Piscosour
Kilopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Eskiden söylediklerimin arkasındayım. Bir mutluluk, iki mutsuzluk getiriyor. Şu an mutlu günümdeyim. Nedense pek kullanmaya çekindiğim, kullanmayı sevmediğim o kelime, huzur var. Sanki o depderin düşünceden yavaşça uzaklaşıyor, böyle kalıyor gibiyim. İçimden her zaman gülümseme, gülme geliyor.
(Hala yazmadığımı fark ettiğim, çok önceden düşündüğüm durum; "Gülmek, mutluluk ve mutlu edici şeyler ile, güçlü olmakla veya buna benzer durumlarla alakalı değildir. Aşağılanan şeylere güleriz. Aşağılanan şeylere güldüğümüzde ise, aşağılanan kişi kendini kötü hisseder. Bazen çok üzülür, bazen üzüldüğünü hissetmez ama yine de üzülür. Bunu akılda düşünüp, örnek verdiğimizde sen de fark edeceksin. Şöyle bir şey de var ki, gülümseme ile gülme eylemi aynı değildir. Asıl gülme ile alakası olmayan gülümseme eylemi ve ağlamak, mutluluk ve mutlu edici şeyler ile alakalıdır." Bu düşüncemde değiştireceğim tek şey, gülme eylemi mutluluk getiriyor. Ama sanırım güldüğün kişiye yine mutsuzluk getiriyor.)
Ben bu aralar içten içten kahkaha atıyorum. Diğer insanların hallerine gülüyorum. Bu iki sene içindeki ben, ben değilim. Çok değişmeye başladım tekrardan. Interstellar filmi gibi o beşinci boyut açılıp, her şeyin farkına vardıktan sonra, durumu çözdükten sonra kapanıyordu. Onunla tıpatıp aynı şu an. Çok farklı hissediyorum. İnanılmaz farklı... İçimde şu an bir şey "başarmış" hissi var. Başaracağımı önceden düşünüyordum. Şimdi ise buradayım, başarmış gibiyim. Birkaç ay veya hafta önce içimdeki kendi kendine gelen düşünce yavaş yavaş gidiyordu. O düşünce benim değildi. Şans eseri bana geldi ve birazcık kullandıktan sonra bana farkındalık kazandırdı. Sonra da gitti. Her şeyi anlamamı sağladı. Öylesine paylaşmak istedim.
(Hala yazmadığımı fark ettiğim, çok önceden düşündüğüm durum; "Gülmek, mutluluk ve mutlu edici şeyler ile, güçlü olmakla veya buna benzer durumlarla alakalı değildir. Aşağılanan şeylere güleriz. Aşağılanan şeylere güldüğümüzde ise, aşağılanan kişi kendini kötü hisseder. Bazen çok üzülür, bazen üzüldüğünü hissetmez ama yine de üzülür. Bunu akılda düşünüp, örnek verdiğimizde sen de fark edeceksin. Şöyle bir şey de var ki, gülümseme ile gülme eylemi aynı değildir. Asıl gülme ile alakası olmayan gülümseme eylemi ve ağlamak, mutluluk ve mutlu edici şeyler ile alakalıdır." Bu düşüncemde değiştireceğim tek şey, gülme eylemi mutluluk getiriyor. Ama sanırım güldüğün kişiye yine mutsuzluk getiriyor.)
Ben bu aralar içten içten kahkaha atıyorum. Diğer insanların hallerine gülüyorum. Bu iki sene içindeki ben, ben değilim. Çok değişmeye başladım tekrardan. Interstellar filmi gibi o beşinci boyut açılıp, her şeyin farkına vardıktan sonra, durumu çözdükten sonra kapanıyordu. Onunla tıpatıp aynı şu an. Çok farklı hissediyorum. İnanılmaz farklı... İçimde şu an bir şey "başarmış" hissi var. Başaracağımı önceden düşünüyordum. Şimdi ise buradayım, başarmış gibiyim. Birkaç ay veya hafta önce içimdeki kendi kendine gelen düşünce yavaş yavaş gidiyordu. O düşünce benim değildi. Şans eseri bana geldi ve birazcık kullandıktan sonra bana farkındalık kazandırdı. Sonra da gitti. Her şeyi anlamamı sağladı. Öylesine paylaşmak istedim.
O düşünce gitti ya da gitmedi bilmiyorum fakat öyle düşünmeyi kalıcı olarak öğrendiğimi kesin olarak bugün fark ettim.
Hiçbir şeyi bilemeyeceğimi öğretti.
Son düzenleme:
