Hiçbir zaman iyi değilmiş diyelim o zaman. Şu an zaten görüyoruz enflasyonu ve yansıyan zamları. Memur olmak çok mantıksız oldu ama çoğu insan için işsizlik var öbür kapıda.
Kötünün iyisi diyelim biz ona. Yani ne olduruyo, ne öldürüyo Allah asgari alanlara sabır versin.
Nasıl geçecekmiş Hans Bilal?Evet hayattır. Ben hayatımdan memnunum. Her ne kadar marketteki fiyatları, elektronik cihazların fiyatlarını bu gözler görse de, bunların kısa süre sonra geçeceğini bildiğim için memnunum. Sabır selamettir.
Memur çocuğuyum ama benim yaşadığım da hayat değil.Yaşadığımız hayat hayat mı? Soru belli. ( Şu hayatta memur çocuğu olmak vardı
Yaşadığımız yer sadece bir toprak parçası değil. Çok büyük imkanları varken göz ardı edilip, ellerinin tersiyle itilen fırsatlar yüzünden değersizleştik. Yorumlarda arkadaşların yazdıklarına bakıyorum, sokaktan geçen insanların yüzüne bakıyorum, herkes mutsuz. Arada bir kaç tane umutlu olan insan görüyorum ama onların da nasıl umutlu olduğunu çok merak ediyorum. Eskiden bir sürü hayal kurardım ülkemde şöyle bir şirket olsa veya şöyle bir şirketi ben kursam, şu şu alanlarda lider olsak diye çok düşünürdüm. Ama bu ülkenin büyük bir çoğunluğunun bunu hak etmediğini fark ettim. Ülkenin ekonomik durumu, hukuk-adalet durumu, toplumun düşünceleri, toplumun sorgulamaması, gençlerin ezilmesi, siyasi çıkar uğruna davranılması gibi bir çok sorun var. Dilerim ki bu sorunlar çözülür fakat benim umudum yok arkadaşlar. Umut edinemiyorum. Ülkemle ilgili hayaller kuramıyorum. Şu anki tek isteğim yurt dışına çıkmak. İngiltere, İrlanda, Almanya, Amerika, Norveç neresi olursa olsun. 16 yaşında beni, bizi bu hale getirenler de utansın.
İnanın bu ülkede harika şeyler yapabilecek insanlar yetişiyor. Ancak Türkiye’de kalmıyorlar. Türkiye’de ya işsiz kalacaklar ya da mesaili çalışan zombiye dönecekler. Son 10 yıldaki beyin göçü yüzdelerine bakın. Sonra bunu geçmiş yıllarla karşılaştırın.
