Battlefield hardline: (Polisiye temalı bir senaryosu var, ama fazla açmadı beni açıkçası daha kaliteli bir olay ve hikaye örgüsüyle beraber gizlilik teması biraz daha geliştirilebilirdi, neredeyse birkaç bölümü tüm adamlara kelepçe takıp tranquilizer gunla bölümü bitirebiliyorsunuz, çok yapmacık ve sıkıcı geldi açıkçası bu yönü, çok daha başarılı bir oyun olabilirdi, yükleyip bitirdiğim en tatmin olmadığım 48.4 GB'lık oyunlardan biriydi).
Sniper Elite 4: (Oyunun neredeyse beğenmediğim yanı pek yok, bildiğimiz alanında uzman ve profesyonel bir keskin nişancının özel skilleriyle devasa açık dünya içerisinde düşmanları alt edip görevini tamamlamak üzere yönlendirdiğimiz kaliteli keskin nişancı oyunlardan biri, yalnız oyunda hikaye örgüsü, ana karakterlerin azlığı ve biraz da olsa yine düşman askerlerindeki saçma yapay zeka hataları ve hareketleri oyunu uzun süreli oynarken bariz bir şekilde can sıkıntısına sebebiyet verebiliyor, umarım bu eksiklerin en az %50'si gelecek Sniper Elite 5'te düzeltilip gelir).
PUBG, Fortnite: (The velet Edition, sayacak bir ton eksiklik, hata, kanser edici mekanizma eksikleri, saçma oyun motoru, optimizasyonu, ve bir o kadar da hileye maruz kalma ve zaman kaybı da cabası, daha sayabileceğim birçok şey var bu ikisi için ama neyse, burada bırakıyorum).
Homefront the revolution: (Oynamadan önce spoiler yemeden ön oynanış videolarını dahi izlemeden Steam indirimlerinde DLC'leriyle birlikte büyük bir hevesle alıp başladığım bir oyundu. İlk oyunun aksine var olan hikaye biraz daha amacına göre sönük kalmış ve mantık dışı bazı olaylar şemasına göre bağlantı eksikliğini çok net bir şekilde oyuncuya hissettiriyordu, DLC'lerle belki bu bir nebze tamamlar dedim, ama nafile ki hayal kırıklığına uğradığım ve kapak fotoğrafından hyplanıp efsane bir oyun olduğunu düşündüğüm oyun, beklentilerimi karşılayamadı maalesef. 97 GB dosya boyutunu da gram hak edecek ne şahane bir grafik ne de güzel bir açık dünyası vardı).
Mafia 3: (Çıkışından önce Mafia 2'nın devamı niteliğinde olacağı düşündüğüm, bir başka tatmin olmadığım, herkes gibi yerden yere vurduğum bir oyundu. Senaryosu fena değildi, ancak teknik yönden optimizasyon arızaları mı desek, mantıksız birbirine tekrar eden zincirleme görevler mi desek, hatta bunları bıraktım ismini hak etmeyen bir oyundu bana göre, vietnam savaşından gelen goril gibi bir zencinin zorlu hayatının bir kısmını bizlere deneyimleten bir nevi intikam içgüdüsüyle tek başına kendisi ve yakın ailesine karşı kurulmuş olan komplonun başında olan koca bir Mafia'ı amerikan hükumetinden gizli bir şekilde çalışan cıa görevlisi donovan denilen herifle nasıl çökerttiğimizi işliyor. Yakın çatışmalara gelecek olursak özellikle küçük bir alana girildiğinde var olan tüm düşmanları sessiz bir şekilde boyunlarını ceviz gibi rahat rahat kırıp temizleyebiliyorsunuz, en önemli ve en rahatsız olduğum noktalardan birisi de oyunun bir kısmında alternatif bir seçenek olarak, vito scaletta gibi efsaneleşmiş bir adamın ölümünü oyun içerisine yerleştirmek, Mafia 3'ü diğer olumsuz yönleriyle beraber kendisinden tamamen soğumamı sağlayan en kritik noktalardan biriydi).
WW2 o kadar berbat bir oyun değildi bence.