Zamanında başıma gelmiş bir durumdur ama birkaç sene (ben de o kadar sürdü) sonra unutup normale dönüyorsun. Hatta bu günlerini hatırlayıp, utanıp gülebiliyorsun da. "Ben böyle miydim?
" diye. İnsanoğlu ulaşılmaza hayranlık ve istek duyar fakat zamanla bu isteklerinin köreldiğini fark eder. Aslında hoşlandığın karakterin bütün eserlerini, film ve dizilerini izleyip canlandırdığı karaktere muazzam hayranlık duyuyorsun ve hafızanda öyle yer ediniyor, kendisine değil. Kimisine göre de geçici bir hoşlantıdır bu. İçinde kalıp seni daraltacağına dışarıya anlat için ferahlasın. Hem insanlar da ona göre ne yapılmasının gerektiğini tavsiye ediyor.