Para mı insanı bozar yoksa insan kendisini bozmadığı için parası olmaz?

Uygun koşullarda olmayacak şey yoktur. İnsanı bozmak için onun çekirdek tecrübelerini (prensipler) yıkacak bir tetikleyici gerekir, buna para diyoruz. :)

Paranın bozamayacağı insan yoktur. "Beni bozamaz." diyen yalan söylüyordur.
 
Parada insanı bozmaz, para sahibi olmak için kendini bozmakta gerekmez.
Bozukluk karakter meselesidir. Trilyonları olduğu halde mütevazi olanda gördüm, üç kuruş görünce görgüsüzlük leveline direkt geçiş yapanda.
Zengin olmayı "kişiliksiz olma" şartına bağlayan kişiler, genellikle tembel ve hayattan ümidi kesmiş, bir şekilde köşeyi dönmeyi amaçlayan vasatlardır.
 
Para istese de istemese de insanı bozar, insanı bozulmaya zorlar. Ne kadar paran varsa o kadar sorumluluğun vardır. Parası olanın kaybedecek şeyi de vardır. Zengin adamın rakibi de çoktur. İnsanlar sürekli seni izler, özel hayatın olmaz. Her yaptığını eleştiriler. Karına, çoluğuna çocuğuna bile karışırlar. Yaptıkların bir çok kişiyi etkiler, toplumu yönlendirir. Ayağını kaydırmak, parana konmak isteyen insanlarla boğuşurken kazandığın her para insanlığından götürür. Sistem yavaş yavas ruhunu emer.
 
Bu soru bana güzel bir anımı hatırlattı. Birgün kuzenle birlikte bir klisenin önünden geçerken, bir girelim bakalım iki rahibe görürüz diye içeriye girdik. Üç rahibe vardı birisi Türkçe biliyordu. Kuzenim ona neden sürekli müslümanlar ölüyor, bunu dolaylı yoldan sağlayan hristiyan devletler hakkında ne düşünüyorsunuz? Diye sordu ve rahibe bozuk Türkçesiyle şu cevabı verdi; çünkü dünyada para denilen bir illet var.
 

Geri
Yukarı