Öncelikle ateistim onu belirteyim. İkinci olarak, varlık boyutuna çekmek diye bir anlatım olamaz. Mükemmel dediğimiz varlık eksiksiz ve kusursuzdur. İnsana ait sıfatlardan uzaktır çünkü mükemmeldir.
Kendinle çelişiyorsun, her şeye kadir olan varlığın hiçbir şeye ihtiyacı yoktur.
Varlık demeyeyim de, ne diyeyim? Bir inançlı tarafından var olduğuna inanılıyor. Varolduğuna inanmak, bir düşüncedir. Düşüncede var olma veya fiziksel olarak var olma durumudur, varlık.
Sen okuduğunu anlamamışsın ki. Anlasaydın, çelişmediğimi anlardın. Gerçi anlamaman da normal. Bazı şeyleri kelime ile anlatamazsın. O yüzden karşı tarafı da anlamak gerekir. Şöyle anlatayım...
Bir varlık düşün. Bu varlığın ne olduğu fark etmez. Bu varlık, bir şeyler yapabiliyor, yaratabiliyor, yokedebiliyor, zamanı bükebiliyor, ışınlanabiliyor. "TANRI OLGUSU". Şimdi ortada sadece o varken, neden durduk yere bir şeyler yaratsın? Yaratma sebebi nedir?
Bu duruma cahil biri gibi soru sorduğumuzu farz et.
-Canımı sıkıldı da mı yarattı? +Dini inanca göre, o her şeye kadir canı sıkılmaz.
-Buna ihtiyaç mı duydu peki? +Dini inanca göre, o her şeye kadir ihtiyaç duymaz.
-Neden yarattı peki? +İstediği için.
-İstemenin bir nedeni olmaz mı peki?
Benim dediğimde şu, eğer ortada bir güç sahibi bir varlık varsa, o gücünü göstermek için yaratır, yokeder, eğer, büker...vb...vb...
E bu da takdir edilme istencini doğuruyor. Anlatabildiysem ne mutlu bana.
Tanrı'nın ihtiyacı varsa nasıl Tanrı oluyor acaba? Her şeye kadirse ihtiyacı olmaz, ihtiyacı varsa her şeye kadir değildir.
Allah'ın her şeye gücü yeter, ihtiyacı olduğu için Melekleri yaratmadı. Kendisine kulluk etsinler diye yarattı. Melekler de, biz de, cinler de.
Sen Tanrı'nın nasıl biri olduğunu, nasıl bir şey olduğunu, neye benzediğini biliyor musun?
Cevap bilmiyorsun. Bende bilmiyorum. Neden bir şeye ihtiyaç duymadığını sanıyorsun? Can sıkıntısı bir sorun değil mi?