Üniversite Sınavı Stresi

muhendiskedibey

Hectopat
Katılım
28 Eylül 2013
Mesajlar
763
Makaleler
2
Yer
Isparta - SDÜ
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Meslek
Bilgisayar Mühendisliği 2. Sınıf
Arkadaşlar ben bu sene üniversite sınavlarına girecem ama bu dönemin başlangıcından beri içimde sürekli bir huzursuzluk var. Sınavlara az kaldı fakat ben hala gerçekten çalışamıyorum ve bu durum beni daha çok üzüyor. Geçen üç sene de çalışkan olduğum söylenemez. Bu sene girdiğimiz YGS denemelerinden hep benzer sonuç aldım. Genelde 90 net yapıyorum ve benim için YGS-1 puanı önemli 300-330 arası yapıyorum. Diploma puanım 70 küsür bu sene son sınıf olduğumuzdan hocalar sözlüleri iyi veriyorlar sağolsunlar. Daha LYS sınavları da var onlarda ne yaparım hiç bilmiyorum. Ve bir dahaki seneyi de beklemek istemiyorum, liseden bıktım artık gerçekten... Hedef Bilg. Müh. ama ne bileyim böyle de hiç güvenemiyorum kendime. Lisenin ilk gününden itibaren çok şey oldu kendi adıma. Bu saaten sonra bir şeyler yapamaz mıyım? Aile baskısı da var özellikle de babamdan ötürü ve babam beni anlayamıyor desem yalan olmaz. Yani diyeceksiniz bu kadar derdin var bir psikoloğa git diye, haklısınız ama nedense gidemiyorum. Ben de en azından içim biraz olsun rahatlasın diye sizlere danışmak istedim. Lütfen bana bir akıl fikir verin. Normal bir üniversiteye gitmek çok mu kötü olur benim için, önemli olan kendini geliştirmek değil mi? Yazı iple çekiyorum şu sınavlar bitse de rahatlasam diye fakat asıl huzursuzluk o zaman başlayacak diye korkuyorum. Ve şu ayrıntıları da sizlerle paylaşmamda bir sakınca görmüyorum:

Sadece bu sene hariç, geçen üç senede de sınıfta dersin ortasında bayıldım ve bu bayılmalarda uyandığımda buz gibi terlemiş ve tenimin rengi atmış olarak görmüş arkadaşlarım. Bedensel olarak bir sağlık sorunu yok şükür. Ve bu bayılmalar hep aynı zaman diliminde gerçekleşti, 1.dönemin ilk sınavları açıklandığında...

Ayrıca parmaklarımı soyuyorum ve bu nedense hoşuma gidiyor. Bu olayda liseden itibaren başladı küçükken böyle bir şey yoktu. Kanayıp acıyana kadar soyuyorum hemde, kendimi durduramıyorum.

Ve inanır mısınız, bu durumumu hiçbir zaman, hiç kimseye gerçekten söyleyemedim. Hep geçiştirdim, bir şey olmamış, olmuyormuş gibi davrandım. Yazın yeni bir sayfa açmak istiyorum, o yüzden bana bir yol gösterin lütfen...
 
Seninle aynı durumdayım diyebilirim ama 11. sınıfım. Ben de Üniversite sınavını düşünüyorum. Matematiğim çok kötü. Üniversiteyi kazansam bile nasıl mühendis olacam? Nasıl olacak? Polis olayım diyorum atama var başka şehire gönderecekler artık benim şansıma doğuda en pis yer çıkar zaten ertesi gün benim şansıma çatışma çıkar ilk beni vururlar o derece şanssızım. Sana tavsiyem sabret kafaya takma ve sana uygun olan bölümü şeçip mezun olmaya çalışmandır. Üniversite nasıl bir yer bilmiyorum ama zordur kesin.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aile baskisi her zaman olur, unutma senin basarinda basarisizliginda onlari etkilemez sadece seni dusundukleri icin yapiyorlar baskiyi.
Şunu unutma, herşeyin başi sağlik, binlerce hastalik sahibi olduktan sonra diploman ne olursa olsun, basarili olma ihtimalin dusecektir. Egitim sistemimiz hatta dunyadaki bircok yerin egitim sistemi boyledir, kimisi basarir kimisi basaramaz. Sana tavsiyem yeteri kadar calis, elinden geleni yap fakat sosyal hayatinada onem ver. Insanin sagliginda ciddi etkisi var sosyal hayatin. Kazanirsin, kazanmazsin basarili olmanin binlerce yolu var ve basari icin cok guzel yerlerde tahsil yapmak sart degil. Sen uzme kendini, akisina birak, elinden geleni yap fakat yapamadiklarin icinde kendini yipratma. Yasca buyuk bir arkadasin olarak tavsiyem budur. Ben liseyi 6. Okulumdan bitirdim, notlarim berbatti fakat iyi kotu bir yere girdim. Su anda anliyorumki okudugun yerle basarinin hicbir alakasi yok zira yokluktan gelip herhangi bir akademik egitim almadan cok buyuk basarilara imza atan yuzlerce insan var. Kendini gelistirmenin tek yolu okul degildir.
(Tapatalk'dan yazdigim icin turkce harflere ulasamadim, kusura bakmayin.)
 
Ben 11. sinifim. Ben sinavlardan hep onceki gun calisma ve dersi iyi dinleme ile yuksek aldim. Ama lys-ygs de hic bir sey yapamam bu halimle. Bende daha kotu ailem cok rahat. Mesela bana calis diyorlar ama ceza vermiyorla calismayinca bende calismiyorum. Emin ol bu daha kotu. Okumazsan eve bir ekmek daha alirim olur biter diyorlar. İlk sene kazanamazsam yari zamanli calisip yari zamanli ise girme yapacagim galiba. Ailemin durumu kotu degil ama universiteye girememis ve yuk olmus olmak istemem. Tavsiyem dersen eger durum o kadar kotu ise onelikle internet, telefon ve pc ile bagini kopar.
 
Deneme sınavlarına gir. Evde kendin sınav yap alışmaya çalış. Kafanı rahatlatmaya çalış. Çok kafana takma sen çalış gerisi kısmet.
 
Ben senden çok şanslıyım ki senin yaşadığın bu durumları ben şu anda yaşadım. Daha birinci sınıfım ve önümde 4 sene var. Parmaklarını soyma alışkınlığına benzer bir alışkanlığım var. Küçükken parmağım kanamıştı ben de acısını dindirsin diye ıslatıyordum ve alışkanlık olmaya başladı. Son zamanlarda da parmaklarımı kütletme olayı fazlalaştı özellikle de başparmağım ve çok fazla acısa bile kütlesin diye kütletiyorum ve gerçekten çok fazla acıdığı zamanlar oldu. Her neyse yani bunları yazmam seni rahatlatmak amacıyla değil ama sana benzer bir yönümü paylaşmak istedim. Üniversite sınavına fazla çalışamıyorsan puanı nispeten daha düşük yerleri de seçebilirsin tercih yaparken. 390 bir puanın olsa matematik-fen bölümlerinden birine girersin. Bu bölümlerin puanları düşüktür ama asıl nedeni iş imkanlarının az, kısıtlı olmasıdır. Ama sen bu sınavlar bitince kendime yeni bir düzen oluşturmak istiyorum diyorsun. O zaman bence ilk önce bu sınavı atlatman gerekiyor. Yani şu anda yapabildiğin kadar yüksek puan almaya bak. Üniversite tercihlerinde de Bilgisayar Mühendisliğine yakın bir mesleği yazıp, oraya gidersin. LYS'yi atlattıktan sonra bence kendine düşünmek için zaman ayırmalısın. Hayatını nasıl geçirmek istediğini gözden geçirmelisin. Etrafıma baktığımda herkes Bilgisayar Mühendisliği istiyor ama ben Fizik istiyorum çünkü o bölümü okumak istediğim için istiyorum. Bilgisayar Mühendisliği isteyenlerin birçoğu para kazanmak için gidiyordur. Yani şu günlerde biraz klişe olmaya başladı. En azından kişisel görüşüm bu yönde. Eğer farklı bir meslek yapmak istiyorsan veya sana verilenlerle ne yapmak istiyorsan ona göre bir yol belirlemelisin. Üniversite tercihlerini ona göre yapıp, üniversiteye gittiğin zaman (kazanacağını düşünerek yazıyorum çünkü öyle olacak) o yol üzerinden kendini geliştireceksin.
Kısacası demek istediğim şudur: Birçok insan (özellikle Türkiye'de) üniversite ve daha sonraki hayatı için klasik bazı bölümleri seçmiş durumdalar ve okuduktan sonra yüksek eğitim alıp, para kazanıp, ev, araba alıp çoluk çocuğa karışıyorlar. Bence bu çok klasik bir durum. İlk öncelikle belirlemen gereken amacındır. Eğer amacın para ise bunları yaparsın çünkü klasiktir. Klasiklerin hiçbir zaman modası geçmeyebilir ama farklı yolu seçtiğinde ne olacağını sen de bilemezsin. Konudan çıkmayayım, sen hayatımı değiştireceğim diyince bu konulara girdim yoksa girmezdim. Hayatını değiştirmek istiyorsan bu söylediklerimi göz önünde bulundurarak kendine yolunu çiz. Amacını, ne yapmak istediğini ve eser olarak ne bırakacağını düşün, bunlara göre kendi yolunu çizersin. Ama şimdi yapabileceğin şey bence çalışmaktır. Çok az zaman kalmış bu zaman hemen geçer, gerçi bekleyen için uzun geçer ama zor işi başarınca insan geriye baktığında başardığını görünce çok farklı duygulara kapılıyor.
 
Vay aynı durumu yaşayan ne çok adam varmış. Aynı durum bende de var kardeşim. Hatta bence herkesde var bu durum. Bu olay genelde konuları yeterli bilmemekten kaynaklanıyor. Mesela benim şu an temellerim çok zayıf. O yüzden bir çalışma programı yap ve hemen çalışmaya başla. Bir de kafandaki ümitsizlikleri sil. Çünkü o gün eninde sonunda gelecek ve sen ya kazanacak ya kaybedeceksin. Bu düşünceler hiç bir zaman sana yardımcı olmayacak. Tavsiyem sağlam bir programla çalışmaya başla.
 
Seninle aynı durumdayım diyebilirim ama 11. sınıfım. Ben de Üniversite sınavını düşünüyorum. Matematiğim çok kötü. Üniversiteyi kazansam bile nasıl mühendis olacam? Nasıl olacak? Polis olayım diyorum atama var başka şehire gönderecekler artık benim şansıma doğuda en pis yer çıkar zaten ertesi gün benim şansıma çatışma çıkar ilk beni vururlar o derece şanssızım. Sana tavsiyem sabret kafaya takma ve sana uygun olan bölümü şeçip mezun olmaya çalışmandır. Üniversite nasıl bir yer bilmiyorum ama zordur kesin.

Ben sana şöyle bir şey söyleyeyim: Ben 11.sınıf bitene kadar matematiği yerlerde olan biriydim. Ama o yaz sırf YGS matematiği çalıştım, 3 ay boyunca. Ve şu an girdiğimiz YGS denemelerinde Temel Mat. kısmında 23-26 arası net yapabiliyorum (tabii geometrim de kötü onun da etkisi var). Buna rağmen yeterli görmüyorum kendimi, hani gerçekten mutlu olamadım bu konuda. Peki yazın çalışmasaydım ne olurdu, en fazla 5 net yapar çıkardım. Düşün yani 3 ay çalışmışım ama anca o kadar oluyor. Hayırlısı olsun artık.

Aile baskisi her zaman olur, unutma senin basarinda basarisizliginda onlari etkilemez sadece seni dusundukleri icin yapiyorlar baskiyi.
Şunu unutma, herşeyin başi sağlik, binlerce hastalik sahibi olduktan sonra diploman ne olursa olsun, basarili olma ihtimalin dusecektir. Egitim sistemimiz hatta dunyadaki bircok yerin egitim sistemi boyledir, kimisi basarir kimisi basaramaz. Sana tavsiyem yeteri kadar calis, elinden geleni yap fakat sosyal hayatinada onem ver. Insanin sagliginda ciddi etkisi var sosyal hayatin. Kazanirsin, kazanmazsin basarili olmanin binlerce yolu var ve basari icin cok guzel yerlerde tahsil yapmak sart degil. Sen uzme kendini, akisina birak, elinden geleni yap fakat yapamadiklarin icinde kendini yipratma. Yasca buyuk bir arkadasin olarak tavsiyem budur. Ben liseyi 6. Okulumdan bitirdim, notlarim berbatti fakat iyi kotu bir yere girdim. Su anda anliyorumki okudugun yerle basarinin hicbir alakasi yok zira yokluktan gelip herhangi bir akademik egitim almadan cok buyuk basarilara imza atan yuzlerce insan var. Kendini gelistirmenin tek yolu okul degildir.
(Tapatalk'dan yazdigim icin turkce harflere ulasamadim, kusura bakmayin.)

Sosyal hayatım da yok o konuda üniversite zamanı çok sıkıntı çekmem umarım. Ailemin ne yapmak istediğini bende biliyorum ama 4 yıldır baskı baskı baskı, sıkıştım kaldım gerçekten. Ben zaten kendi kendimi geliştirmeyi düşünüyorum, bilgisayara çok ilgim var ve bunu kullanarak bir şeyler yapmak istiyorum. Yapamadıkların için kendini yıpratma demişsin çok haklısın ah bir de bunu yapabilsem...

Ben 11. sinifim. Ben sinavlardan hep onceki gun calisma ve dersi iyi dinleme ile yuksek aldim. Ama lys-ygs de hic bir sey yapamam bu halimle. Bende daha kotu ailem cok rahat. Mesela bana calis diyorlar ama ceza vermiyorla calismayinca bende calismiyorum. Emin ol bu daha kotu. Okumazsan eve bir ekmek daha alirim olur biter diyorlar. İlk sene kazanamazsam yari zamanli calisip yari zamanli ise girme yapacagim galiba. Ailemin durumu kotu degil ama universiteye girememis ve yuk olmus olmak istemem. Tavsiyem dersen eger durum o kadar kotu ise onelikle internet, telefon ve pc ile bagini kopar.

Senin durumunda ilginç, aslında ne çok ne de az olmalı aile baskısı. Bunun bi ortası yok mudur acaba? Geçen sene ve bu sene yurtta kaldığım için zaten internete felan o kadar bağlı değilim. Zaten yazın babam laptobu bir güzel parçaladı, sonra da bu sene telefonumuda (Note 2) ben parçaladım (Kafam dağınık olduğundan isteyerek de olmadı). Yaza kadar bunlardan zevk alamayacam zaten.

Ben senden çok şanslıyım ki senin yaşadığın bu durumları ben şu anda yaşadım. Daha birinci sınıfım ve önümde 4 sene var. Parmaklarını soyma alışkınlığına benzer bir alışkanlığım var. Küçükken parmağım kanamıştı ben de acısını dindirsin diye ıslatıyordum ve alışkanlık olmaya başladı. Son zamanlarda da parmaklarımı kütletme olayı fazlalaştı özellikle de başparmağım ve çok fazla acısa bile kütlesin diye kütletiyorum ve gerçekten çok fazla acıdığı zamanlar oldu. Her neyse yani bunları yazmam seni rahatlatmak amacıyla değil ama sana benzer bir yönümü paylaşmak istedim. Üniversite sınavına fazla çalışamıyorsan puanı nispeten daha düşük yerleri de seçebilirsin tercih yaparken. 390 bir puanın olsa matematik-fen bölümlerinden birine girersin. Bu bölümlerin puanları düşüktür ama asıl nedeni iş imkanlarının az, kısıtlı olmasıdır. Ama sen bu sınavlar bitince kendime yeni bir düzen oluşturmak istiyorum diyorsun. O zaman bence ilk önce bu sınavı atlatman gerekiyor. Yani şu anda yapabildiğin kadar yüksek puan almaya bak. Üniversite tercihlerinde de Bilgisayar Mühendisliğine yakın bir mesleği yazıp, oraya gidersin. LYS'yi atlattıktan sonra bence kendine düşünmek için zaman ayırmalısın. Hayatını nasıl geçirmek istediğini gözden geçirmelisin. Etrafıma baktığımda herkes Bilgisayar Mühendisliği istiyor ama ben Fizik istiyorum çünkü o bölümü okumak istediğim için istiyorum. Bilgisayar Mühendisliği isteyenlerin birçoğu para kazanmak için gidiyordur. Yani şu günlerde biraz klişe olmaya başladı. En azından kişisel görüşüm bu yönde. Eğer farklı bir meslek yapmak istiyorsan veya sana verilenlerle ne yapmak istiyorsan ona göre bir yol belirlemelisin. Üniversite tercihlerini ona göre yapıp, üniversiteye gittiğin zaman (kazanacağını düşünerek yazıyorum çünkü öyle olacak) o yol üzerinden kendini geliştireceksin.
Kısacası demek istediğim şudur: Birçok insan (özellikle Türkiye'de) üniversite ve daha sonraki hayatı için klasik bazı bölümleri seçmiş durumdalar ve okuduktan sonra yüksek eğitim alıp, para kazanıp, ev, araba alıp çoluk çocuğa karışıyorlar. Bence bu çok klasik bir durum. İlk öncelikle belirlemen gereken amacındır. Eğer amacın para ise bunları yaparsın çünkü klasiktir. Klasiklerin hiçbir zaman modası geçmeyebilir ama farklı yolu seçtiğinde ne olacağını sen de bilemezsin. Konudan çıkmayayım, sen hayatımı değiştireceğim diyince bu konulara girdim yoksa girmezdim. Hayatını değiştirmek istiyorsan bu söylediklerimi göz önünde bulundurarak kendine yolunu çiz. Amacını, ne yapmak istediğini ve eser olarak ne bırakacağını düşün, bunlara göre kendi yolunu çizersin. Ama şimdi yapabileceğin şey bence çalışmaktır. Çok az zaman kalmış bu zaman hemen geçer, gerçi bekleyen için uzun geçer ama zor işi başarınca insan geriye baktığında başardığını görünce çok farklı duygulara kapılıyor.

Ben bilgisayarlarla uğraşmayı sevdiğim için Bilg. Müh. istiyorum ve zaten kendi kendime bir şeyler yapmazsam okulunda bana gerçekten çok faydası olacağını zannetmiyorum. Ve benim amacım üniversiteden mezun olup bir yerde işe girmek değil, ben bu işte özgürce bir şeyler yapabilmek istiyorum. Çok para felan da istemiyorum, yeter ki sevdiğim işi yapabileyim ve birilerine bağlı olmayayım. Ve evet gerçekten şanslısın daha önünüde baya bir yol var. Klasik durum dediğin şeylere de aynen katılıyorum. Umarım ki hepimiz güzel şeyler yapabiliriz.

Vay aynı durumu yaşayan ne çok adam varmış. Aynı durum bende de var kardeşim. Hatta bence herkesde var bu durum. Bu olay genelde konuları yeterli bilmemekten kaynaklanıyor. Mesela benim şu an temellerim çok zayıf. O yüzden bir çalışma programı yap ve hemen çalışmaya başla. Bir de kafandaki ümitsizlikleri sil. Çünkü o gün eninde sonunda gelecek ve sen ya kazanacak ya kaybedeceksin. Bu düşünceler hiç bir zaman sana yardımcı olmayacak. Tavsiyem sağlam bir programla çalışmaya başla.

Zaten şu an evde tek yaptığım şey kafamı rahatlatmaya çalışmak. Dediğin gibi temel olmayınca zorlaşıyor. Ve evet o gün elbette gelecek. Yurda döndüğüm zaman umarım disiplinli bir şekilde çalışabilirim. Allah bu durumları yaşayan tüm arkadaşlarımıza kolaylık versin.
 
Sınav stresi normaldir ayrıca sizden daha kötü durumda olanlarda var. 4. kez girecekler, puanı kesildiği için 3. kez girecekler - benim gibi- ben geçen sene puanım kesilmese tıp kazanabiliyordum ama babamın yanlış tercihi yüzünden 3. kez girmek zorundayım tıpı kazanabilecekken 1 sene daha çalışmak nasıl koyar insana düşünebiliyor musunuz? Arkadaşlarım üniversite üçe geçecek ben anca başlayacağım, kazanacağım bile kesin değil. Ben bile bu kadar dert etmiyorum belki sınav durumum iyi olduğu içindir ama siz baya abartıyorsunuz. Sınav kaygısı aslında faydalıdır ama aşırı olduğunda size zarar verir bayılmalar gibi. Bence sen kesin bir doktora gitmelisin bayılma sorunu hiç iyi değil sınav ortasında bayılırsan ne olacak çok tehlikeli ! Ayrıca bilgisayar mühendisliğini kazanmak zor değil gayet rahat kazanırsın. Şunu da söyleyeyim sınava 2 ay kala herkesin çalışma temposu azalır bu açıdan rahat olabilirsin. Sınavı dert eden kazanır umursamayan kazanamaz merak etmeyin
 
90 net hiç fena bir rakam değil, içini kararma boş yere. Şuan benim hedefim 90 net, meslek lisesinden çıksan bilmiyorum ne yapardın :)
 
Uyarı! Bu konu 11 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı