Sürekli tembel hissediyorum

Arkadaşlar şu an anlatacaklarımdan eminim ki sizde muzdaripsinizdir ve anlattıklarımda kendinizi bulacaksınızdır.
Başlangıcının ne zaman olmadığım bir üşengeçlik içerisindeyim. Hiçbir şeye mecalim yok.

Spor alışkanlığım var ama ağırlıkları kaldıracak moral, motivasyon, enerji, güç yok.
Ders çalışacağım sanki parmaklarım kırık da kalem tutamıyor giyim.
Film izleyeceğim, yararlı bir makale okuyacağım, video izleyeceğim, kitap okuyacağım, şiir ezberleyeceğim ama sanki hiçbirine zamanım yokmuş gibi hissediyorum.

Yapmak isteyip yapamadım her şey için zamanım yetmeyecek gibi hissedip yapamıyorum. Bunları ayrı bir sekmede açıp veyahut daha sonra izle seçeneğini seçip tozlanmaya bırakıyorum. Sanki çok daha önemli işlerim, yetişmem gerekiyor gibi erteliyorum ama yaptığım tek şey amaçsızca oyun oynamak. İzleyeceğim video, film, dizi vs. 1 saat ama zamanım yok gibi hissedip vazgeçiyor gibip 3-4 saat oyun oynuyorum. Oyun oynayarak sorumluluklarımdan kaçtığımın farkındayım. Asıl ızdırap veren de bu: Her şeyin farkında olduğun halde hiçbir şey yapamamak. Bedenimin, zihnimin, ruhumun, reflekslerimin, zeka kapasitemin, mahir olduğum alanların, bilgilerimin köreldiğini hissetmeye başladım, biliyorum artık. Hayatın geri kalanından yorulmaya başladım. Hiçbir şey yapmayarak kendi makus kaderimi yazıyorum. Dünyaya gelmeye yorulmuş gibiyim.
Siz neler düşünüyorsunuz, sizin de var mı böyle bir probleminiz?

Aynı.

O zaman tembelsin.
Ben de aynıyım ve tembelim.

Aynısıyım ya bi çözümü bulamıyorum.

Yanlız Değilsin

Mutsuzuz kardeşlerim. Mutsuz. Nereden biliyorsun derseniz de üşendiğim işleri mutluyken nasıl büyük bir öz veriyle yaptığımı hatırlıyorum.
"Beni bende demen, ben de değilim
bir ben vardır bende, benden içeru"
Bu dizler Yunus Emre'ye ait. Bizde de durum bu şekilde. Her ne kadar bunu kendimize hissettirmesek bile o içimizdeki biz onu bir şekilde böyle fiziksel, ruhsal ve duygusal şekilde dışa vuruyor.
Bize bi gaye lazım. Bu gayeyi başkasında aramamak gerekiyor ama. Zaten bugüne kadar mutluluğu hep dışarıda, başkalarında aradığımız için başıma gelen gelmedi mi? Hoş, bunları ne kadar söylersem söyleyim hiç tesir etmiyor, hep beyhude.

Dediğiniz şey tembellik değil. Yapmanız gereken tek şey bir şekilde başlamak. Eğer başlarsanız gerisi çok kolay bir şekilde geliyor. Ben de dahil çoğu kişinin zorlandığı kısım da bu zaten. Amacınız üşengeçliğinize karşı koyup başlayabilmek olsun, gerisi kolay.