Tanımadığın Kişilerin Gözlerine Bakamıyorum

Korkuyla alakası yok, belkide vardır. Sürekli olarak bakmaktan kaçınıyorum konuştuğum kişinin gözelerinden.

Böyle olaylarda var:).

Korktuģum vs de değil nedense bakamıyorum ilk defa konuştuğum insanların yüzune. Geçen sene dershanede bile hocalar göz gezdirir ya her öğrenciyle göz teması kurar. Bana çevirince genelde kaçırırdım.

Acaba korkuyormuyum gerçekten.
Gecenin bu saatinde beni de korkuttun yav... Ne b*k yicez şimdi? :D
 
Bunun çözümü kendimce deneyimlenmiş onaylanmış olan suratına bak taktiğidir efenim. Ortaokulda iken insanların gözlerine bakmaya çekinirdim tıpkı senin gibi, daha sonra kendimi zorlayarak bakmaya başladım bir zaman sonra alıştım.
 
Bende de var sadece gözlerini kaçırırken dikkat et, mesela masa da çay varsa gözlerini çaya çevir ve çayından al bırak sonra temas kur vs, çok saçma yerlere ve yersiz bir zaman da göz kaçırmamaya dikkat et zamanla aşarsın diye düşünüyorum ben kısmen aştım. Altında herhangi bir travmatik olay, pisikolojik bir durumsa varsa doktor desteği de alabilirsin.

Alternatif olarak.
İki gözün arasına bakabilirsin veya kaşlara çok aşağı bakmamaya dikkat et. :D
 
Aslında o kadar da büyütülecek bir şey değil bence, sonuçta tanımadığın insanlarla göz teması kurmak utandırıcı olabilir, zamanla alışırsın dert etme o kadar:like:
 
Bilmiyorum gözlerle ilgili ne yaşamış olabilirim acaba?
Bide bir şey anlatayım. Küçükken ısırmayı çok severmişim. Yanımda olduğu içinde hep yaşıt kuzenimi ısırırmışım kulağından, elinden vs. Bide bunların baba tarafı manyak biraz. Babası ve babannesi beni hep sıkıştırmış (yazık babam çok tutmuş kendini, annemde birkez babannelerine saldırmaya kalkmış) 3-4 yaşındayken bide tipide korkunç olabilirmi acaba ?
 

Yeni konular

Geri
Yukarı