Yaşadığımız hayat mı?

Hiçbir zaman iyi değilmiş diyelim o zaman. Şu an zaten görüyoruz enflasyonu ve yansıyan zamları. Memur olmak çok mantıksız oldu ama çoğu insan için işsizlik var öbür kapıda.
Ancak 19 yaşında olduğum için sadece geçmiş hakkında okuduğum ve duyduğum kadarını biliyorum.
 
Kötünün iyisi diyelim biz ona. Yani ne olduruyo, ne öldürüyo Allah asgari alanlara sabır versin.
 
Evet hayattır. Ben hayatımdan memnunum. Her ne kadar marketteki fiyatları, elektronik cihazların fiyatlarını bu gözler görse de, bunların kısa süre sonra geçeceğini bildiğim için memnunum. Sabır selamettir.
 
Nasıl geçecekmiş Hans Bilal?
 
Arkadaşlar bu sorunun temeli tam olarak okuyun memur olun lafından kaynaklı arkadaşım sen sadece yersen hiç üretmezsen bu ürettiklerini satmazsan bir süre sonra batarsın zaten fabrikan olmalı başta senin sonra fabrikayı yönetecek birisi sonra girişimci sonra ise işcilerin olmalı ki sen kalkınacaksın sonra bu sadece üretme kısmıydı bu koskocaman fabrikalarda sadece domates püresi yaparsak hiçbir işe yaramayız sen bilim adamı yetiştireceksin onları destekliyeceksin sonrasında araştırmaya teşvik edeceksin insanlari ondan sonra bu ülke gelişecek bunlar olmadan top tüfek ile iş hallolmaz yakın zamanda dolar 20 olur neden biz gittikçe kötüleşiyoruz çünkü o kuru sabit tutabilme gücüne sahip değiliz bir kere.
 
336363 dedi:
bazen yaşadığımız yerin sadece bir toprak parçası olduğunu inanıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Yaşadığımız yer sadece bir toprak parçası değil. Çok büyük imkanları varken göz ardı edilip, ellerinin tersiyle itilen fırsatlar yüzünden değersizleştik. Yorumlarda arkadaşların yazdıklarına bakıyorum, sokaktan geçen insanların yüzüne bakıyorum, herkes mutsuz. Arada bir kaç tane umutlu olan insan görüyorum ama onların da nasıl umutlu olduğunu çok merak ediyorum. Eskiden bir sürü hayal kurardım ülkemde şöyle bir şirket olsa veya şöyle bir şirketi ben kursam, şu şu alanlarda lider olsak diye çok düşünürdüm. Ama bu ülkenin büyük bir çoğunluğunun bunu hak etmediğini fark ettim. Ülkenin ekonomik durumu, hukuk-adalet durumu, toplumun düşünceleri, toplumun sorgulamaması, gençlerin ezilmesi, siyasi çıkar uğruna davranılması gibi bir çok sorun var. Dilerim ki bu sorunlar çözülür fakat benim umudum yok arkadaşlar. Umut edinemiyorum. Ülkemle ilgili hayaller kuramıyorum. Şu anki tek isteğim yurt dışına çıkmak. İngiltere, İrlanda, Almanya, Amerika, Norveç neresi olursa olsun. 16 yaşında beni, bizi bu hale getirenler de utansın.
 
İnanın bu ülkede harika şeyler yapabilecek insanlar yetişiyor. Ancak Türkiye’de kalmıyorlar. Türkiye’de ya işsiz kalacaklar ya da mesaili çalışan zombiye dönecekler. Son 10 yıldaki beyin göçü yüzdelerine bakın. Sonra bunu geçmiş yıllarla karşılaştırın.
Ülkedeki eğitim kurumlarının içi boşaltıldı. Dünyada kabul görecek eğitim veren üniversite sayısı yirmiyi geçmiyor. Buralara girip mezun olanlar da yurtdışı kovalıyor ve gidiyor da. Liseye girmiyorum, liseyi hapishaneye çevirdiler. Ortaokul ve ilkokul zaten belli, kreş ve anaokulundan farkı yok.
Kendi kuzenimden örnek vermek gerekirse, iyi bir üniversiteden mühendis olarak mezun oldu. 2 yıl iş aradı. Torpili olmadığı için hiçbir yere giremedi. Oturdu Almanca öğrendi, yüksek lisansa başvurdu ve kabul aldı. Şu an Alman vatandaşı. Türk vatandaşlığından çıkacak. Bunun gibi bir sürü insan var. İmkan verilmeyen insanlar burda neden kalsın?
 

Sorunlar zaten en temelinde her şeyin o çözülse her şey çözülecek...
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…