Yeni dershaneye başlamaktan korkmak

Anksiyete bozukluğu olarak aklıma geliyor.
Hayır, seçici mutizm daha mantıklı. Mesela sunum yapabiliyorum, topluluk içinde fikrimi belirtip soru sorabiliyorum ama insanlarla iletişim kur(a)mıyorum.
Ben bunu artık kabullendim, konu sahibi umarım yenebilir.
 

Eğer yanlış bir şey söyleyip rezil falan olursanda kafana hiç takma hatta daha fazla insanla konuş sosyal beceri zamanla gelişecek bir şey. Bir de eğer dışlanırsan o ortama bir daha dahil olmaya çalışma, kimseye kendini kanıtlamaya çalışma mesela grupda biri herkesi güldürüyorsa sende herkesi güldürmek zorunda değilsin ben bir sürü sosyal ortam bulundum ve bir sürü sosyal sıkıntıları olan insan tanıdım benim izlenimlerim bunlar.
 
Bende kekemelikte var ama. Belli etmemeye çalışıyorum. Çok az konuşuyorum. Diyaframımda sorun olduğunu düşünüyorum.

O da var bende. Hepsi var maşallah. Ne yapalım.

Kendini zorlamalısın. Durumu kabullenirsen. Yarın bir gün bir başına kaldığında çok daha ciddi psikolojik sorunların çıkabilir. Seni korkutmak için söylemiyorum ama maalesef böyle. Hayat acımasız
 
O da var bende. Hepsi var maşallah. Ne yapalım.
Psikiyatriye görünmekte fayda var. Korkma yemezler. Eğer ilaçlık bir şey yoksa terapi için psikoloğa yönlendirme yapabilir. Yani psikolog ile çözebilirsin. Erken teşhis önemli. Benden tavsiye. Yabana atma. Çok uzun zamandan beri tedavi görüyorum. Bunları yaşadım ama seninki benimkinden farklı. Acilen git.

Bak, gerçekten duzelirsin. Yabana atma dediklerimi.
 

Bana yanlışlıkla yanıt atmışsınız
Ayrıca + lıyorum.
 

Bence küçük yaşta psikiyatrik bir tanı konması iyi bir şey değil. Çünkü büyüğünce sorunu atlatabilir. Ama psikiyatrik tanı sicile işliyor. İleride bir iş için mülakata girdiğinde sorun yaşayabilir. Ama tabii ki karar kendisinin. Gitmek istiyorsa gitsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…