Sekiro nasıl bir oyun?
- Konuyu başlatan Ahmsef
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 13
- Görüntüleme 958
-
- Etiketler
- elden ring sekiro
DutchvanderLinde
Kilopat
- Katılım
- 2 Aralık 2018
- Mesajlar
- 612
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Elden Ringde bir bossta takıldın mı Mimic çağırabiliyorsun gerçek oyunculardan çağırabiliyorsun veya özel npc karakterleri çağırabiliyorsun. Böyle danaya girer gibi boss'a giriyorsun. Hadi çağırma olayını sevmiyorsun diyelim. Gidip level atlayıp geliyorsun güçlenerek boss'a giriyorsun falan. Sekiroda mümkün değil. Oyun diyor ki git gud kardeşim. Parry dediğimiz gelen saldırıları gamepadinizin sol tetiği ile savunma işlemidir. Her saldırıyı olmasa da çoğu saldırıyı bloklar ancak bu sizin postür barınıza hasar verir. Postür barınız kırıldı mı sersemler ve muhtemelen rakibin vurduğu okkalı bir saldırıyla büyük hasar can hasarı yersiniz. Deflect ise mükemmel zamanlama ile blok tuşuna basıp rakibin postür barına hasar vermenizdir. Parry ile deflect aynı şeyler aslında. Aralarındaki fark zamanlama sadece.
Elden Ringde en beğendiğim bosslar böyle dans misali karşılıklı düello yaptığımız bosslardı. DLC'deki Rellana benim oyundaki en favori boss'umdur. Ben daha çok kendi boyumuza yakın karakterlerle kılıç düellosu yapmayı daha çok seviyorum. Elden ringde bu çok yok. Temel mekanik roll atıp saldırılardan kaçmak üzerine ama sekiroda temel mekanik tamamen parry ve deflect üzerine. Rakibin sana deli dana gibi saldırırken karşısında dimdik durup o saldırıları deflect edip sonrasında bitirici darbe ile boğazını doğramak var ya of. Mükemmel bir his. Korkacak bir şey yok. Elden Ringi bitiren adam sekiroya da alışır bitirir. Yalnızca Elden ringdeki gibi bosslara danaya girer gibi giremeyeceğinizi ve sağa sola gidip keşif yapıp level atlayıp güçlenemeyeceğinizi bilerek girin. Tabi ki yine güçleniyorsunuz keşif yaparak ama elden ringdeki kadar dramatik bir güçlenme olmuyor
Elden Ringde en beğendiğim bosslar böyle dans misali karşılıklı düello yaptığımız bosslardı. DLC'deki Rellana benim oyundaki en favori boss'umdur. Ben daha çok kendi boyumuza yakın karakterlerle kılıç düellosu yapmayı daha çok seviyorum. Elden ringde bu çok yok. Temel mekanik roll atıp saldırılardan kaçmak üzerine ama sekiroda temel mekanik tamamen parry ve deflect üzerine. Rakibin sana deli dana gibi saldırırken karşısında dimdik durup o saldırıları deflect edip sonrasında bitirici darbe ile boğazını doğramak var ya of. Mükemmel bir his. Korkacak bir şey yok. Elden Ringi bitiren adam sekiroya da alışır bitirir. Yalnızca Elden ringdeki gibi bosslara danaya girer gibi giremeyeceğinizi ve sağa sola gidip keşif yapıp level atlayıp güçlenemeyeceğinizi bilerek girin. Tabi ki yine güçleniyorsunuz keşif yaparak ama elden ringdeki kadar dramatik bir güçlenme olmuyor
Arjhin
Hectopat
- Katılım
- 23 Ekim 2022
- Mesajlar
- 312
- Çözümler
- 2
Diğer souls oyunlarında boss'a yenilirsin:tüh be, karakterimi biraz daha geliştirmem gerek.
Sekiro'da boss'a yenilirsin:tüh be, "karakterimi" biraz daha geliştirmem gerek.
Kendisi benim ilk souls oyunum oldu. Aslında bundan önce Dark Soul 3 oynamıştım ama henüz souls tarzı oyunlara ısınamadığımı fark edip 9-10 saat oynadıktan sonra bırakmıştım. Daha sonrasında bir Elden Ring'den sonra oynamıştı Sekiro'yu, "kanka oyunu bitirene kadar kendimi yedim bitirdim, bir Elden kadar asla olamaz ama fena değildi" demişti. Ben de merak edip kendim şans vermek istedim. Kendisi klavye-mouse ile bitirmişti, ben gamepad ile "hadi bakim" diyip başladım. Oyundaki ilk 5-6 saatimde ilk bossu yenmeye çalıştım, her yenildiğimde antrenmancı bir abimiz ile konuşup reflekslerim gelişene, tüm kritik hareketleri öğrenene kadar sürekli dojo gibi olan alanda çalıştım ve 5-6 saatin sonunda ilk bossu geçmeyi başardım. O anda gelen tatmin hissini anlatamam. Daha sonrasında ise oyun aktı gitti. Farklı sonları olduğu için 4 defa hızlıca bitirip bir oh çektim, %100 yaptım oyunu. Oldukça akıcı ve sağlam kombatına bitmiştim. Artık keyfine bütün bossları sırasıyla kesiyordum, robota bağlamıştım resmen. Hitless runlar yaptım, sadece saldırı ve savunma tuşları ile bossları geçtim, türlü türlü challengelar koydum ve bir türlü bırakamadım. Biraz alışma meselesi olacak ki, ne arkadaşım ne da "en zor souls" diyenler gibi kendimi yerden yere vurdum, Japon kültürüne olan ilgim galiba sinirimi bastırdı(hatta şu anda diğer souls oyunları bana daha zor geliyor). Hikayesel ve görsel olarak diğer souls oyunları kadar olamaz ama kombat ve mekanik olarak müthiş bir başyapıt. Sonradan orada durmayıp deli gibi modlamaya başladım, tadını bir kez daha ordan çıkardım ve saldım. Şimdi ben de oda arkadaşıma önerdim, onun için bir daha indirdim(bahaneye gelin).
Uzun lafın kısası hocam:alın aldırın, oynayın oynattırın.
Sekiro'da boss'a yenilirsin:tüh be, "karakterimi" biraz daha geliştirmem gerek.
Kendisi benim ilk souls oyunum oldu. Aslında bundan önce Dark Soul 3 oynamıştım ama henüz souls tarzı oyunlara ısınamadığımı fark edip 9-10 saat oynadıktan sonra bırakmıştım. Daha sonrasında bir Elden Ring'den sonra oynamıştı Sekiro'yu, "kanka oyunu bitirene kadar kendimi yedim bitirdim, bir Elden kadar asla olamaz ama fena değildi" demişti. Ben de merak edip kendim şans vermek istedim. Kendisi klavye-mouse ile bitirmişti, ben gamepad ile "hadi bakim" diyip başladım. Oyundaki ilk 5-6 saatimde ilk bossu yenmeye çalıştım, her yenildiğimde antrenmancı bir abimiz ile konuşup reflekslerim gelişene, tüm kritik hareketleri öğrenene kadar sürekli dojo gibi olan alanda çalıştım ve 5-6 saatin sonunda ilk bossu geçmeyi başardım. O anda gelen tatmin hissini anlatamam. Daha sonrasında ise oyun aktı gitti. Farklı sonları olduğu için 4 defa hızlıca bitirip bir oh çektim, %100 yaptım oyunu. Oldukça akıcı ve sağlam kombatına bitmiştim. Artık keyfine bütün bossları sırasıyla kesiyordum, robota bağlamıştım resmen. Hitless runlar yaptım, sadece saldırı ve savunma tuşları ile bossları geçtim, türlü türlü challengelar koydum ve bir türlü bırakamadım. Biraz alışma meselesi olacak ki, ne arkadaşım ne da "en zor souls" diyenler gibi kendimi yerden yere vurdum, Japon kültürüne olan ilgim galiba sinirimi bastırdı(hatta şu anda diğer souls oyunları bana daha zor geliyor). Hikayesel ve görsel olarak diğer souls oyunları kadar olamaz ama kombat ve mekanik olarak müthiş bir başyapıt. Sonradan orada durmayıp deli gibi modlamaya başladım, tadını bir kez daha ordan çıkardım ve saldım. Şimdi ben de oda arkadaşıma önerdim, onun için bir daha indirdim(bahaneye gelin).
Uzun lafın kısası hocam:alın aldırın, oynayın oynattırın.
Pyton
Hectopat
- Katılım
- 27 Şubat 2021
- Mesajlar
- 141
- Çözümler
- 2
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
İlk oynadığım souls oyunuydu, ilk başta hiçbir şey anlamadım ama dilapidated temple'da arkada eğitim kısmı vardı, orda 30 dk falan oyunun mekaniğini çözdükten sonra rahat bir şekilde bitirdim, sonrasında abartısız 15-20 kere hiç sıkılmadan severek bitirdiğim bir oyun. Bence oynanır.
