmaz mı? Önerilerinizi bekliyorum.
Son düzenleyen: Moderatör: