Sürekli değerli birey olma ihtiyacı

Bunlarda bir şey yok bence. Kötü bir gününde belli olur zaten bütün arkadaşların. Hep böyle olmuştur bu. Döngü yani. Bekle o günü, o güne kadar da bol bol arkadaş edin, zaman geçir onlarla. Sana lu kadarını söyleyeyim, sakın çevrendekileri kaçırma paranoyak tavırlarla. Her gün ya dalga geçerse, ya beni sevmiyorsa kafasıyla gitme okula. Böyle olunca sana yazık. Delirtir bu insanı. Yalnızlaştırır. Aman dikkat et buna. Ne zaman istersen etiketle beni, yeni konu veya burası. Ben sohbet ederim seninle iyi hissedeceksen. Arkadaş arıyorsan, sevilmek istiyorsan buraya gelerek en doğrusunu yaptın.
 
Merhaba öncelikle bu olaylar psikolojik olduğu için mesela Kur'an gibi kitapları okursan kendini sanki güvendeymiş gibi hissedersin, ve bu konuda gerçekten kendine güvenirsen başarabilirsin arkadaşlarını boş ver diyemeyeceğim çünkü seni anlıyorum. İnsan arkadaşlarıyla iken kendini mutlu ve güvenli hissediyor, ki bu konuda gerçekten senle dalga geçmek gibi hareketlerde bulunuyorsa onları uyar ama bunları söylerken onların seni gerçekten dinlediğinden emin ol işte seni dinleyen kişi senin dostundur o kişilere güvenebilirsin o insanlar sana saygı göstermiş olur. Evet bu dediklerim gerçekten çok işine yarayacaktır. Bunu bir dost tavsiyesi olarak görebilirsin. Saygılar (Bu duyguları insanların sana saygısı ve güveni karşısında unutabilirsin mutlu olmaya çalış ve asla bu yoldan vazgeçme.)
 
Arkadaşlar yardımlarınız için teşekkür ederim de sıkıntı arkadaşlarımda değil bende. Gene o arkadaşım(1 tane daha var öyle) bana herhangi bir şaka yapmamaya başladılar ben yapsam da yapmıyorlardı, bu durum bir süre sonra beni rahatsız etti, yani kendimi onlara karşı soğuk ve samimiyetsiz hissettim, şaka yapınca da gerçek sanıyorum. Onlar benim iyi olmam için ellerinden geleni yaptılar bence, sıkıntı bende arkadaşımla 1 hafta görüşmeyip beni nasılsın diye aradığında bile kötü algılıyorum. veya beni evine çağırdığında.
 
Kendimi bu tür konularda çok şanslı buluyorum. Çünkü başkalarının benim hakkımda ne düşündüğünün önemsiz olduğunu 8 yaşındayken öğrendim. Daha 1. sınıfa gidiyordum, okulun yarısı beni gördüğünde civciv diyordu, o zamanlar saçlarım çok açık renk olduğu için. Ben bunu o kadar kafama takmıştım ki artık saçlarım olmasın istiyordum. Tenefüste asla dışarı çıkmazdım, başkaları da bana civciv demesin diye. En sonunda öndeki saçlarımın yarısından fazlasını elimle koparmıştım civciv diyorlar diye sinirden. Aynaya baktığımdaki pişmanlığımı anlatamam. Edirne'de gitmediğim doktor kalmış mıdır bilmem saçlarımı eski haline döndürmek için. İşte o zaman anladım başkalarına göre hareket etmemem gerektiğini. Çünkü başkalarının ne dediğini önemsediğimde başıma gelenleri gördüm. 8. sınıftaki kişinin gelipte ben 1. sınıftayken benimle dalga geçmesi de ayrı bir olay. Oysa ben büyüklerime saygısızlık yapmamak için davranışlarıma çok dikkat ederdim. Tabii bana civciv diyip kahkaha atan benden 8 yaş büyük kişinin yaz tatilinde saçını sarıya boyatması ayrı bir ironi. Benim daha 1. sınıfta başkalarına göre hareket etmemeyi, başkalarının beni sevip sevmemesinin önemsiz olduğunu öğrenmemin bana bir avantaj sağladığını düşünüyorum.
Benim hiç çok fazla arkadaşım olmadı. Çünkü ben, biri beni sevsin diye onun hataları görmezden gelmedim. Hatası olana hatasını söyledim. Onlar da beni dışladı. Umrumda mıydı? Hayır.
Mantıklı olalım. Düşüncelerimin uyuşmadığı biri beni sevse ne olacak? Bana değer verse ne olacak? Bu dünyada insandan fazla şey yok. Bu kadar insan olunca gereksiz insan da haliyle fazla oluyor. Daha önce dediğim gibi tek yapman gereken gerçekleri kabullenmek. Seni birinin sevmesi sana bir şey katmaz. Ama senin kendini sevdirmek için yaptıkların sana çok şey kaybettirir.
 
Bu cevabın güzel bir yere sabitlenmesi lazım. Özellikle asosyal ve konuyu açan arkadaş gibileri için.
 
Şakaları takmamayı deneyebilirsin. Bazı şakalar hariç tabii ki. Onu da sen belirlemelisin. Benim Kankamın yaptığı bir hareketten dolayı bir arkadaşım "Yavuzcan'dan daha çok nefret edileceksin bu gidişle" tarzı bir şey söyledi. Bende sınıfın ortasında "Çok bir tarafıma takıyorum seni" dedim. Böyle kibar da değildi.

Gerektiği yerde lafını söylemeyi bilmelisin. Ki bu tarz durumlarda sana yakın olan insanların suratında değişik bir gülümseme oluyor.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…