Işığımdan saçılanlar
Kelimelere dökmek zormuş
En yalın halini düşüncenin
Tüm durumları boşmuş
Hayat denen mücadelenin
Varmak bir yere
Bulunmak değilmiş sadece
Hissetmek ve anlamakla varsın
Yaşamak insanca ve insancıl kalsın
Yüreği daralmış birinden
Kederli sizlere
Hüzünlü kimselere
Serzeniş ettim bugünden dünlere
Ve geleceğe..
Yorum yaparsanız sevinirim. İçim sıkılıyor ve bazı geceler kendimce şiir yazıyorum. 2-3 senedir alışkanlık oldu, çok sıkıntı bastığı zaman şiir yazmayı deniyorum.
Belki de düşüncelerimi paylaşacak birilerini bulamadığım içindir bilemiyorum. Kendimi bu yoldan ifade ediyorum ama bu dönemde şiir çok ilgi görmüyor ya da doğru yerde paylaşmıyorumdur belki de güzel şiir yazamadığımdandır.
Hocam sizi çok iyi anlıyorum. Şiir gerçekten, hem şarap hem gam eşliğinde geceye bir ışık oluyor. Bir lâhza da olsa huzur kaplıyor insanı. Şiir pek ilgi görmüyor doğrusunuz, günümüzde içi boş sözler insanların diline pelesenk oldu.. Şiir oldukça güzel, ben de bir kesit paylaşmak isterim bendenizin yazmış olduğu;
Reng-i mâî sararken bu şehri ayazda,
Hasretinin bekçiliğini yaparken donuyorum burada.
Bir geçen olsa, görse bu meyl-i zulmetimi;
Keşke kurtarsa, çekse beni buradan varlığına.
Ah, biri uyandırsa beni bu memâtî rüyâdan,
Kederim kuşattı bu tasvîri güç ayazı ıraktan.
Baktım, ucunda yaşamak vardı leyl-i bedbahtı;
Söndüm, ucunda ateş vardı Yârim' yakacak olan...
(Pek beğenmesem de paylaşmak istedim, şiir bilen adam çok görmüyoruz..)