5000 din varsa bir müslüman bunun 4999'unu reddeder, Ateist ise 5000 tanesini, pek farkları yok gibi geliyor bana.
+Bak bu kalemin uçağı var uçuyor. Bu uçağın uçtuğu havayı soluyan canlılar var. Bu canlıların kusursuz bir yapısı var. Bu yapı tesadüf olabilir mi?
-He ben onu hiç düşünmemiştim hemen müslüman oluyorum. Eşhedü enla ilahe il...
Çelişiyorsunuz. İslam tüm zaman dilimlerine gönderilmiştir ve evrenseldir deniliyor. O zaman Arap'lar 1-0 önden başlamış olmaz mı?
İnsanlar eşitse neden birinin anadilinde geliyor da biri anlayabilmek için Arapça gibi geniş bir dili öğrenmek zorunda kalıyor? Ben burada bir eşitlik göremedim de. Lütfen bunu da açıklayın.Hocam Kur'an-ı Kerim evrensel bir kitaptır. Arapça olarak gelmesi evrenselliğine gölge düşürmüyor. İslam dini ırkçılığı yasaklamıştır. Aslını okumamızı buyuruyor yaratan.
"Biz onu okuyup anlayasınız diye Arapça olarak indirdik."Hocam Kur'an-ı Kerim evrensel bir kitaptır. Arapça olarak gelmesi evrenselliğine gölge düşürmüyor. İslam dini ırkçılığı yasaklamıştır. Aslını okumamızı buyuruyor yaratan.
Ya bana göre "Tanrı nasıl var oldu ?" sorusana verebileceğim yanıt şu: Şimdi Tanrı'yı birisi var etti ise onu var edeni kim var etti ? Diye diye gider. Şimdi insan var oldu bunu var eden evren desek. "Evreni ne var etti ?" cevabına da Big Bang desek, onu kim var etti onu var edeni kim var etti ?, diye diye gider. O yüzden bu cevapların ardı arkası kesilmez. Allah'ı kim yarattı dersek mantıksızlık etmiş oluruz. Eğer ki Allah'ı yaratabiliyorsa direk kendisi yapardı. Direk o bizi yaratırdı. "Madem yoktan var olunmuyor Allah nasıl var oldu ?" Mesela İslam'a göre ahiret ebedi, ebediliğin bir de böyle geriye giderken ki halini düşünün. Yani ortada bir zaman kavramı yokken vardı diye düşünürüm ben. Klişe mi dersiniz ne derseniz diyin benim inancımda bu geçer.Hep aynı cevaplar "anlayamayız biz düşünemeyiz onu" şeklinde. Yahu Evren niye tek başına var olmasın o zaman? Bu evren varsa sebebi vardır diyorsun ama bunu Tanrıya yapamıyorsun. O zaman niye direkt Evrene vermiyorsun bu özellikleri?
Hocam ciddi değildim. Asıl demek istediğim ateist adam sal*k mı da bu tarz şeyleri düşünmeden ateist olacak? Zaten tüm dinler bir şekilde açık veriyor bir kısmı bir şekilde mantıksız oluyor. Bunun kaçarı yok diye düşünüyorum. Biz, bu saçma inançlar arasından bize en mantıklı geleni seçmeliyiz bence. Hiçbirinin farkı yok. Sonuç olarak hepsinde ufak tefek saçmalıklar var. İnandığımız ve inanma şeklimiz dışında değişen olmuyor çoğunlukla.5000 din varsa bir müslüman bunun 4999'unu reddeder, Ateist ise 5000 tanesini, pek farkları yok gibi geliyor bana.
Gidin, bir din öğretmeni veya anlayan birileri ile tartışmaya girin sorgulamak hakkında, "sorgulama, evladım" gibi bir cevap almazsan, o zaman ben vazgeçeceğim aksini savunmaktan.
İnsanlık ile tanrının tarihi başından beri birlikte devam etmiştir, yerleşik hayata geçen ilk insanların ibadethane inşa etmeleri gibi, doğuştan gelen bir ihtiyaç olarak da görülmüştür, buradaki soru, kim kimi yarattı olmalıdır, tanrı mı insanları insanlar mı tanrıyı, ki tanrı ne kadar insan yaratmışsa, insanlar da bayağı bir tanrı yaratmıştır, gerçek olanın hangisi olduğu hala tartışılıyor, toplumlar bu anlayışı geride bırakmalı ve bu tartışma tarihin tozlu raflarına kaldırılmalıdır, herkesin dini kendine, ki bu bayağı zor görülüyor, din fanatikleri diğer dinin mensuplarından aşırı nefret ediyorlar, özellikle büyük dinlerde olduğu gibi, hrıstiyanlık islamiyet gibi, sorgulamak çağ dışı bir davranış, neyle rahat ediyorsa ona inanmalı insan.Bu iki zıt gruplar arasında sürekli tartışmalar oluşur. İki grup da kendi çapında bildiklerini ve argümanlarını karşı tarafa sunmaya çalışırlar. İşi özetleyecek olursak;
Tanrıya inanlar (Dinler, bilinmeyen tanrılara inananlar), “Eğer Tanrı Yoksa, nereden biliyorsun? kanıtın nedir? olmadığını ıspatla!” şeklinde ifade kullanırlar.
İnanmayanlar ise, ‘’Olmayan bir şeyi ispatlayamam, yokluğu sana nası kanıtlayayım? sen var diyorsan eğer, bana varlığını kanıtla!’’ şeklindeki sunarlar.
“Tanrının yokluğu da, varlığı da ıspatlanamaz.”
En azından benim kişisel fikrim bu yönde.
Yani ben inançlı da olsam, inançsız da olsam size somut bir kanıt gösteremem. Bir başkasının da gösterebileceğini sanmıyorum.
Her şeyi bir kenara bırakınca elimizde 2 tane seçenek kalacak. Ne kadar zorlarsak zorlayalım; her zaman bu böyle olacak. Bu seçenekler:
İnançlı A: Tanrı vardır.
İnançsız B: Tanrı yoktur.
Şeklinde olsun. Ardından gelecek olan düşünce büyük ihtimalle şudur:
B Kişisi için: “Tanrı yoksa zaten hesap verecek biri de yoktur; sınav da yoktur, öyleyse beynimizi dünyevi hayata adapte etmek ve sadece öğrenmek, gelişmek yeterlidir. Kişisel ahlak beni tatmin eder. Kiliseye, ona buna uymak zorunda değilim. Bir Kitaba kendimi bağlamak zorunda değilim; iyi olan zaten iyidir, kötü olan zaten kötüdür. Hem elimdeki deliller pek Tanrı varmış gibi durmuyor, o zaman özgürce yaşayabilirim.” diyebilirsiniz.
Bu konu üzerinde çok düşünmeye, açıp durmaya gerek yok. Netice budur, ki bana göre çok iyi bir yaklaşımdır.
Ama konu “A” olduğu zaman; maalesef şıklar genişlemeye başlıyor…
A-1: Tanrı var ise bizi yaratmasının bir sebebi vardır.
A-2: Veya bir sebebi yoktur, öylesine yaratıp boş vermiştir.
Şimdi; bunları düşünmeye ve cevap aramaya başlıyoruz…
A-1'in muhtemel cevabı:
“Tanrının bizden beklentisi var ise bu ne olabilir, peki hangi tanrı? kendini Tanrı olarak tanıtan kimler var?” gibi sorular sorulur ve neticesinde Din ve mitoloji araştırmaları yapılır, bir çok kültüre, pagan inançlara vs. Muhtemelen günümüzde popülerlik ve bilgi açısından en dolgun olan ve akla mantığa diğerlerine göre daha yatkın olan Monoteizm ya da Panteizm ön plana koyulur.
A-2 İçin: (Yani Tanrı’nın insanları öylesine yaratması, umursamaması)
“Tanrı’nın bizden bir beklentisi yoksa eğer, o Tanrı’yı aramak veya tapmanın da bir anlamı yoktur.” fikri oluşmuştur. Burada insanlar Deizm yoluna kayıyorlar. “Dinler yalansa, Tanrı’yı veya bizim varoluşumuza sebebiyet veren şeyi sadece öğrenmeye çalışmak yeterlidir.” diyerek, kendilerini araştırmalara ve bilgi edinmeye adıyorlar. (Yani ben öyle olduğunu umuyorum)
Eğer tanrı bizi yarattıysa, ve bizi durduk yere öylece bıraktıysa; hiç umurunda bile değilsek; (Deist olanların birçoğu bunu savunuyor) Böyle bir durumda ona inansanız ne olur, inanmasanız ne olur? Bu; sadece kendinizi kandırmaktır. (Yani ben öyle düşünüyorum.)
Eğer taraflı bakış açısından vazgeçer ve arkaya çekilir; iki görüşe de aynı çerçeveden bakmaya çalışırsak; o zaman işler biraz daha akılcı olacaktır. Daha çok girilecek detay var ama bu kadar yeterli... Belki başka konuda devam edebiliriz.
Pek bir soru sormak istiyorum. Allahcıklar olmadığını nasıl kanıtlayabiliriz o zaman? Ya da evrenin zaten bir tanrı olduğunu? Tanrı kişiselleştirilmek zorunda mıdır? Evren zaten bir tanrı ise? Bu kısır döngüden çıkarılabilecek en mantıklı seçim bu olabilir de.Ya bana göre "Tanrı nasıl var oldu ?" sorusana verebileceğim yanıt şu: Şimdi Tanrı'yı birisi var etti ise onu var edeni kim var etti ? Diye diye gider. Şimdi insan var oldu bunu var eden evren desek. "Evreni ne var etti ?" cevabına da Big Bang desek, onu kim var etti onu var edeni kim var etti ?, diye diye gider. O yüzden bu cevapların ardı arkası kesilmez. Allah'ı kim yarattı dersek mantıksızlık etmiş oluruz. Eğer ki Allah'ı yaratabiliyorsa direk kendisi yapardı. Direk o bizi yaratırdı. "Madem yoktan var olunmuyor Allah nasıl var oldu ?" Mesela İslam'a göre ahiret ebedi, ebediliğin bir de böyle geriye giderken ki halini düşünün. Yani ortada bir zaman kavramı yokken vardı diye düşünürüm ben. Klişe mi dersiniz ne derseniz diyin benim inancımda bu geçer.
Kur'an-ı Kerim'e hakim olmadığım için buna şimdilik cevap veremeyeceğim ama araştırılırsa nedeni öğrenilebilir."Biz onu okuyup anlayasınız diye Arapça olarak indirdik."
Yusuf 2
Hocam bütün milletlerin dilinde ve bütün milletlere aynı anda gidilemeceğinden bir dilin seçilmesinde yanlış göremiyorum.İnsanlar eşitse neden birinin anadilinde geliyor da biri anlayabilmek için Arapça gibi geniş bir dili öğrenmek zorunda kalıyor? Ben burada bir eşitlik göremedim de. Lütfen bunu da açıklayın.