Ben bildiğim kadarıyla çok kısa konuya değineyim, arkadaşlardan ve akrabalardan bildiğim kadarı ile: tıp eğitimi çok zor, geceni gündüzüne katman gerekiyor cidden tüm öğrencilik boyunca, ayrıca normal lisans sonrası uzmanlık yapman gerekiyor yoksa pratisyen hekim olarak kalıyorsun. Eğitimde de çok hiyerarşi var, profundan doçentine asistanına kıdemline vb. diye giden bir hiyerarşi içindesin, sen bu kast sisteminin en altında yer alıyorsun uzun yıllar boyunca. İnsanları sevmek de tek başına yetmiyor, abuk sabuk insanlarla uğraşman gerekiyor, hastalar saçma sebeplerle seni bir yerlere ya da üstlerine şikayet edebiliyorlar. Zorunlu hizmete gitmen gerekiyor. Ülkemizde de malum, dayak yiyorsun, öldürülüyorsun. Devlette çalışmazsan özel hastanelerde çalışıyorsun o da çok kaliteli bir çalışma ortamı değil, para için saçma sapan kaprisler çekmen gerekebiliyor vs vs diye gider tıbbın negatif yanları.Doktora kontrol için gittiğimde sormuştum. Eğer içinde insan sevgisi yoksa bu işten uzak dur demişti. Yazılımcı biriyle hiç konuşmadım.
Ben bunları düşünüp (zaten kan vermeyi falan da hiç sevmem, siz insan kesip biçeceksiniz doktor olursanız) bilgisayar yazmıştım, memnunum.