Ön koşul, ilahi bir adaletin varlığı ise; her suçun cezası ya da her iyiliğin ödülünü bu dünyada almak, ölümden sonraya bir şey bırakmayacağı için cennet veya cehennemin varlığını da geçersiz kılar. Dünyada adaletin inşası, insanın çabasına bırakılmıştır. Adil olana yaklaşmayı başarabilenlerden olmak ise gayet zordur. Çünkü insan, kendini kollamaya meyilli bir canlıdır. Kalkıp da "bu dunyada adalet yok" demeden önce kendimize bakmamız elzemdir.
Yalnız, enteresandır ki insan çevreyi bırakıp da kendi davranışlarına odaklanınca, ruh hâli de daha dengeli olmaya başlıyor. Bir mekanizma mevcut lakin birebir, kör gözüne parmağım şeklinde işlemiyor. Daha derinden, görebilmek için uğraşmak gerekiyor.
Bir de işin şöyle bir tarafı mevcut ki belki de bizim o acıyı çekmemizin sebebi, geçmişte düşüncesizce yaptıklarımızdır. Biz de onun bedelini ödüyoruzdur.