Telefonla konuşurken utanmak

Merhaba arkadaşlar. Direkt konuya gireyim, ben telefonda konuşmaktan utanıyorum. Yani kayıtlı olmayan bir numara beni aradığında kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor ve genelde telefonu açmıyorum. Çünkü cesaret edemiyorum elim gitmiyor. Eski kız arkadaşımla da bu yüzden konuşmayı kestik. Fakat tanıdığım biri olsa (kız-erkek fark etmez) direkt açıyorum ve normal konuşuyorum. Hatta ben arıyorum. Aynı zamanda tanımadığım bir insanı ararken de sorun yaşıyorum hem de çok fazla. Örneğin, geçen iş için tanımadığım birini aramam gerekti arayana kadar 3 litre ter döktüm, ellerim falan titredi ayrıca sesimde titredi. Saçmalık olan şu ki gerçek hayatta biriyle konuşurken (tanıdık - tanımadık fark etmez) hiçbir sorun yaşamıyorum. Normal bir şekilde konuşuyorum.

4-5 sene öncesine kadar öz güven problemlerim çok fazla vardı. Dışarı çıkmaya bile korkuyordum. Son 3 senedir özellikle koronadan sonra açılmaya başladım ve öz güvenimi kazanmaya başladım. Koronadan önce okulu bile bırakmıştım o dereceydi yani. Dışarı hiç çıkmıyordum zaten arkadaşımda yoktu. Son 2-3 senedir arkadaş edindim, ortam yaptım fakat şu telefonla konuşma olayını çözemedim. Yardımcı olur musunuz? Olay çok ciddi. 18 yaşındayım.

Anlattığın durumun birebirini geçtiğimiz 7 ay öncesine kadar yaşıyordum. İş gereği telefon almak ve telefon etmek zorunda kaldığım için alışmak zorunda kaldım ve hiçte abartılacak bir şey olmadığını gördüm. İlla ki bir işe girip telefonlara bak demiyorum tabi ama gözünde büyütmemen gerektiğini unutma.

Yüz yüzeyken vücut dilin de olduğundan daha rahat olabiliyorsun ama telefonda sadece sözlerin geçerli oluyor bu yüzden ikisi çok farklı geliyordur fakat bunun üstesinden anca hep yapa yapa alışırsın üstteki arkadaşın da dediği gibi, bir sorunun üstüne gitmedikçe çözülmez.

Benim görüşüm şu şekilde. Sen bu 2-3 yılda özgüven eksikliğini tamamen giderdiğini sanıyorsun ama sadece azaltmışsın. Sırf utandığın için okulu bırakma evresi ciddi bir evre. Şu an ise söylediğine göre bayağı yol kat etmişsin ama dediğim gibi özgüvenini tamamen kazanamamissin. Cesaretini toplayıp telefonlara cevap verirsen bir süre sonra zaten alışırsın ama cesaretini dahi toplayamıyorsan bir psikoloğa başvurman senin için en iyisi olur.

GWESJRMss dedi:

Anlattığın durumun birebirini geçtiğimiz 7 ay öncesine kadar yaşıyordum. İş gereği telefon almak ve telefon etmek zorunda kaldığım için alışmak zorunda kaldım ve hiç de abartılacak bir şey olmadığını gördüm. İllaki bir işe girip telefonlara bak demiyorum tabii ama gözünde büyütmemen gerektiğini unutma.

Genişletmek için tıkla...

Caped dedi:

Yüz yüzeyken vücut dilin de olduğundan daha rahat olabiliyorsun ama telefonda sadece sözlerin geçerli oluyor bu yüzden ikisi çok farklı geliyordur fakat bunun üstesinden anca hep yapa yapa alışırsın üstteki arkadaşın da dediği gibi, bir sorunun üstüne gitmedikçe çözülmez.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ediyorum. Ayrıca eklemeyi unutmuşum bir işe girmeden önce 3 aydır bu sorunla müzdariptim. 3 aydır bir numarayı arayamadım bir türlü. Adam başka birini buldu, çıkardı ben hala arayamadım. En sonunda tanıdıklardan işe girdim. İleride daha çok problem yaratacağından dolayı erken yaşta çözmek istiyorum.

efeekw dedi:

Benim görüşüm şu şekilde. Sen bu 2-3 yılda öz güven eksikliğini tamamen giderdiğini sanıyorsun ama sadece azaltmışsın. Sırf utandığın için okulu bırakma evresi ciddi bir evre. Şu an ise söylediğine göre bayağı yol kat etmişsin ama dediğim gibi özgüvenini tamamen kazanamamissin. Cesaretini toplayıp telefonlara cevap verirsen bir süre sonra zaten alışırsın ama cesaretini dahi toplayamıyorsan bir psikoloğa başvurman senin için en iyisi olur.

Genişletmek için tıkla...

Psikoloğa gitmek istiyorum fakat ben her şeyi kendim çözdüm hocam. Bir insanın yanında ağzımı dahi açamıyordum ama bir şekilde yaptım ve nasıl yaptığımı bilmiyorum öz güvenimi kazandım. Bunu da kendim halletmek istiyorum eğer halledemezsem en son çare psikoloğa görünmek olacak. Teşekkür ederim tavsiyen için.