Sosyal anksiyeteyi atlatabilen var mı?

Kısacı dedi:

Beceririm şeklinde düşünün kimsenin canını sıkmıyorsunuz onlar bunu belirtene kadar. Deneyimlerinizi yazabilirsiniz istediğinizce bende denk gelirsem takip ederim. Ne güzel konuşuyoruz bak hem, sağlıcakla kalın

Estağfurullah sadece yaşadıklarını aynı dönem bende yaşadım sadece en doğru mu bulabilmek için zorladım belki de halen zayıfım ama kendime yettiğimi hissedebiliyorum. Şimdi bakıyorum da o yılların acısı belki ileride çok güzel çıkıyor hatta çıkmasına bile gerek kalmıyor. Geçecek bu günleriniz emin olun, üzerine gittikçe geçecek, geçiyor da.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim hocam ara sıra konuya gelip bazı şeyler yazabilirim isterseniz. 2 tane öğretmenim bana gelip sıkıntımı sormuştu. Ama ben demedim. Onlara saçma gelir diye. Göz teması kurmak çok isterdim hocalarla umarım kurarım denemeye çalışırım.

Başkalarının, kendi dertlerinden kimseyi umursayamadığını anladığımdan beri vurdumduymazlığı benimsedim.

İlkokul ve ortaokulda ben de benzer durumdaydım. Başkalarından önce en fazla değeri kendime vererek üstesinden geldim. Eski evin arkası dağlık ve ağaçlık bir alandı. Tek başıma oraya gider takılırdım, iyi gelirdi bana. Anı yaşamayı en iyi doğa öğretiyor.

Bir de İngilizceniz varsa bu videoyu öneririm:

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Aynısı bende de vardı. Özgüvensiz, akıllı, zeki, kurnaz biriydim. PC başından kalkmadığım için patates olmuştum desem yeridir. Lise 1'e geçtiğimde sınıfa girmeye utanıyordum. Sonra 1,5 ay geçti, sınıfın komuta merkezi haline geldim.

Lise 2'de artık herkes gibi istediğimde sohbet edebiliyordum. Sosyal ortamlarda takılmak her zaman en iyisidir. Ayrıca arkadaşlarla takılmakta iyidir. Esasında kendini daha güvende hissedersin. Sonra tek başına gezmeyi de öğrenince iş bitti.

Disty dedi:

Başkalarının, kendi dertlerinden kimseyi umursayamadığını anladığımdan beri vurdumduymazlığı benimsedim.

İlkokul ve ortaokulda ben de benzer durumdaydım. Başkalarından önce en fazla değeri kendime vererek üstesinden geldim. Eski evin arkası dağlık ve ağaçlık bir alandı. Tek başıma oraya gider takılırdım, iyi gelirdi bana. Anı yaşamayı en iyi doğa öğretiyor.

Bir de ingilizceniz varsa bu videoyu öneririm:

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Genişletmek için tıkla...

Hocam daha 14 yaşındayım ingilizcem pek yok ara sıra dediğiniz şeyi düşünüyorum ama pek işe yaramadı.

Elementor dedi:

Aynısı bende de vardı. Öz güvensiz, akıllı, zeki, kurnaz biriydim. PC başından kalkmadığım için patates olmuştum desem yeridir. Lise 1'e geçtiğimde sınıfa girmeye utanıyordum. Sonra 1,5 ay geçti, sınıfın komuta merkezi haline geldim.

Lise 2'de artık herkes gibi istediğimde sohbet edebiliyordum. Sosyal ortamlarda takılmak her zaman en iyisidir. Ayrıca arkadaşlarla takılmakta iyidir. Esasında kendini daha güvende hissedersin. Sonra tek başına gezmeyi de öğrenince iş bitti.

Genişletmek için tıkla...

Hocam bir tane arkadaşım var zaten. Hep beraber geziyoruz. Mesela ben tek başıma asla bahçeye inemem. Herkes beni izliyor gibi hissediyorum.

freakcnsl dedi:

Hocam bir tane arkadaşım var zaten. Hep beraber geziyoruz. Mesela ben tek başıma asla bahçeye inemem. Herkes beni izliyor gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Güneş özgüven artırır. Her sabah yürüyüşe çık. Parkta yalnız başına otur. İlk hafta kasılırsın sonra alışırsın. Üstüne gitmeden geçmez bazı şeyler..

Özellikle spor yap. Spor adrenalin salgılatır, anında adrenalin bütün korkularını yener, güvende hissetmeni sağlar..

Markete git, tek başına yürüyüş yap. Her şey acıyla güçlenir.. Daha sonra acı çekmezsin..

Sadece oldu bundan sonra yapabileceğim birşey yok dedim şu an çok mutluyum.

Elementor dedi:

Güneş öz güven artırır. Her sabah yürüyüşe çık. Parkta yalnız başına otur. İlk hafta kasılırsın sonra alışırsın. Üstüne gitmeden geçmez bazı şeyler.

Özellikle spor yap. Spor adrenalin salgılatır, anında adrenalin bütün korkularını yener, güvende hissetmeni sağlar.

Markete git, tek başına yürüyüş yap. Her şey acıyla güçlenir. Daha sonra acı çekmezsin.

Genişletmek için tıkla...

Denerim hocam. Markete gidiyorum zaten. Spor ara sıra yapıyorum. Teşekkür ederim.

484334 dedi:

Sadece oldu bundan sonra yapabileceğim bir şey yok dedim şu an çok mutluyum.

Genişletmek için tıkla...

Anlamadım hocam.

freakcnsl dedi:

Denerim hocam. Markete gidiyorum zaten. Spor ara sıra yapıyorum. Teşekkür ederim.


Anlamadım hocam.

Genişletmek için tıkla...

Sosyal fobi, diğer insanlarla etkileşimi içeren toplumsal durumlarda ortaya çıkan kaygı bozukluğudur. Rahatsızlık diğer insanlar tarafından olumsuz değerlendirilme ve küçük düşme korkusundan kaynaklanır. Sosyal anksiyete bozukluğu olarak da adlandırılan bozukluk, toplumda yaygın olarak görülen bir sorundur

Sosyal anksiyete bu. Bende insanlar ne düşünür ne konuşur ise konuşsun.Benim umrumda olmamalı. Olan oldu bir kere dedim. Buna sebep olan kişiler ile arama mesafe koydum. Sorun çözüldü. İnanın kendinizden başkasını düşünmeyerek çok mutlu oluyorsunuz. Bırakın birbirlerini yesinler. Ne halleri varsa görsünler.

484334 dedi:

Sosyal fobi, diğer insanlarla etkileşimi içeren toplumsal durumlarda ortaya çıkan kaygı bozukluğudur. Rahatsızlık diğer insanlar tarafından olumsuz değerlendirilme ve küçük düşme korkusundan kaynaklanır. Sosyal anksiyete bozukluğu olarak da adlandırılan bozukluk, toplumda yaygın olarak görülen bir sorundur.

Sosyal anksiyete bu. Bende insanlar ne düşünür ne konuşur ise konuşsun. Benim umurumda olmamalı. Olan oldu bir kere dedim. Buna sebep olan kişiler ile arama mesafe koydum. Sorun çözüldü. İnanın kendinizden başkasını düşünmeyerek çok mutlu oluyorsunuz. Bırakın birbirlerini yesinler. Ne halleri varsa görsünler.

Genişletmek için tıkla...

Tamam hocam teşekkür ederim.

Bende de var, çözmek için hiçbir şey yapmadım. Kilo bakımından zayıf olmamdan kaynaklı güç olarak kendimi diğer insanlara karşı ezik hissetme durumum da var. Bu durum sosyal fobiden iyice kurtulamaz hale sürükledi beni. Sosyal fobiyi çözmediğim gibi kilo almaya da çalışmadım çünkü parasızım.

Sosyal fobi yüzünden hiç kalıcı çevre edinemedim. Çevresizlik yüzünden de asosyal olmak zorunda kaldım. 5-6 yıldır dışarda doğru düzgün bir kere güzel bir vakit geçirdiğimi hatırlamıyorum. Evden ayda yılda bir dışarı çıkarım o da açık lise ücretini ödemek için vs.

Güçsüz hissetme konusunun dışında sosyal fobinin bende etkisi şu; Dışarda vakit geçiren insanlar bana havalı gelmeye başladı. Arkadaşlarıyla, sevgilileriyle birlikte dolaşmaları. Kafelerde, AVM'lerde, takılmaları (hayatım boyunca bir kere bile takılmak için böyle yerlere gitmedim.) Konser, tatil, festival vs. saymıyorum bile. Hatta bırak kafelerde, AVM'lerde takılanları. Öyle yerlerde çalışan kişilerin bile bana havalı geldiğini fark ettim. Çünkü sosyal fobi yüzünden herhangi bir işe girip çalışamıyorum ama onlar çalışıp para kazanabiliyorlar. Onları bile kıskanır oldum.

Ne arkadaşım ne de sevgilim olabileceğine inanmıyorum o yüzden.