Sürekli apar topar hareket ediyorum

Katılım
11 Temmuz 2025
Mesajlar
17
Normalde de dikkatimi çekiyordu bu durum fakat son zamanlarda beni çok rahatsız etmeye başladı. Zihnim hiç boş değil, aylardır günün her anı bir şeyler düşünme durumundayım düşündüklerim kaygı değil aslı da ya şu olursa ya şöyle olursa gibi değil yani. Daha çok eskiden hayatımda olan insanları, şu an konuştuğum insanları, geleceğimi, dershaneyi ve dersleri düşünüyorum. Sürekli düşünme halindeyim ve bazen bunu fark ettiğimde kendime rahat ol, sakin ol diyorum ve o an sadece birkaç dakikalığına rahatlıyorum. Bunun dışında her an kafamın içi sımsıkı olmuş sanki düşüncelerden. Gerçekten kafamın içini tam olarak 'sımsıkı' hissediyorum sanki kasım kasım kasılmış hiç rahat değil yani. Nasıl desem ani ve apar topar hareket ediyorum. Birisi bana seslendiğinde kafamı çok hızlı o yöne çeviriyorum. Normalde rahat hissettiğim yerlerde gayet akıcı konuşurken rahatsız olduğum ya da sinirli-gergin olduğum zamanlarda hızlı hızlı konuşuyorum karşımdakiler hiçbir şey anlamıyor. Mesela bir şeye uzanıp alacaksam, en basitinden telefonumda bir kaydırma, tuşlama yapacaksam bile apar topar gidiyor parmaklarım. Gitar çalıyorum mesela ve o an kafamda onlarca düşünce gezerken eksik hatalı çalıyorum fakat sakin kalmaya çalıştığımda bir nebze de olsa rahat hissediyorum ve düzeltiyorum. Otobüs beklerken sabit durmak ve rahat olmak yerine sürekli ayakta pozisyonumu ve yerimi değiştiriyorum. Şu an bile klavyede harflere basarken sanki aklıma yeni gelmiş de yazıyorum gibi apar topar yazıyorum ve yine bunu fark edince kısa süre rahatlayıp yavaşlıyorum. 19 yaşındayım ve psikiyatriye yıllarca gittim çok uzun yıllar farklı ilaçlar kullandım fakat etki etmediğini anlayıp bıraktım. Ayrıca bu durumu ilaçla veya doktorla değil de kendim halletmek isterim. İlgilenecek olanlara şimdiden teşekkür ederim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Normalde de dikkatimi çekiyordu bu durum fakat son zamanlarda beni çok rahatsız etmeye başladı. Zihnim hiç boş değil, aylardır günün her anı bir şeyler düşünme durumundayım düşündüklerim kaygı değil aslı da ya şu olursa ya şöyle olursa gibi değil yani. Daha çok eskiden hayatımda olan insanları, şu an konuştuğum insanları, geleceğimi, dershaneyi ve dersleri düşünüyorum. Sürekli düşünme halindeyim ve bazen bunu fark ettiğimde kendime rahat ol, sakin ol diyorum ve o an sadece birkaç dakikalığına rahatlıyorum. Bunun dışında her an kafamın içi sımsıkı olmuş sanki düşüncelerden. Gerçekten kafamın içini tam olarak 'sımsıkı' hissediyorum sanki kasım Kasım kasılmış hiç rahat değil yani. Nasıl desem ani ve apar topar hareket ediyorum. Birisi bana seslendiğinde kafamı çok hızlı o yöne çeviriyorum. Normalde rahat hissettiğim yerlerde gayet akıcı konuşurken rahatsız olduğum ya da sinirli-gergin olduğum zamanlarda hızlı hızlı konuşuyorum karşımdakiler hiçbir şey anlamıyor. Mesela bir şeye uzanıp alacaksam, en basitinden telefonumda bir kaydırma, tuşlama yapacaksam bile apar topar gidiyor parmaklarım. Gitar çalıyorum mesela ve o an kafamda onlarca düşünce gezerken eksik hatalı çalıyorum fakat sakin kalmaya çalıştığımda bir nebze de olsa rahat hissediyorum ve düzeltiyorum. Otobüs beklerken sabit durmak ve rahat olmak yerine sürekli ayakta pozisyonumu ve yerimi değiştiriyorum. Şu an bile klavyede harflere basarken sanki aklıma yeni gelmiş de yazıyorum gibi apar topar yazıyorum ve yine bunu fark edince kısa süre rahatlayıp yavaşlıyorum. 19 yaşındayım ve psikiyatriye yıllarca gittim çok uzun yıllar farklı ilaçlar kullandım fakat etki etmediğini anlayıp bıraktım. Ayrıca bu durumu ilaçla veya doktorla değil de kendim halletmek isterim. İlgilenecek olanlara şimdiden teşekkür ederim.

Hocam sanırsam ne kadar kaygı değil desenizde bahsettiğiniz şeyler sürekli olarak bir gelecek kaygısı içerisinde olmakla uyuşuyor ekstra bir de sınav senenizdesiniz bende bayağıdır benzer şeyler yaşıyorum bende sınav senemdeyim kendi evimde rahat olmam gerekirken bile tetikteyim ve mesela bir iş yaparken işime odaklanmak yerine beynimi otopilota alıp başka şeyler düşünüyorum ve yaptığım işide dolayısı ile kötü yapıyorum istemeden ve cidden uzandığımda bile bulanık bir zihin ile uzanıyorum ancak ya yorulduğumda ya da şarkı dinlediğimde ya da spor yaptığımda bu geçiyor bu düşüncelerden uzaklaşsam bile bilgisayarda ya da herhangi bir şeyde bile çok küçük şeyleri bile planlıyorum istemeden mesela bilgisayardayken şu an oyunu açacağım şuna gireceğim gibi garip garip düşünüyorum istemeden. Pek yardımcı olamadım kusura bakmayın fakat bende benzer bir durum içindeyim belki yaşadıklarımdan bir sonuç çıkarırsınız.
 
Hocam sanırsam ne kadar kaygı değil desenizde bahsettiğiniz şeyler sürekli olarak bir gelecek kaygısı içerisinde olmakla uyuşuyor ekstra bir de sınav senenizdesiniz bende bayağıdır benzer şeyler yaşıyorum bende sınav senemdeyim kendi evimde rahat olmam gerekirken bile tetikteyim ve mesela bir iş yaparken işime odaklanmak yerine beynimi otopilota alıp başka şeyler düşünüyorum ve yaptığım işide dolayısı ile kötü yapıyorum istemeden ve cidden uzandığımda bile bulanık bir zihin ile uzanıyorum ancak ya yorulduğumda ya da şarkı dinlediğimde ya da spor yaptığımda bu geçiyor bu düşüncelerden uzaklaşsam bile bilgisayarda ya da herhangi bir şeyde bile çok küçük şeyleri bile planlıyorum istemeden mesela bilgisayardayken şu an oyunu açacağım şuna gireceğim gibi garip garip düşünüyorum istemeden. Pek yardımcı olamadım kusura bakmayın fakat bende benzer bir durum içindeyim belki yaşadıklarımdan bir sonuç çıkarırsınız.
Galiba benzer durumlar hocam. Çünkü benim de hayatım rutine bağladı artık. Düşününce tekrar anlıyorum ki gün içinde yaptığım hiçbir şeyi önceden planlayarak yapmıyorum ama onu yaparken fark ediyorum ki aslında yaptığım şey hep aynı sabah uyandıktan sonrası aynı, dershanedeki derslerin ilerleyişi aynı eve geliş yolum aynı hatta düşünüp kafa yorduğum şeyler bile aynı. Son zamanlarda yorgunluktan hiç görmediğim kadar çok halüsinasyon görüyorum, düşünmeye istemsizce devam ettikçe kulaklarım çok yüksek sesle ve çok uzun saniyeler çınlıyor. Ben de her şeyi önceden planlamaya o kadar alışmışım ki geçenlerde tercih yapmaktan vazgeçmeden önce bir arkadaşımla konuşuyordum. İlk sene yurtta kalıp ikince sene orada tanıştıklarımla eve çıkıp DGS'ye hazırlanırım gibisinden bir şey söylemiştim. Arkadaşım da daha yurda yerleşmeden yurttan çıkma planı yapıyorsun akışına bırak demişti. Galiba haklı çünkü hayatımın geri kalanını bir plana dahil edersem en ufak sapmada ne yapacağımı bilemeyip daha çok stres olacağım. En iyisi bunu fark ettikçe rahat ol, sakin ol demek çünkü az zaman da olsa beni rahatlatıyor ve buna kendimi alıştırmam lazım. Ve artık kendimle ilgili kendime tavsiyelerimi bir deftere yazacağım günlük gibi ama değil. Nasihat defteri gibi aslında, şu durumlarda şunu yap bunu yapma gibi ama açıklayarak. Sonuçta kendimizi en iyi kendimiz tanıyoruz.
 
Galiba benzer durumlar hocam. Çünkü benim de hayatım rutine bağladı artık. Düşününce tekrar anlıyorum ki gün içinde yaptığım hiçbir şeyi önceden planlayarak yapmıyorum ama onu yaparken fark ediyorum ki aslında yaptığım şey hep aynı sabah uyandıktan sonrası aynı, dershanedeki derslerin ilerleyişi aynı eve geliş yolum aynı hatta düşünüp kafa yorduğum şeyler bile aynı. Son zamanlarda yorgunluktan hiç görmediğim kadar çok halüsinasyon görüyorum, düşünmeye istemsizce devam ettikçe kulaklarım çok yüksek sesle ve çok uzun saniyeler çınlıyor. Ben de her şeyi önceden planlamaya o kadar alışmışım ki geçenlerde tercih yapmaktan vazgeçmeden önce bir arkadaşımla konuşuyordum. İlk sene yurtta kalıp ikince sene orada tanıştıklarımla eve çıkıp DGS'ye hazırlanırım gibisinden bir şey söylemiştim. Arkadaşım da daha yurda yerleşmeden yurttan çıkma planı yapıyorsun akışına bırak demişti. Galiba haklı çünkü hayatımın geri kalanını bir plana dahil edersem en ufak sapmada ne yapacağımı bilemeyip daha çok stres olacağım. En iyisi bunu fark ettikçe rahat ol, sakin ol demek çünkü az zaman da olsa beni rahatlatıyor ve buna kendimi alıştırmam lazım. Ve artık kendimle ilgili kendime tavsiyelerimi bir deftere yazacağım günlük gibi ama değil. Nasihat defteri gibi aslında, şu durumlarda şunu yap bunu yapma gibi ama açıklayarak. Sonuçta kendimizi en iyi kendimiz tanıyoruz.

Hocam dediğiniz gibi benim de hayatım bayağı rutine bağladı gün içinde aynı yoldan değil de bir yan sokaktan yürümek bile daha iyi hissettiriyor o kadar fazla aynı olayları her gün yaşıyorum ki hayatım otopilotta gibi gelmeye başladı tek farklı olan okulda arkadaşlarımla olan sohbetler ve dersler onun dışında cidden ipleri elden bırakmadan akışına bırakmak eskiden çok iyi hissettiriyordu şuan ise o mentale dönmek için sadece bazı nefes egzersizleri ve bu videodaki bazı meditasyon taktikleri kısa sürede olsa işe yaramaya başladı ve bana şunu fark ettirdi uzun vadede temel planlarımız olmalı fakat o kadar da dallandırıp budaklandırmaya gerek yok her an durumlar değişebilir o yüzden elinden geldiğince dediğim şekilde rahatlamayı denemeniz ve hayatın monoton rutinini küçükte olsa her gün değiştirmek iyi gelecektir sanırsam bende bundan sonra böyle ilerleyeceğim.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı