Sokak köpekleri uyutulmalı mı?

Köpekler (canis lupus familiaris), ne şehir hayatına ne de yaban hayatına adapte bir türdür. Yaban köpekleri ayrı bir tür, onlar yabani olduğundan kendi habitatlarına adapte olup kendi popülasyonlarını kurabilirler. Ama bizim bahsettiğimiz tür köpekler, insanla yaşamak için evrimleşmişlerdir. Ancak bu habitatlarının şehirler olduğu anlamına gelmez. Elbette kurduğumuz yerleşim yerleri bize, homo sapienslere ait olsa da canis lupus familiarisların yani köpeklerin habitatı şehirler değildir. Keza kediler için de durum böyledir. Ancak köpeklerin aksine kedilerin evrimleşmesinin sebebi biz değiliz. Dolayısıyla adaptasyon konusunda da bizden bağımsızlar. Köpekler ise insana bağımlıdırlar. Bu bağımlılığı bazıları dramatize ederek yanlış bir şekilde, habitat yani yaşam alanlarımızı onlarla paylaşmak olarak görmektedir. Aslında bunun çok ötesinde onları "sahiplenmek" derecesinde bir ilişkimiz ve bağımız vardır. Yani yerleşim yerlerinde "sahiplenilmemiş" başıboş köpekler, türümüz tarafından aslında onlara yapılan en büyük kötülüktür. Öyle ki beslenmesinden tut, sağlığına kadar her ihtiyaçları özel bir ilgi istemektedir. Nitekim, kapının önüne mama su koymakla köpek bakılamayacaktır. Ayrıca halkta oluşan bu algı da çok yanlış bilime ters bir anlayıştır. Daha da ötesi iyi bir şeymiş gibi bu kültür olarak yerleştirilmeye çalışılmaktadır.

Sonuçta, insanların, yabanıl kurtlardan evrilerek kendi yol ve hayat arkadaşlarına dönüşen köpeklerle, neredeyse 40 bin yıl öncesine giden bu ilişkisi onları kapımızı bekleyen ve bizi güvende tutan, bize karşılıksız güvenen "sadık" hayvanlar olarak bilmemize yol açmıştır. Bizim yaptığımız ise bu canlıların evrimine yol açacak kadar on binlerce yıldır yaptığımıza sırt çevirmek ve onları sahiplenmeyi bırakarak ihanet etmek oldu. Daha da kötüsü kendi hallerinde taştan şehirlerimizde mutlu olduklarını düşünüp, yerleşim yerlerinde kontrolsüzce çoğalıp vahşileşmelerine göz yumduk. Ve bu bizim gibi bilimin önemi olmayan, cehaletin kollektifleştiği ülkelerde diğer sorunlarda olduğu gibi milyonlarca köpeğin sahipsiz çoğaldığı önü alınamaz devasa bir soruna dönüştü. Bu saatten sonra ise bu kadar hayvanı barınaklarda bakmamız mümkün değil ve bu sorunu kısa vadede çözmemiz de mümkün değil. Hepsinin bir anda uyutulması diğer bir deyişle toplu katliam yapmak da bizim aptallığımızın bedelini bu canlılara ödetmek demek olacaktır. Yapılacak tek şey uzun vadede politika geliştirilerek, zoologlar ve diğer uzman kişiler tarafından yapılacak hesaplar ve araştırmalarla belli bir zamana kadar, ahırdan bozma barınaklarla değil kaliteli belli standartlara sahip kurulacak barınakların kapasitesine indirgenene kadar bu başıboş köpeklerin kısırlaştırılmasıdır. Bunun sonucu olarak bir zaman sonra sayılarının artış hızları durdurulacak ve daha sonra ise süreç içinde sayıları tamamen azalmaya başlayacaktır. Tabi bu çok iyi bir takip ve epey uzun bir süreç istemektedir. Bu kötülüğü yıllardır nasıl yaptıysak bir orta yol olarak, bedelini de bu şekilde ödeyerek çözmemiz gerektiğini düşünüyorum. Ancak diğer her şeyde olduğu gibi sorunlarımızla yüzleşmek yerine onları bir anda ortadan kaldırarak sorunun çözüleceğini sanıyoruz. Kontrol edip denetim yapmadıktan sonra ne işe yarayacak uyutma? Yine çoğalacaklar ve diğer başka bir yönetim geldiğinde yine katletmek zorunda kalacağız. Kimse bunun üstüne eğilmeyecek ve her şeyde olduğu gibi ortada bir sorun yokmuş gibi devam edeceğiz maalesef.
​