Sosyal fobi sorunu

Ticaret Meslek'teyken ben de pek sevilmezdim
Ve kalıntılarını daha tam olarak atamadım diyebilirim. Caddede yürürken biri baktığında acaba neden baktı diye düşünüyorum hâlâ.
Bu %85 çevren ile alakalı bir sorun. Ancak yenmesi o kadar da zor değil, düşündüğün kadar.
Sadece onları biraz "takmaman" ve seni anlayabilecek birkaç insan bulup onlara açılman gerekiyor.

MusaBayrak25 dedi:

Merhaba 15 yasindayim acik ogretimde okuyorum. Asiri derecede sosyal fobik bir insanim kendi cinslerimin oldugu ortamda bile kasiliyorum disarida da pek sevilmiyorum. Beni insanalarin arasina karisabilecegim bir is bulmamda yardimci olun dedigimde ise ailem tarafindan otur oturdugun yerde muammelesi goruyorum. Surekli bana ergen kopek diyen beni asagilayan bir ablam var sizce bu durumda ne yapabilirim?

Genişletmek için tıkla...

O ablana selamımı söyle. Neyse ciddi olmak gerekirse yaşın daha genç diyebilirim. Yaşın ilerledikçe üstüne binen sorumluluklardan dolayı emin ol sosyalleşmek zorunda kalacaksın zaten. Senin yaşındayken bende hemen hemen öyleydim diyebilirim. Şimdi daha iyiyim daha rahatım ama hala pek konuşmayı sevmiyorum . İş konusunda eğer kendini zorlamak istiyorsan komi, garson, resepsiyonist, kargo dağıtımcı bu tarz işlerde çalışabilirsin. Bu tarz işlerde çalıştığında ister istemez günde onlarca-yüzlerce insanla tanışmak, kısa süreli sohbet etmek zorunda kalıyorsun. AÖF okuman senin için çok dejavantaj. Arkadaş ortamı yapmaya çalış. Elbet mahallende vardır birileri. Gerekirse oynadığın oyunlarda senin lokasyonuna yakın kişiler bulmaya çalış. Onlarla tanış, sohbet et. Buluşup bir yerlere gidin. Lisedeyken sınıfım ben dahil 18 kişiydi ve herkesle konuşurdum. Mahallede de 5-6 kişi vardı. 11.sınıfa geçtikten sonra evden çıkmamaya başladım arkadaş çevremi çok daralttım ve bu beni olumsuz etkiledi. Şuan liseden sadece 1 arkadaşımla sürekli konuşuyorum. MYO daki üniversiteden halen takıldığım 5-6 kişi var arada buluşuyoruz. Mahalledekiler ile neredeyse hiç konuşmuyorum diyebilirim çünkü kafa yapımız aynı değil. Dediğim gibi yaşın ilerledikçe ister istemez sosyalleşmek zorunda kalacaksın. Tabi bu birazda senin elinde sürekli evde kalırsan, oyun oynarsan işin zor.

Aydın Bekoğlu dedi:

O ablana selamımı söyle. Neyse ciddi olmak gerekirse yaşın daha genç diyebilirim. Yaşın ilerledikçe üstüne binen sorumluluklardan dolayı emin ol sosyalleşmek zorunda kalacaksın zaten. Senin yaşındayken bende hemen hemen öyleydim diyebilirim. Şimdi daha iyiyim daha rahatım ama hala pek konuşmayı sevmiyorum . İş konusunda eğer kendini zorlamak istiyorsan komi, garson, resepsiyonist, kargo dağıtımcı bu tarz işlerde çalışabilirsin. Bu tarz işlerde çalıştığında ister istemez günde onlarca-yüzlerce insanla tanışmak, kısa süreli sohbet etmek zorunda kalıyorsun. AÖF okuman senin için çok dejavantaj. Arkadaş ortamı yapmaya çalış. Elbet mahallende vardır birileri. Gerekirse oynadığın oyunlarda senin lokasyonuna yakın kişiler bulmaya çalış. Onlarla tanış, sohbet et. Buluşup bir yerlere gidin. Lisedeyken sınıfım ben dahil 18 kişiydi ve herkesle konuşurdum. Mahallede de 5-6 kişi vardı. 11.sınıfa geçtikten sonra evden çıkmamaya başladım arkadaş çevremi çok daralttım ve bu beni olumsuz etkiledi. Şuan liseden sadece 1 arkadaşımla sürekli konuşuyorum. MYO daki üniversiteden halen takıldığım 5-6 kişi var arada buluşuyoruz. Mahalledekiler ile neredeyse hiç konuşmuyorum diyebilirim çünkü kafa yapımız aynı değil. Dediğim gibi yaşın ilerledikçe ister istemez sosyalleşmek zorunda kalacaksın. Tabi bu birazda senin elinde sürekli evde kalırsan, oyun oynarsan işin zor.

Genişletmek için tıkla...

Eskiden ne güzel fikirtepede oturuyorduk sokakta 10 kişi falandık çok kafa dengi çocuklardı. Hala özlerim eski mahallemi. Tabi saolsunlar mahallenin %40 yıkıldı ve şuan bina yapımı durdu ekonomiden dolayı

Ablan şakasına öyle diyor olabilir. Şu anki gençlerin muhabbeti, üslubu çok farklı. Yine de rahatsız oluyorsan ablanla bu meseleyi konuşabilirsin. Başka bir şekilde de çözülecek gibi değil zaten.

Sokağa çıkmaktan, insanlarla konuşmaktan utanıyorsan gidebileceğin en iyi yer kütüphanedir. Orada kendi kafana uygun arkadaş bulma ihtimalin dışarıya göre yüzde bir milyar artıyordur herhalde. Üstelik her yaştan insanla da arkadaş olunması mümkün orada. Bu tavsiyem belki hayatını baştan aşağı değiştirebilir. Bence kesinlikle denemelisin.

Daha önemli yapman gereken şeyler varsa bir işe girmeyi es geçebilirsin. Amaç bir ortama alışmak ise ve çalışmana olumlu bakılmıyorsa o halde bir kursa gidebilirsin. İyi gelir diye düşünüyorum.