Sürekli aile içi tartışmalar ve annemin psikolojisi

Arkadaşlar annem sinir hastası bir insan (teşhis koyulmadı çünkü doktora gitmiyor). Ailemde sürekli tartışmalar var, senelerdir çocuk dinlemiyolar psikolojimi bozma derecesine geldi olaylar artık. Annem evlenip ayrılmış dul bir kadın. Ben annem anneannem ve dedem yaşıyoruz. Annemle dedem sürekli kavga ediyor ama ciddi bir kavga üzerlerine yürüyorlar birbirlerinin. Dedemi kaç kere sokaktan topladık ananemle birlikte ben çok sakin bir insanım ama beni bile delirtecekler. Annem her şeye sinirlenir ve aile dinlemez baba anne demez bağırır, küfreder karşı gelir dedemde dayanamaz zaten sinirli adamdır, dedem olay büyür kavga çıkar ve ananem sürekli arada kalır ve evi terk eder birisi. Olaylar böyledir senelerdir.

Zamanında öyle kavga ettiler ki dedem sinirden bıçak çekti bize 11 yaşında falandım ve benim üzerime yürüdü ama aslında beni çok sever sırf benim için 64 yaşında hala çalışmakta o derece yani. Annem en ufacık şeye sinirlenir ve öyle bir bağırır ki ev yankılanır kadın sessiz konuşmuyor kesinlikle her şeye bağırır kavga çıkarmaya yönelik. Geçen sene bana göz damlası sıkmak istedi ben istemedim çünkü ihtiyacım yoktu onun ilacıydı bunu sakin bir dille yaklaşık 3 dk boyunca söyledim ve sıktırmadıgım için neredeyse evlatlıktan reddedecekti o derece öyle bir bağırdı ki yine kavga çıkardı sevdiğim abilerle bile kavgalı durumdayım.

Annem yüzünden çünkü herkese sataşıyor araba sürerken önünden bir araba yanlış geçse küfürler ediyor. Neyse annem bir adamla tanıştı 2 3 ay konuştular falan yarın söz vardı adam annemi sebepsiz yere terk etti ve annem tabi ki de delirdi. Otobüsle eve gelirken (uzun yolculuk) allahım şu otobüs kaza yapsın da sağ çıkamayayım diye dua etmiş. Bunu söylüyor bize sabahtandır intihar edeceğini söylüyor ve zamanında etmiş ananem kurtarmış. Bunu da bugün öğrendim ciddi bir şekilde ya hastaneye kapattırın ya da intihar edicem diyor ve bu kadın namazlı bir kadın annemden nefret etmeye başladım. Yardım edin lütfen.


Annem başkasının fikirlerini de pek dinlemez dayımlar ona fikir verir telefonla Almanyadan mesela onlarla da kavga eder kardeşlikten falan siler. O derece yani hiç anlayışlı değildir, kaşı çatık gezer durur eve kuş almıştık bağırmayın diye tembihledim kaç gün ama bugün kuşun ölmediğine şükrediyorum ev inlediği için maalesef.

Şimdi lise 2 gidiyorum ve bana bunu yaşatıyorlar. Ne yapacağım bilemiyorum.

Hocam öğrenci evine falan git iyi sabretmissin şimdiye kadar. Annenin böyle bir durumdan döneceğini pek sanmıyorum. Psikolog'a gidelim desen olaylı olarak sinirlenir tahminimce.

Beyefendinaber dedi:

Arkadaşlar annem sinir hastası bir insan (teşhis koyulmadı çünkü doktora gitmiyor). Ailemde sürekli tartışmalar var, senelerdir çocuk dinlemiyolar psikolojimi bozma derecesine geldi olaylar artık. Annem evlenip ayrılmış dul bir kadın. Ben annem anneannem ve dedem yaşıyoruz. Annemle dedem sürekli kavga ediyor ama ciddi bir kavga üzerlerine yürüyorlar birbirlerinin. Dedemi kaç kere sokaktan topladık ananemle birlikte ben çok sakin bir insanım ama beni bile delirtecekler. Annem her şeye sinirlenir ve aile dinlemez baba anne demez bağırır, küfreder karşı gelir dedemde dayanamaz zaten sinirli adamdır, dedem olay büyür kavga çıkar ve ananem sürekli arada kalır ve evi terk eder birisi. Olaylar böyledir senelerdir.

Zamanında öyle kavga ettiler ki dedem sinirden bıçak çekti bize 11 yaşında falandım ve benim üzerime yürüdü ama aslında beni çok sever sırf benim için 64 yaşında hala çalışmakta o derece yani. Annem en ufacık şeye sinirlenir ve öyle bir bağırır ki ev yankılanır kadın sessiz konuşmuyor kesinlikle her şeye bağırır kavga çıkarmaya yönelik. Geçen sene bana göz damlası sıkmak istedi ben istemedim çünkü ihtiyacım yoktu onun ilacıydı bunu sakin bir dille yaklaşık 3 dk boyunca söyledim ve sıktırmadıgım için neredeyse evlatlıktan reddedecekti o derece öyle bir bağırdı ki yine kavga çıkardı sevdiğim abilerle bile kavgalı durumdayım.

Annem yüzünden çünkü herkese sataşıyor araba sürerken önünden bir araba yanlış geçse küfürler ediyor. Neyse annem bir adamla tanıştı 2 3 ay konuştular falan yarın söz vardı adam annemi sebepsiz yere terk etti ve annem tabi ki de delirdi. Otobüsle eve gelirken (uzun yolculuk) allahım şu otobüs kaza yapsın da sağ çıkamayayım diye dua etmiş. Bunu söylüyor bize sabahtandır intihar edeceğini söylüyor ve zamanında etmiş ananem kurtarmış. Bunu da bugün öğrendim ciddi bir şekilde ya hastaneye kapattırın ya da intihar edicem diyor ve bu kadın namazlı bir kadın annemden nefret etmeye başladım. Yardım edin lütfen.


Annem başkasının fikirlerini de pek dinlemez dayımlar ona fikir verir telefonla Almanyadan mesela onlarla da kavga eder kardeşlikten falan siler. O derece yani hiç anlayışlı değildir, kaşı çatık gezer durur eve kuş almıştık bağırmayın diye tembihledim kaç gün ama bugün kuşun ölmediğine şükrediyorum ev inlediği için maalesef.

Şimdi lise 2 gidiyorum ve bana bunu yaşatıyorlar. Ne yapacağım bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Şu ana kadar iyi sabır etmişsiniz. Ne çektiğinizi anlayabiliyorum. Öğrenci evinde kalmanızı tavsiye ediyorum. Daha da yıpranmayın.

Öğrenci evlerini araştırabilirsin. Annenin yanında kalmaman senin yararına olur. Fazla da bir şey yazmak istemiyorum. Aile şiddeti kötüdür.

Dostum yatılı bir okula nakilini isteyebilirsin.

Aileni tanımadan onlar hakkında yorum yapamam ancak senin yapacağın şey; bir an evvel okulunu bitirip ekonomik bağımsızlığını eline alman, kendi yolunu çizmen. Maddi olarak refah içerisinde olursan sinirler de gerilmez kolay kolay.

Ailen hakkında yorumda bulunmak istemiyorum bu yüzden. Olayların arka tarafını bilmiyorum.

Sen yine okuluna, eğitimine bak. Kendi hayatını kurtar önce. Fakat bu eğitim sürecinde de annene destek olmaya çalış. Anneler öyle bağırır çağırır ama çocuğunun iyiliği için yapar.

Kadın olmak bazen gerçekten çok zor geliyor insanlara. Sürekli yemek yap, onu yap, şunu yap, hizmetçi gibi hissediyorlar kendilerini. Hele ki bir de birden çok defa evlenmiş, boşanmış ya da çok fazla çocuk bakmış anneler neredeyse delirme aşamasına geliyor. Tabi bu her kadın için geçerli değil.

Benim annem de anlayışsız ve her şeye bağırıyor çoğu zaman. Eğer mümkünse maddi-manevi annenin sırtındaki yükü azaltmaya çalış. Onun sadece çocuğu değil, arkadaşı olmaya çalış. Belki dertleşmesi gerekiyordur. Mesela benim annem bana hep kızar ama gülerek ya da güzel sözlerle karşılık veririm, o da bağırdığına pişman olur ve canım oğlum, der ve sarılır bana. Sen de annenle konuş, haklı ya da haksız da olsa dediklerini onayla, sırtındaki yükünü azaltmaya çalış.

Annen şu an dediğin gibi ayrılmış birisi. Bu bile çok büyük bir darbe. Senin neler hissedeceğini düşünüp, üzülüyor. Daha sonrasında, "El alem ne der" gibi bir dert. Eşinden ayrı olduğu için annesi ve babası bazen ona kızıyordur belki. Bunları ben de yaşasam delirecek noktaya gelirim artık.

Dediğim gibi manevi yardım hariç mesela faturalara, alışverişe vesaire annen gidiyorsa onun yerine sen gidebilirsin. Fakat en önemlisi annene manevi destek olmandır. Çünkü onun, senden başka hiç kimsesi yok.

Senin bu noktada yapacağın en önemli şeylerden birisi de elini taşın altına koymandır. Annen sana bağıracak, azarlayacak ama senin de kendini eğitip, sakin kalman ve güzel şekilde karşılık vermen gerekli. Buna çok dikkat etmelisin ve mutlaka başarmalısın. Böyle olunca bir süre sonra sakinleşiyorlar ve artık daha ANLAYIŞLI olmaya başlıyorlar. Bu anlayışı ve sakinliği kazanması için annenin elinden tut, yanında ol. O zaman çok daha mutlu olacaksınızdır.

Annen hayatta ne yapmaktan hoşlanıyorsa sen de aynısını yap. Eğlenmeye çalışın. Sözün özü, empati yapmaya çalış, elini taşın altına koy ve annenin yanında ol.

Bu tavsiyelerime uyarsın umarım. Bir şeyler kaybetmezsin ama belki de çok şey kazanacaksındır. Çünkü bunlar güzel şeylerdir diye düşünüyorum.

Haddim olmayarak naçizane birkaç tavsiye vermeye çalıştım. Umarım her şey yoluna girer. Sağlık ve mutluluk dilerim sana ve ailene.

Kanka, bende lise 2'yim Twitter'da bir post görmüştüm insanların lise 2 de hayati kararıyor vs gibi. Vallahi dogru bende lise 2'yim ve bayağı terslikler oluyor hayatimda, tek çözüm ekonomik bağımsızlık ve ayrıca buraya ozelini dökmen saçma hareket bilgin olsun. Ama, hem okuyup hem çalış gerekirse uniyi açıktan bitir ama çalış. Çünkü normalden okursan hem zamanın olmaz, hem ailene boyun egmek zorunda kalirsin. Cok zor bir durum değil. bu arada, hayat istemediğin şekilde seni savurabilir. Neyse, hayatta güçlü kal ve kimseden zerre korkma kafaya takma biraz gamsiz ol. Ne hayat öyküleri dinledim, liseden atılıp sokakta kalan ve ardından çalıştığı yerde yatıp kalkan fakat sonunda 2 Uni mezunu 6k maaş alanlar falan.

Olayları ve şahısları önüne koy kendini muhakeme et çıkan sonuca göre net bir şekilde planını yap unutma hayatta herkesin sorunları vardır kimininki daha fazladır kimininki daha azdır neden ben kafasından çık zaten alışmışsın çocuk değilsin artık erken büyümüşsün bak sana en büyük önerim okulu bitir, bitirir bitirmez arkasından üniversiteye kapak at git devlet sana ücretsiz burs ve yurt verecektir. Biraz kendin part-time çalış kazan. Parayı kazanınca beladan uzaklaşınca huzura ereceksin. Çalışınca kafa yoruluyor kötü şeylere yer kalmıyor senin ilacın iş. Zor işte ama yapacak bir şey yok başa gelen çekilecek. Çok zor durumdaysan cimer'e aile bakanlığına detaylı sorununu yaz özel kalmasını belirt gönder sana yardımcı olurlar.

Takma kafana umurunda olmasın ben de küçükken çok benzer şeyler yaşadım şimdi ne sacma şeyler takmışım diyorum takarsan zararı kendine olur ben zamanında taktım şimdi 10 aydır psikoloğa gidiyorum biraz düzelme var unutma bu sorun konusunda yalnız değilsin çok yaşayan var.
Kendi ayaklarının üzerinde dur part time iş yap kafan dağılır.