lşık
Decapat
- Katılım
- 15 Kasım 2021
- Mesajlar
- 47
NOT: Bu yazıda bahsedeceğim oyunlar 2014 yılında Wolfenstein: The New Order oyunuyla başlayan ve yayıncılığını Bethesda'nın yaptığı serinin oyunlarıdır.
Yazıda "ilk oyun" olarak bahsettiğim oyun Wolfenstein: The New Order.
NOT 2: Bu inceleme spoiler içerir.
---
Önce oyunun optimizasyonuna değinmek istiyorum. Sadece bu oyun için değil bütün Wolfenstein oyunları için geçerli, optimizasyon gerçekten mükemmel.
Optimizasyon diğer platformlarda da bu şekilde mi bilmiyorum ama PS4 Pro üzerinde gerçekten sağlam bir optimizasyona sahip. Aksiyonun dibine vurduğumuz anlarda bile 60FPS sabit devam ediyor.
---
Oyun, grafiksel ve oynanışsal anlamda gerçekten ilk oyun The New Order'ın üstüne ekleyerek çok güzel bir hale gelmiş. The New Order'ın vuruş hissini bayağı beğenmiştim ama bu oyununkini daha da çok beğen.
Görsel anlamda çok beğendim oyunu, atmosferler falan da çok iyi. Kısacası bu oyunun teknik olarak The New Order'dan daha üstün olduğu bariz.
Oyunun mekanikleri hafiften değişmiş, çok daha hızlı bir oyun olmuş. Bir önceki oyunlar da türü gereği (arcade FPS) hızlıydı ama o oyunlar bu oyuna göre biraz daha ağırbaşlıydı şahsen.
Ayrıca bu oyun diğerlerine göre bir tık daha zor sanki. Bu oyunu da diğer oyunları oynadığım zorlukta oynuyorum ve bu oyunda daha fazla zorlandığımı hissetim.
Fakat oyunda gariptir ki boss yok. Yani evet boss olarak nitelendirebileceğimiz devasa robotlar var oyunda fakat onların hepsi oyun içinde normal savaşta geliyor. Ayrı özel bir boss savaşı yok. Olsa iyi olurdu.
Bunca şeyi iyi yapmasına rağmen bu oyunun asıl kaybettiği yer bence hikayesi. Öncelikle hikayesi kötü değil ama kalite olarak The New Order'ın gerisinde kalmış bir hikaye. Hikaye çok kısa, olayları bayağı aceleye getirmişler. Oyunun hikayesi 6-7 saat civarında fakat düzgün bir sunumla bu hikaye 10-12 saate kadar çıkartılabilirdi.
Hikaye ile ilgili beğenmediğim bir şey daha ise oyunun sonlara doğru hafif cıvıtması. Tam son görevden önce ana karakterimiz Blazkowicz'in doğum günü partisi oluyor ve belki de oyundaki en uzun sinematiği o partideki olan şeyleri görmek için izliyoruz. Tamam oldukça espiritüel ve eğlenceli bir bölüm ama bunun yeri bu oyun değil şahsen. Yani Nazi'lere karşı direnişin son noktasına kadar gelmişiz, atağa geçmemiz lazım falan filan havaya giriyoruz derken çat diye bu zırvalığı seyrediyoruz, hoş olmamış.
Hikaye genel olarak beklentimin karşılamadı evet ama şunu söylemeden geçemem, oyundaki yan karakterleri çok beğendim. Gerçekten boş karakterler değiller, güzel yazılmışlar. Canlı birer karakter gibiler ve ayrı ayrı kişilikleri olan karakterler. Bu açıdan hoşuma gitti.
Bir de ek olarak oyundaki base ilk oyuna göre çok daha hoş olmuş. Gerçekten canlı bir ortam yaratılmış ki bunda karakterlerin de önemli bir payı var ve bu benim çok hoşuma gitti. Eksi tarafı ise Base'deki görevlerin yine ilk oyundaki gibi etrafta dolanıp kaybolan şeyleri bulmak üzerine olması. Bu görevler gerçekten çok sıkıcı.
---
Sonuç olarak the New order'n hikayesi daha sürükleyiciydi ve ben bu oyundan The New Order kadar zevk alamadım maalesef.
Oyun hikaye kısmında da düzgün bir şeyler ortaya koyabilse herkesin hayalindeki o "ideal devam oyunu" tarzında bir oyun olabilirmiş bu.
Şahsen ben bu oyunu biraz potansiyeli harcanmış bir oyun olarak görüyorum.
Puanım: 7/10
Oyuna ulaşabileceğiniz linkler:
Yazıda "ilk oyun" olarak bahsettiğim oyun Wolfenstein: The New Order.
NOT 2: Bu inceleme spoiler içerir.
---
Önce oyunun optimizasyonuna değinmek istiyorum. Sadece bu oyun için değil bütün Wolfenstein oyunları için geçerli, optimizasyon gerçekten mükemmel.
Optimizasyon diğer platformlarda da bu şekilde mi bilmiyorum ama PS4 Pro üzerinde gerçekten sağlam bir optimizasyona sahip. Aksiyonun dibine vurduğumuz anlarda bile 60FPS sabit devam ediyor.
---
Oyun, grafiksel ve oynanışsal anlamda gerçekten ilk oyun The New Order'ın üstüne ekleyerek çok güzel bir hale gelmiş. The New Order'ın vuruş hissini bayağı beğenmiştim ama bu oyununkini daha da çok beğen.
Görsel anlamda çok beğendim oyunu, atmosferler falan da çok iyi. Kısacası bu oyunun teknik olarak The New Order'dan daha üstün olduğu bariz.
Oyunun mekanikleri hafiften değişmiş, çok daha hızlı bir oyun olmuş. Bir önceki oyunlar da türü gereği (arcade FPS) hızlıydı ama o oyunlar bu oyuna göre biraz daha ağırbaşlıydı şahsen.
Ayrıca bu oyun diğerlerine göre bir tık daha zor sanki. Bu oyunu da diğer oyunları oynadığım zorlukta oynuyorum ve bu oyunda daha fazla zorlandığımı hissetim.
Fakat oyunda gariptir ki boss yok. Yani evet boss olarak nitelendirebileceğimiz devasa robotlar var oyunda fakat onların hepsi oyun içinde normal savaşta geliyor. Ayrı özel bir boss savaşı yok. Olsa iyi olurdu.
Bunca şeyi iyi yapmasına rağmen bu oyunun asıl kaybettiği yer bence hikayesi. Öncelikle hikayesi kötü değil ama kalite olarak The New Order'ın gerisinde kalmış bir hikaye. Hikaye çok kısa, olayları bayağı aceleye getirmişler. Oyunun hikayesi 6-7 saat civarında fakat düzgün bir sunumla bu hikaye 10-12 saate kadar çıkartılabilirdi.
Hikaye ile ilgili beğenmediğim bir şey daha ise oyunun sonlara doğru hafif cıvıtması. Tam son görevden önce ana karakterimiz Blazkowicz'in doğum günü partisi oluyor ve belki de oyundaki en uzun sinematiği o partideki olan şeyleri görmek için izliyoruz. Tamam oldukça espiritüel ve eğlenceli bir bölüm ama bunun yeri bu oyun değil şahsen. Yani Nazi'lere karşı direnişin son noktasına kadar gelmişiz, atağa geçmemiz lazım falan filan havaya giriyoruz derken çat diye bu zırvalığı seyrediyoruz, hoş olmamış.
Hikaye genel olarak beklentimin karşılamadı evet ama şunu söylemeden geçemem, oyundaki yan karakterleri çok beğendim. Gerçekten boş karakterler değiller, güzel yazılmışlar. Canlı birer karakter gibiler ve ayrı ayrı kişilikleri olan karakterler. Bu açıdan hoşuma gitti.
Bir de ek olarak oyundaki base ilk oyuna göre çok daha hoş olmuş. Gerçekten canlı bir ortam yaratılmış ki bunda karakterlerin de önemli bir payı var ve bu benim çok hoşuma gitti. Eksi tarafı ise Base'deki görevlerin yine ilk oyundaki gibi etrafta dolanıp kaybolan şeyleri bulmak üzerine olması. Bu görevler gerçekten çok sıkıcı.
---
Sonuç olarak the New order'n hikayesi daha sürükleyiciydi ve ben bu oyundan The New Order kadar zevk alamadım maalesef.
Oyun hikaye kısmında da düzgün bir şeyler ortaya koyabilse herkesin hayalindeki o "ideal devam oyunu" tarzında bir oyun olabilirmiş bu.
Şahsen ben bu oyunu biraz potansiyeli harcanmış bir oyun olarak görüyorum.
Puanım: 7/10
Oyuna ulaşabileceğiniz linkler:
Wolfenstein® II: The New Colossus™ (CUSA07378)
Amerikayı Naziler yönetiyor. Ä°kinci Amerikan Devrimini baÅlatmalısın.
store.playstation.com
Son düzenleme:
