Yalnızlıkla nasıl baş ediyorsunuz?

Ben müzik dinlerim çünkü hem eski anıları hatırlatıyor,hem o andaki duygularıma ortak oluyor ,hayallerimi şekillendiriyor ,içimi kalabalıklaştırıyor ve daha fazlasını yapıyor, seviyorum. Zevk alacağım bazı şeyler de yapıyorum bir de şiir de yazardım önceden. Kısacası yine sevdiğim şeyleri yapıyorum ama yalnız yapıyorum. Bir problem olmuyor.
 
Çevremdeki insanlardan farklı fikirlere, özelliklere ve kişiliğe sahip olduğum için pek arkadaşım yok. Kimseye güvenmiyorum. Bu yüzden devamlı kendimi koruma çabası içerisindeyim. Bu yüzden yalnızlığa da alışkınım. Evet, kolay olmuyor. Ama alıştıktan sonra herşey normal geliyor.
 
Çevremdeki insanlardan farklı fikirlere, özelliklere ve kişiliğe sahip olduğum için pek arkadaşım yok. Kimseye güvenmiyorum. Bu yüzden devamlı kendimi koruma çabası içerisindeyim. Bu yüzden yalnızlığa da alışkınım. Evet, kolay olmuyor. Ama alıştıktan sonra her şey normal geliyor.

İşte bu ben ..
 
'Being alone' ve 'feeling alone' farkina dikkat etmek lazim. Ben yalniz olmayi gercekten severim ama bir noktada yalniz hissediyorsam, sosyal bir canli oldugumdan basa cikmakta gucluk cekiyorum. Arkadasinin olmamasi biraz zor, anlasilmasi zor bir durum. Illaki karsina biri cikar ama zarın 6'yi vurmasini da bekleme derim. Merhaba ile işe başla.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı