Psikologa hangi durumlarda gidilmeli?

Psikolog ile görüşünce her şey rahatlayacak gibi hissediyorum. Fakat insanları boş yere meşgul etmek istemiyorum. Ne tür durumlarda gidilmeli? Eğer nasıl olduğumu soracaksınız, ciddi anlamda aile baskısı var üzerimde. Evde kavga olduğunda hep yalnız kalıyorum ben tekim abim, babam, annem her zaman karşı tarafta oluyor. Odamdan çıkmak istemiyorum. Belki gülerek okuyanlar olacak fakat evde silah olsa namluyu kafama dayarken yazıyor olurdum bu yazıyı. Zamanında derdimi şuanki gibi anlatamadığım için ellerimi teneke kutu ile kesiyordum. Eldiven ile gizlerdim. Yaklaşık 3 yıldır aile ve çevre baskısı altında dayanmaya çalışıyorum. Bu durumdan dolayı da ciddi bir yardım almam gerek gibi hissediyorum. Sizce nasıl durumlarda psikolog ile görüşülmeli?

Kendini psikoloğa gidecek kadar kötü hissettiğin zaman git.

Bence gitmene gerek yok çünkü sana bir çözüm sağlamayacak eğer çalışıyor isen babannende filan kalırsın yani.

selimtti dedi:

Psikolog ile görüşünce her şey rahatlayacak gibi hissediyorum. Fakat insanları boş yere meşgul etmek istemiyorum. Ne tür durumlarda gidilmeli? Eğer nasıl olduğumu soracaksınız, ciddi anlamda aile baskısı var üzerimde. Evde kavga olduğunda hep yalnız kalıyorum ben tekim abim, babam, annem her zaman karşı tarafta oluyor. Odamdan çıkmak istemiyorum. Belki gülerek okuyanlar olacak fakat evde silah olsa namluyu kafama dayarken yazıyor olurdum bu yazıyı. Zamanında derdimi şuanki gibi anlatamadığım için ellerimi teneke kutu ile kesiyordum. Eldiven ile gizlerdim. Yaklaşık 3 yıldır aile ve çevre baskısı altında dayanmaya çalışıyorum. Bu durumdan dolayı da ciddi bir yardım almam gerek gibi hissediyorum. Sizce nasıl durumlarda psikolog ile görüşülmeli?

Genişletmek için tıkla...

Psikoloğun böyle durumlarda sana nasıl katkı sağlayacağını bilemem ama belki bu aile arasındaki tartışmadaki rolünü arttırmana yardımcı olabilir. Bunu psikologtan duymak ailenin gözünde seni değiştirebilir. Hiç olmadı aldığın tavsiye ile özgüvenin arttırılabilir. Arada kalma olayının büyük özgüven kaybı olduğunu düşünüyorum.

Sanırım iki çözüm yolum var. Birinci yol gözünü kapatıp 18 yaşımdan sonra ayrı bir şehirde yaşamak ikincisi o namludan barutu çıkarmak. Ne istesek alıyoruz diyorlar fakat zamanında tablet istedim alınmadı, telefon istedim alınmadı, şimdi de bilgisayar istiyorum yine alınmıyor. Ama basit bir şey alınca da aldık diyorlar. Hani çocuğum ya, sesimi de çıkarınca bastırmasını biliyorlar. Uyardığım halde psikolojik şiddet uyguladığı için anneme bağırdım, gelmiş babam "Hala konuşuyor p***venk" dediğini duydum. Abim gelmiş o kadın 9 ay karnında taşıdı diyor. Oysa ben isteyerek yapılmış biri değilim. Bunu inkar etmiyorlar. Şansa dünyaya gelmiş biriyim. İsteyerek değil yani. Kısacası benim için hayat durdu. Ya birinden ciddi anlamda iyi bir destek alacağım ya da en erken şekilde Bir şeyleri yoluna sokacağım. İki tren çarpışınca ikiside ters yönlere gider ya hani, işte o trenlerden birisi benim diğeri hayatım. Ama dayanırsam şeref sözüm var, kazandığım paradan onlara helallik zor çıkacak. Ben buna söz verdim. Beni büyütmüş olabilirler fakat benim bu halde büyümem büyümek değil psikolojik olarak cinayet.

İstediğin zaman gidebilirsin, sana bağlı bir durum. Her insanım psikoloğa ihtiyacı vardır. Dertlerini, üzüntünün veya sevincini anlatabilirsin.