ANKARALI BELA
Kilopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Çoban
Arkadaşlar şu an anlatacaklarımdan eminim ki sizde muzdaripsinizdir ve anlattıklarımda kendinizi bulacaksınızdır.
Başlangıcının ne zaman olmadığım bir üşengeçlik içerisindeyim. Hiçbir şeye mecalim yok.
Spor alışkanlığım var ama ağırlıkları kaldıracak moral, motivasyon, enerji, güç yok.
Ders çalışacağım sanki parmaklarım kırık da kalem tutamıyor giyim.
Film izleyeceğim, yararlı bir makale okuyacağım, video izleyeceğim, kitap okuyacağım, şiir ezberleyeceğim ama sanki hiçbirine zamanım yokmuş gibi hissediyorum.
Yapmak isteyip yapamadım her şey için zamanım yetmeyecek gibi hissedip yapamıyorum. Bunları ayrı bir sekmede açıp veyahut daha sonra izle seçeneğini seçip tozlanmaya bırakıyorum. Sanki çok daha önemli işlerim, yetişmem gerekiyor gibi erteliyorum ama yaptığım tek şey amaçsızca oyun oynamak. İzleyeceğim video, film, dizi vs. 1 saat ama zamanım yok gibi hissedip vazgeçiyor gibip 3-4 saat oyun oynuyorum. Oyun oynayarak sorumluluklarımdan kaçtığımın farkındayım. Asıl ızdırap veren de bu: Her şeyin farkında olduğun halde hiçbir şey yapamamak. Bedenimin, zihnimin, ruhumun, reflekslerimin, zeka kapasitemin, mahir olduğum alanların, bilgilerimin köreldiğini hissetmeye başladım, biliyorum artık. Hayatın geri kalanından yorulmaya başladım. Hiçbir şey yapmayarak kendi makus kaderimi yazıyorum. Dünyaya gelmeye yorulmuş gibiyim.
Siz neler düşünüyorsunuz, sizin de var mı böyle bir probleminiz?
Başlangıcının ne zaman olmadığım bir üşengeçlik içerisindeyim. Hiçbir şeye mecalim yok.
Spor alışkanlığım var ama ağırlıkları kaldıracak moral, motivasyon, enerji, güç yok.
Ders çalışacağım sanki parmaklarım kırık da kalem tutamıyor giyim.
Film izleyeceğim, yararlı bir makale okuyacağım, video izleyeceğim, kitap okuyacağım, şiir ezberleyeceğim ama sanki hiçbirine zamanım yokmuş gibi hissediyorum.
Yapmak isteyip yapamadım her şey için zamanım yetmeyecek gibi hissedip yapamıyorum. Bunları ayrı bir sekmede açıp veyahut daha sonra izle seçeneğini seçip tozlanmaya bırakıyorum. Sanki çok daha önemli işlerim, yetişmem gerekiyor gibi erteliyorum ama yaptığım tek şey amaçsızca oyun oynamak. İzleyeceğim video, film, dizi vs. 1 saat ama zamanım yok gibi hissedip vazgeçiyor gibip 3-4 saat oyun oynuyorum. Oyun oynayarak sorumluluklarımdan kaçtığımın farkındayım. Asıl ızdırap veren de bu: Her şeyin farkında olduğun halde hiçbir şey yapamamak. Bedenimin, zihnimin, ruhumun, reflekslerimin, zeka kapasitemin, mahir olduğum alanların, bilgilerimin köreldiğini hissetmeye başladım, biliyorum artık. Hayatın geri kalanından yorulmaya başladım. Hiçbir şey yapmayarak kendi makus kaderimi yazıyorum. Dünyaya gelmeye yorulmuş gibiyim.
Siz neler düşünüyorsunuz, sizin de var mı böyle bir probleminiz?
Son düzenleme: