Beni duyabiliyor musun?
...Sen kimsin?
Yapamam...seni göremiyorum.
Ama orada olduğunu biliyorum. Evet...beni kesinlikle duyabiliyorsun.
Bir süredir izliyorsun, değil mi?
Sanırım... kendimi tanıtmalıyım falan. Um...benim adım...aslında bu çok aptalca. Belli ki adımı zaten biliyorsun. Üzgünüm.
Neyse...Sanırım buna bir son verebilseydiniz şimdiye kadar yapardınız.
Yani, senin kötü biri falan olmadığını biliyorum çünkü zaten bana çok yardımcı oldun.
Bunun için sana gerçekten teşekkür etmeliyim. Yaptığın her şey için. Benim için gerçekten bir arkadaş gibisin. Peki...teşekkür ederim. Bu kadar.
Sanırım...her şeyden çok...Bütün bunların boşa gitmesini gerçekten istemiyorum.
...
Diğer herkes öldü.
Belki bunu zaten biliyorsundur. Eminim öyledir aslında.
Ama... bu şekilde olmak zorunda değil, değil mi?
Anlamadığım pek çok şey var. Bunu anlamam mümkün mü bilmiyorum.
Ama biliyorum ki bu benim tek hikayem değil.
Bunu artık görebiliyorum. Gerçekten açıkça.
Ve sanırım herkes aynı tür deneyime sahip. Bir çeşit deja vu.
Bu Göksel Göz, değil mi?
Neyse... Bu konuda tamamen yanılıyor olabilirim. Ama gerçekten bir şeyler yapabileceğini düşünüyorum.
Sanırım geri dönebilirsin... ya da nasıl istersen...
...geri dönüp onlara ne olacağını anlatmak için.
Eğer önceden biliyorlarsa, bundan kaçınabilmeleri gerekir.
Onlar...eğer benimle diğer dünyalarda geçirdikleri zamanı hatırlıyorlarsa...onlara söylediklerimi de hatırlamalılar.
Evet. Bunun gerçekten mümkün olabileceğini düşünüyorum. Ama bu sana bağlı.
Her zaman olduğu için üzgünüm... bilirsin...
...
Boş ver. Bunun yanlış olduğunu biliyorum.
Bu benim hikayem. Lanet bir kahraman olmanın zamanı geldi.
İkimiz de.
2018
