disposableacc1
Femtopat
- Katılım
- 17 Aralık 2024
- Mesajlar
- 5
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Bu yıl 9. sınıfa yeni başladım. Sene başında iyi bir arkadaş grubum vardı fakat bazı olaylar sonucu dağıldı ve hepsiyle teker teker aram bozuldu, her ne kadar hepsiyle az çok konuşsam da hepsiyle kavgalı olduğum sebepler var ve onlarla stabil bir arkadaşlığım yok. Ne yapsam küsüp barışıyoruz bu yüzden ben de denemeyi bıraktım. Eşcinselliğimden ve bazı olaylardan çoğu erkek beni pek sevmiyor veya kafalarında "ya bana kayarsa" algısı var ve bence bunun çok saçma olmasının yanında, kafa dengi değiller zaten. Absürt tavırlarım da yok, gerçekten normal biriyim ona bakılırsa. O yüzden onlarla arkadaşlık yapmam bir seçenek değil. Ama asıl sorun herkesin dostum bu diyebileceği kişiler varken benim çocukluktan beri asla öyle bir arkadaşım olmadı. Bekliyorum bekliyorum ama karşıma öyle biri çıkmıyor. Aslında gayet sosyal bir insanım yani aklınıza gelebilecek asosyal tiplerden değilim. Kolayca arkadaş yapabiliyorum ama hiçbiri samimi olmuyor veya dediğim gibi zaten dostum dediği biri oluyor. Cidden aşırı bunaldım bu ay boyunca çünkü ders aralarında yapabileceğim hiçbir şey yok. Kendimi bireysel olarak geliştirmek istiyorum, kitap okumak, resim çizmek gibi şeylerle ama gerçekten sarmıyor hiçbiri. Diğerlerinin arkadaşlarıyla eğlenip konuşması darlıyor bunları yaparken. Bazen kendimi sorguluyorum acaba böyle bir insan olduğum için mi böyle oldu diye ama sadece yorucu bir insan olmam dışında bir sorun göremiyorum kendimde. Nakil aldırıp sıfırdan başlamayı düşünüyordum, ama o her şeyi daha da kötü yapar diye düşünüyorum, nakil aldıran çoğu kişinin ortamı oluşmuyor zaten. Bu noktada neyi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum, ne yapabilirim?
